به یاد شهید حمید سربی
ستارۀ سُربی، که جاودانه شد (حدیث دشت عشق)
شهید حمید سربی در فروردین سال 1343 در محله نازیآباد تهران متولد شد. حمید قهرمان مسابقات تیراندازی بود و در سالهای دفاع مقدس مربیگری آموزش اسلحه پادگان امام حسین(ع) را نیز بر عهده داشت. مسئولیت ادوات گردان حمزه یکی دیگر از مسئولیتهای شهید سربی در جنگ بود.
این شهید عزیز سرانجام در 19 تیر 1365 در عملیات کربلای1، منطقه «قلاویزان» مهران بر اثر اصابت ترکش خمپاره برای همیشه روزیخور درگاه حضرت حق شد و پیکر پاکش در گلزار شهدای بهشت زهرای تهران قطعه ۵۳، ردیف ۱۰۰، شماره ۱۲ به خاک سپرده شد.
بخشی از مناجاتنامه شهید را بخوانید:
الهی دلم خسته است و بیمناکم که چه به روزم خواهد آمد؛ هر چه میمانم خستهتر میشوم، نگاهی به عملم میکنم، نگاهی به تو، شرمسار میشوم، جلوه ملکوتی تو نقابی زیبا بر روی اعمال زشت من کشیده؛ که گویی جزء مقربین درگاهم. نگاهی به تو میکنم، نگاهی به خودم خجالت میکشم؛ از اینکه دیگر بگویم که شهادت را نصیبم میکنی، زیرا که نه تنها لیاقت شهادت را در خودم نمیبینم، بلکه حتی لیاقت طلب شهادت را هم در خود نمیبینم.