روحانی در مجمع عمومی بانک مرکزی با اصرار بر اینکه نرخ تورم 8 درصد است، منتقدان را کم‌عقل خوانده بود. و این در حالی است که قاطبه مردم و حتی رأی دهندگان به وی تورم بالای 20 تا 30 درصد را تجربه می‌کنند. عجیب‌تر اینکه روحانی در سال 92 قبل از انتخاب شدن معتقد بود معیار تورم، جیب مردم است.
نویسنده سایت عصر ایران (از سایت‌های حامی دولت) در تحلیلی نوشت:  در روزهایی که برخی از حامیان رئیس‌جمهور روحانی دم از پشیمانی می‌زدند، گفتم و نوشتم که پشیمان نیستم. از عملکرد روحانی دفاع کردم. از عملکرد روحانی دفاع می‌کنم اما ادبیات اخیر قابل دفاع نبود.
اینجا باید به رئیس‌جمهور یک نکته اساسی را یادآور شویم. ما به عنوان کسانی که به روحانی رأی دادیم حاضر نیستیم چشمان خود را به روی اشتباهات و خطای کلام او ببندیم و بگوییم نه خانی آمده نه خانی رفته است.
ادبیات روحانی نه تنها در شأن او بلکه در شأن ما رأی دهندگان نبود.
سایت انتخاب نیز در این زمینه نوشت: استفاده از واژه کم عقل برای مخالفان دولت، در شأن جایگاه ریاست جمهوری نیست و جای انتقاد دارد.
از سوی دیگر عباس عبدی در روزنامه اعتماد از روحانی خواست در ادبیات خود تجدید نظر کند. وی می‌نویسد: اگر قصد داریم به جامعه امید تزریق کنیم، در مرحله نخست خودمان باید اعتماد به نفس و امید لازم را دارا باشیم. زمانی که فردی از اعتماد به نفس مطلوبی برخوردار باشد بدین شکلی که در سخنان رئیس‌جمهور ما شاهد آن هستیم، با مخالفان خود برخورد نمی‌کند. هیچگاه قرار نیست که مخالفین و منتقدین ما، مطابق میل ما صحبت کرده یا موضوعاتی را مطرح کنند که با معیارهای ما عقلانی باشد. اینکه قرار باشد مخالف باب میل ما صحبت کند را چه کسی تعیین کرده است؟ می‌تواند آزادانه نظر خود را مطرح کند و صاحب قدرتی که قصد نشان دادن واکنش به آن موضوع را دارد، با توجه به میزان اعتماد به نفس خود در برابر آن موضوع متانت به خرج می‌دهد و منتقد یا مخالف را بی‌عقل خطاب نمی‌کند. در صورت چنین برخوردی، طرف مقابل نیز از همین روش استفاده کرده و مقابله به مثل می‌کند. طرح چنین موضوعاتی هیچ کمکی به دولت نخواهدکرد. مخالفان دولت فقط در جبهه سیاسی اصولگرا یا تندروها قرار ندارند بلکه دولت مخالفینی در عرصه عمومی نیز دارد. وقتی رئیس‌جمهور تمامی مخالفان را یک کاسه می‌کنند، تمامی این افراد را در سبد تندروها قرار می‌دهند. دولت نیازمند آن است که در ادبیات خود با منتقدان تجدیدنظر کند. این موضوع بارها ذکر شده اما متأسفانه تاکنون به آن توجهی نشده است. استفاده از کلمات مبارزه کردن یا مخالفت کردن با دولت نیز مشکلی را حل نمی‌کند.
همچنین محمدجواد حق‌شناس نوشت: گاهی اوقات ادبیات رئیس‌جمهور در سخنرانی‌های‌شان چندان مناسب و پسندیده نیست.
آقای روحانی باید در به کار بردن واژه‌هایش دقت کرده و اگر هم این واژه‌ها از زبانش بدون اختیار خارج شده، باید به نوعی درصدد جبران آن بربیاید. ایشان باید قبل از دیگران در مورد این مسئله واکنش نشان دهد. شاید بهترین کار این باشد که از مخاطبانش بابت به کاربردن چنین واژه‌ای عذرخواهی کند.
نقد دولت نه تنها مبارزه با دولت نیست، بلکه کمک و همراهی با آن است. آقای روحانی حتی باید عده‌ای را استخدام کرده و به آنها هزینه‌هایی را پرداخت کند تا به نقد عملکرد دولت بپردازند. لذا آقای رئیس‌جمهور باید نسبت به منتقدان صبوری به خرج داده و همکاران خود را نیز به صبر، سعه صدر و تحمل نقد مخالف توصیه کند. به کار بردن واژه‌ای چون «کمبود عقل» در شأن رئیس‌جمهوری نیست.