آغامحمد خان قاجار، قرآنى به خط میرزاى تبریزى كه خطاط معروفى بود با جلدى كه به یاقوت و الماس و زبرجد و سایر سنگ‌هاى گرانبها تزئین شده بود به رسم هدیه برای آیت‌الله العظمی بحرالعلوم(1) ارسال كرد. وقتى قرآن را آوردند كه به ایشان برسانند، درب منزل را زدند. با كوبیدن حلقه در، بحرالعلوم خود پشت درب منزل آمد و در را باز کرد، در حالى كه دست مبارك آن بزرگمرد بالا و قلم به دستشان بود. خطاب به آنان فرمود: چه كار دارید؟ گفتند: حضرت سلطان، قرآنى براى شما فرستاده‌اند. استاد نگاهى به جانب قرآن کرد و گفت : این زینت‌ها و دانه‌ها چیست كه بر جلد آن نصب شده است؟ عرض شد: اینها سنگ‌هایى گرانبهاست كه جلد قرآن را با آنها تزئین کرده‌اند. گفت: چرا بر كلام خدا چیزى آویخته‌اید كه باعث زندانى شدن و تعطیل آن مى‌‌شود؟ آنها را از جلد قرآن جدا كنید و بفروشید و قیمت آن را میان مسکینان قسمت كنید. عرض كردند: قرآن را كه با خط خطاطى معروف است و ارزش زیادى دارد قبول فرمایید. گفت: قرآن را هركس آورده نزد او باشد و آن را تلاوت کند. این را فرمود و در منزل را بست.
* فوائد الرضویه، عباس قمی، ص ۴۰۶؛     دیدارباابرار (سیدبحرالعلوم؛ دریای بی‌ساحل)،
نورالدین علی‌لو ،ص ۲۷.
-----------------    
1- سید محمدمهدی بحرالعلوم (۱۱۵۵ـ۱۲۱۲ق)، از مراجع تقلید و عهده‌دار ریاست عامه شیعیان در قرن دوازدهم و سیزدهم هجری قمری. بحرالعلوم از مشاهیر علمای امامیه در قرن دوازدهم بود و در علوم مختلفی چون فقه، اصول، حدیث، کلام، تفسیر و رجال تبحر داشت. او از شاگردان وحید بهبهانی و میرزا محمد مهدی خراسانی است. خراسانی او را به سبب مقام شامخ علمی‌اش، بحرالعلوم خواند. این لقب که پیش از آن به کسی اطلاق نشده، بعدها عنوان خاندان وی شد که تا امروز به آن شهرت دارند.