گروه اقتصادی-
در شرایطی که بسیاری از کسب و کارهای اقتصادی در شرایط مناسبی به‌سر نمی‌برند، فشارهای مالیاتی وارد شده بر فعالان صنفی، موجب تعطیلی بیش از پیش واحدها و افزایش بیکاری می‌شود.
درآمدهای مالیاتی یکی از مهم‌ترین پشتوانه‌های هر دولتی برای تامین مخارجش می‌باشد، ضمن اینکه یکی از راه‌های جایگزین کردن درآمدهای نفتی و کاهش وابستگی به این درآمدها، گرفتن مالیات است.
اما این تمام ماجرا نیست، متاسفانه رقم فرار مالیاتی در کشور ما بالاست و عمده فشارهای مالیاتی بر گرده تولیدکنندگان، واحدهای صنفی، کارگران، کارمندان و... می‌باشد. حال، اگر این موضوع در شرایط کنونی (که بسیاری از کسب و کارهای موجود در شرایط تعطیلی و یا با کمتر از ظرفیت مشغول به کار هستند) هم رخ بدهد، فشار مضاعفی به مردم وارد می‌شود.
نتیجه این فشار را هم می‌توان در رفتار برخی فعالین اقتصادی مشاهده کرد؛ زمانی که تعدادی از کسبه یا فعالین صنفی در مواجهه با مالیات‌هایی که از آن‌ها گرفته می‌شد، کسب و کار خود را رها کرده و بعضا با نصب بنرهایی بر درب مغازه خود؛ این تعطیلی را به اعلام عمومی رساندند!
به عنوان نمونه یک واحد صنفی در تماس با کیهان اعلام کرد از سوی سازمان مالیاتی برای یک سال 50 میلیون تومان مالیات علی‌راس بریده‌اند و به اعتراض ما هم توجهی نشده است.
این در حالی است که اولا مالیات علی‌الراس باید حذف شده و مالیات‌ها باید براساس درآمدهای بنگاه گرفته شود؛ موضوعی که علی رغم تاکید علی طیب نیا (وزیر اقتصاد دولت نخست روحانی) بر حذف این مالیات در سال 94؛ همچنان ادامه دارد.
گفتنی است، طبق آخرین آمار بانک مرکزی درآمدهای مالیاتی پنج ماهه نخست امسال به رقم 36 هزار و 750 میلیارد تومان رسید که نسبت به مدت مشابه چهار سال قبل آن (یعنی دقیقا در آستانه تحویل گرفتن دولت یازدهم) حدود 113 درصد رشد کرده است.
رشد قابل توجهی که به آن‌اشاره شد، حاکی از افزایش بیش از 19 هزار میلیارد تومانی درآمدهای مالیاتی در طول دولت حسن روحانی می‌باشد.
هرچند اگر این افزایش درآمدها با جلوگیری از فرارهای مالیاتی و درزمان رونق، رخ می‌داد، می‌توانستیم آن را به عنوان یک موفقیت برای دولت به شمار آوریم ولی افزایش مالیات در زمان رکود (که حداقل دو سال از چهار سال تصدی‌گری دولت روحانی با رشد منفی اقتصادی مواجه بودیم و سال گذشته هم به مدد فروش نفت بود که شاهد رشد قابل توجه اقتصادی بودیم) نه تنها جای افتخار ندارد، بلکه نشانه گسترده شدن رکود هم هست.
نمونه‌های بارز آن را هم در بالا ذکر کردیم؛ کسبه‌ای که با کمر خم کردن به زیر بار مالیات‌ها، ترجیح می‌دهند کسب و کار خود را تعطیل کنند، نشان این واقعیتند که افزایش مالیات‌ها (حداقل به شیوه علی‌الراس) موجب گسترده شدن جمعیت بیکار کشور می‌شود.