در راستای سلسله جلسات «سایه تمدن اسلامی برای تایید، تکمیل و تصحیح برنامه‌های دولت دوازدهم» (دولت سایه)، نخستین نشست تخصصی بررسی و نقد برنامه‌های وزیر نفت با حضور جمعی از کارشناسان این حوزه در دفتر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزار شد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با‌ اشاره به وضعیت صنعت نفت ایران در مقایسه با سایر کشور‌ها بیان کرد: بعضی کشورها که چند دهه بعد از ما به نفت دست یافتند امروز چه در جنبه‌های فنی و چه از نظر اقتصاد انرژی به دستاوردهای چشمگیری رسیده‌اند در حالی که ایران به عنوان یکی از بزرگترین تولید کنندگان نفت و گاز جهان با سابقه بیش از 100 سال در این صنعت می‌بایست الگوی سایرین در این عرصه قرار می‌گرفت.
جلیلی در بخش دیگری از سخنانش گفت: یکی از ایرادات اساسی که در برنامه وزرای دولت دوازدهم به چشم می‌خورد این است که در تصویر چهار سال آینده، تحریم‌ها و تهدید‌های احتمالی را  لحاظ نکرده‌اند و یکی از وزارتخانه‌های مهم در این باره وزارت نفت است. این یک واقعیت است که دشمنان ملت ما اعمال فشارهای اقتصادی را کماکان در برنامه‌های خود دارند و به مراتب هم اعلام می‌کنند.
به گزارش فارس، پس از سخنان جلیلی یکی از کارشناس‌های حوزه انرژی با ارائه اسلاید‌هایی از کارنامه چهار سال گذشته و همچنین برنامه آتی زنگنه وزیر نفت به توضیح نقاط قوت و ضعف این وزارتخانه پرداخت.
وی با‌ اشاره به افزایش صادرات نفت و میعانات و بازگشت به آمار قبل از تحریم، این مهم را یکی از نقاط قوت وزارت نفت در چهار سال گذشته خواند و همچنین افزایش تولید گاز از میدان مشترک پارس جنوبی با راه‌اندازی 11 فاز را یکی دیگر از نقاط قوت کارنامه آقای زنگنه عنوان کرد.
این کارشناس حوزه انرژی در ادامه توضیحات خود به نقاط ضعف کارنامه وزارت نفت در دولت یازدهم و همچنین برنامه وزیر برای دولت دوازدهم نیز پرداخت و از قرارداد‌های جدید نفتی ایران موسوم به IPC انتقاد کرد.
همچنین عدم توجه به ضرورت ازدیاد برداشت از میادین هیدروکربوری، تشدید واردات بنزین، پیشبرد نامطلوب در توسعه ظرفیت پالایشگاهی کشور و تضعیف و توقف صنعت بانکرینگ از دیگر نقاط ضعف این دوران شمرده شد. در ادامه با بررسی برنامه آتی این وزارتخانه، عدم ارائه برنامه قابل ارزیابی و زمانبندی نشده، اصلی‌ترین ایراد برنامه آقای زنگنه برای اداره چهار سال آینده وزارت نفت عنوان شد. ابهام در برنامه افزایش تولید نفت و گاز، عدم ارائه برنامه جهت صیانت از بازار‌های صادراتی و تقویت امنیت تقاضا، ابهام در برنامه صادرات به کشور‌های همسایه و همچنین تکراری بودن طرحهای ساخت پالایشگاه‌ها بخشی از عناوین انتقادی به برنامه وزارت نفت بود.