نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
متاسفانه برای بستن دهان منتقدان ضعف قانونی داریم!
سرویس سیاسی ـ
روزنامه قانون در گفت‌وگویی با مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی از اینکه برای بستن دهان منتقدان و برخورد با آنان قانونی وجود ندارد، انتقاد کرد.
این روزنامه در سوالی از مدیر مسئول جمهوری اسلامی پرسیده است: « وظيفه كدام نهاد است که با اين تندروي‌ها مقابله کند؟» و به دنبال پاسخ مدیر مسئول جمهوری اسلامی مبنی بر اینکه: «هيچ نهادي چنين وظيفه‌اي ندارد، چون مخالفت حق کساني است که سياستي را نمي‌پسندند» نوشته است: «مي‌توان گفت که با ضعف قانون در اين رابطه مواجه هستيم.»
گفتنی است مدعیان اصلاحات و روزنامه‌های زنجیره‌ای همواره علیرغم ادعاهای دهان پرکنی چون آزادی بیان و زنده باد مخالف من، به دنبال زنده به گور کردن منتقدان بوده‌اند. آنان که زمانی اردوکشی‌های خیابانی برای ابطال و مقابله با رای مردم را مجاز می‌دیدند و آن را حق طبیعی و قانونی خود برای اعتراض می دانستند، این روزها هرگونه نقد و انتقادی را با مشت آهنین پاسخ می‌دهند و به دنبال آن هستند که قانونی تدوین شود که به آنان که این روزها در ساختار دولت راه یافته‌اند اجازه دهد تا منتقدین را حذف کنند!
کابینه نعل و میخی!
روزنامه زنجیره‌ای بهار روز گذشته در اقدامی عجیب و قابل تامل معرفی منصور غلامی از چهرهای اصلاح‌طلب دانشگاهی به عنوان گزینه وزیر پیشنهادی وزارت علوم را بهانه‌ای برای حمله به روحانی قرار داد و در یادداشتی نوشت: «مرور خبرهای بلند و کوتاه سیاست ایران این روزها حکایت تلخ و غریبی است به این مضمون که بهار تدبیر و امید در سیاست ایران خزانی از وعده‌های بی‌سرانجام را تجربه می‌کند. ... نوع سیاست‌ورزی حسن روحانی اما این روزها نه تنها راهی به سوی آن آرمان‌ها نمی‌برد بلکه هر ساعت و لحظه از آنچه برایش تلاش کردیم دورتر می‌شود. کابینه نعل و میخی، کنار گذاشتن مهره‌هایی که تا لحظه آخر برای پیروزی جانانه جنگیدند، سرسنگینی با رقیبی که از در رفاقت آبرو خرید در مناظره‌های انتخاباتی، انتخاب و انتصاباتی که دل‌ها خون کرد، حصارهایی که نه تنها برداشته نشد، بلکه فردای جلسه با جامعه‌ای، عضو مجمعی بر محدودیت‌هایش افزوده شد، سپنتایی که پشت حصار حقوق شهروندی جا ماند، همه و همه حکایت از آن دارد که با همه تلخی‌هایش بار دیگر خری برای سیاستمداری در ایران از پلی عبور کرده و لاجرم و بر اساس تجربه‌های زیست سیاسی، پل دیگر ارزش پیشین را ندارد و به حال خود رها شود ضرری هم در پی نخواهد داشت.»
این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه نوشت: «اگر حسن روحانی نمی‌تواند وزیری دست‌کم نامی برای وزارتخانه‌ای چون علوم معرفی کند، نشان می‌دهد که یا ایران در قحط‌الرجالی فاجعه بار به سر می‌برد، یا حسن روحانی نخواسته یا خوشبینانه نتوانسته! گزینه‌ای لایق برای وزارت دانشگاه بیاید. این هر دو دلیل هرکدام صادق باشند، تفاوتی در اصل سندروم نخواهد داشت.»
این روزنامه اصلاح‌طلب در حالی گزینه پیشنهادی دولت برای تصدی پست وزارت علوم را نا‌لایق می‌خواند که وی به صراحت خود را اصلاح‌طلب و ادامه‌دهنده راه فرجی دانا دانسته و یکی از افتخارات خود را نداشتن مسئولیت در دولت‌های نهم و دهم می‌داند.
اصرار بر توهم «ایجاد شکاف میان اروپا و آمریکا»!
روزنامه آرمان در گزارشی نوشت: «اروپایی‌ها سال‌هاست که حساب خود را با آمریکا جدا کردند به ویژه زمانی که ترامپ، اتحادیه اروپا را تهدید به انحلال ناتو و عدم حمایت نظامی کرد این اتحادیه تصمیم گرفت سرمایه خود را در جهت افزایش قدرت نظامی خود هزینه کند. زیرا اروپا طی سال‌های گذشته متوجه شد که آمریکا منافع ملی و اقتصادی خود را به حمایت امنیتی از اروپا ترجیح می‌دهد به همین دلیل اروپا در تلاش است مسیر خود را از آمریکا جدا کند که موضع و رویکرد این اتحادیه در برجام و قراردادهای کلان اروپایی‌ها با ایران در پسا‌برجام نمونه بارز و روشنی برای اثبات این مهم است».
کارشناسان معتقدند که به لحاظ راهبردی، منافع بلندمدت کشورهای اروپایی طرف برجام بیش از ایران به آمریکا گره خورده است و لفاظی‌های آنها در دفاع از برجام، خیلی زود رنگ می‌بازد.
روزنامه زنجیره‌ای آفتاب یزد نیز- شهریور 96 - در مطلبی نوشت: «باید پذیرفت در مجموع آنچه در آمریکا دنبال می‌شود در اروپا با ادبیاتی دیگر بدان توجه می‌شود و آنچه آشکارا آمریکا از آن می‌گوید، اروپا در نهان و با هزینه‌های بیشتری از ایران می‌خواهد. در نهایت اگر اروپا قرار بر انتخاب بین ایران و آمریکا داشته باشد حتی در عصر ترامپ نیز اروپا و آمریکا چسبندگی بیشتری با یکدیگر دارند... از لحاظ عملی مؤسسات و بانک‌های اروپایی قطعا آمریکا را به ایران ترجیح می‌دهند، دیدیم چند روز پیش مجلس جمهوری چک قانون منع فروش مواد برای نیروگاه هسته‌ای به ایران را تمدید کرد این نشان از نفوذ آمریکایی‌ها در غرب حتی در زمان ترامپ دارد.»
همچنین روزنامه شرق- شهریور 96 - در مصاحبه با داوود هرمیداس‌باوند، استاد روابط بین‌الملل نوشت: «این نکته را باید در نظر داشت که همراهی نسبی اتحادیه اروپا با ما در هر وضعیتی ادامه پیدا نمی‌کند. بنابراین اگر آمریکا بخواهد تحریم‌های یک‌جانبه مضاعف خود را علیه ما فعال کند، بسیاری از شرکت‌های اروپایی ترجیح می‌دهند که خودشان را به دردسر نیندازند. آنها می‌آیند، مذاکره و تفاهم می‌کنند اما در مرحله اجرا متوقف می‌شوند.»
رئیس‌جمهور گفت از محیط‌زیست برو!
روزنامه شرق دیروز در مقدمه گفت‌وگویی با ابتکار، رئیس سابق سازمان محیط زیست نوشته است: «استقبال از ابتکار در مسئولیت جدیدش در بدو ورود چندان گرم نبود، سایه سنگین شهین‌دخت مولاوردی در معاونت امور زنان و خانواده و همچنین فرض بر دور بودن ابتکار از این فضا باعث می‌شد همه تلاش‌ها برای منصرف‌کردن ابتکار از معاونت امور زنان و خانواده صورت بگیرد. با همه اینها ابتکار آمده است. صریح می‌گوید دنبال حاشیه نیست، می‌گوید اصلا قرار نیست فرمان مولاوردی را در این معاونت عوض کند.»
شرق در ادامه مقدمه خود بر این گفتوگو آورده است: «ابتکار برای ادامه راهی که از دولت یازدهم آغاز شده بود، چهار سال زمان دارد. چهار سال برای اینکه زنان او را به عنوان یک معاون دغدغه‌مند بپذیرند، زمان کمی نیست. واکنش او به بیشتر اتفاقات درباره زنان به سکوت گذشت، اما او می‌گوید حواسش هست و می‌خواهد این راه را دور از دغدغه به پایان برساند.»
ابتکار در این گفتوگو اظهار داشته است: «آقای روحانی گفتند شما قرار است در محیط زیست نباشید، من هم گفتم خدا را شکر» با این وجود که ابتکار می‌گوید از تغییر خود در ریاست سازمان محیط زیست استقبال کرده بود، در ادامه و بلافاصله درباره حضور خود در معاونت امور زنان و خانواده می‌گوید: «من هم اول خیلی شوکه شدم، چون اصلا فکر نمی‌کردم. در همان جلسه اول سکوت کردم و ایشان گفتند نتیجه؟ گفتم اجازه بدهید فکر کنم، چون من راجع به این موضوع هیچ فکری نکردم و ایشان اشاره کردند که شما سابقه دارید در این حوزه. گفتم بله، من هم سابقه دارم و هم حوزه‌ای بوده که مورد علاقه من بوده و هیچ‌وقت هم به آن مفهوم رهایش نکردم. ولی اجازه بدهید راجع به این موضوع فکر و بررسی کنم که تقریبا یک‌هفته‌ای طول کشید تا به یک جمع‌بندی رسیدم.»
عملکرد ابتکار در سازمان محیط زیست اعتراضات گسترده‌ای را به دنبال داشت که خود او نیز به بخشی از این اعتراضات در گفتوگو با شرق پرداخته است. او که در چهار‌ساله مسئولیت خود در این سازمان نتوانسته است موفقیتی کسب کند این بار چهار سال دیگر در حوزه‌ای مجزا که خود نیز انتظارش را نداشت تجربه کسب می‌کند و مشخص نیست در پایان چهار‌ساله دوم معاونت امور زنان و خانواده را چگونه و با چه وضعیتی به آیندگان محول خواهد کرد. گسترش اعتراضات جامعه زنان به دولت دوازدهم علیرغم ادعاها و وعده های فراوان رئیس جمهور در دوره تبلیغات انتخاباتی، پیش و پس از آن نوید‌بخش آینده خوبی برای ابتکار نیست.
جریانی که امضای کری را تضمین می‌دانست
خود را به خواب زده است!
روزنامه همدلی گفت‌وگویی را با یکی از کارشناسان اصلاح‌طلب حامی دولت منتشر کرده که وی معتقد است ایران هشت سال فرصت ریاست جمهوری اوباما در آمریکا را از دست داده است. وی در پاسخ به این پرسش که برخی ناظران می‌گویند که درد ترامپ، نه توان موشکی ایران است، نه سیاست‌های منطقه‌ای ایران و نه اجرای حقوق بشر در ایران برایش اهمیتی ندارد، درد ترامپ پول است و اگر آمریکا در پروژه‌های پرسود ایران سهیم شود، داستان استراتژی جدید آمریکا هم به بایگانی سپرده خواهد شد، می‌گوید: «بله؛ ترامپ یک کاسب‌کار حرفه‌ای است اما معامله‌گری او همانند اوباما نیست، نرخ‌های معاملات ترامپ بالاست. بعید است اگر ایران وارد پروسه معامله با ترامپ شود، چیز زیادی گیرش بیاید. ... ما هشت سال فرصت اوباما را از دست دادیم و همواره تردید کردیم. اوبامایی که نودموکرات بود و می‌شد با فرمول برد-برد با آن وارد مذاکره و معامله شد».
چنین ادعایی سخیف و ساده‌لوحانه از سوی این کارشناس حامی دولت در حالی مطرح می‌شود که بر اساس فرمول برد-برد مذاکره با دولت اوباما، دستاورد دولت در ازای دادن امتیازات نقد فراوان تقریبا هیچ بوده و بعد از گذشت حدود دو سال از اجرای برجام به گفته وزیر خارجه ما حتی امکان باز کردن یک حساب بانکی در انگلیس را نداریم. خسارت مطلق برجام واضح و روشن است اما حامیان دولت و مدعیان اصلاحات برای فرار از پذیرش مسئولیت آن و انحراف افکار عمومی آدرس‌های غلط می‌دهند.
این کارشناس حامی دولت در ادامه بدون اشاره به تجربه مذاکره 4 ساله دولت تدبیر و امید با آمریکا و معامله دستاوردهای ارزشمند هسته‌ای و پذیرش سنگین‌ترین و شدیدترین نظام‌های بازرسی در مقابل مشتی وعده نسیه می‌گوید: «البته عامل دومی برای امکان‌پذیر نبودن مذاکره – و به تعبیری معامله – با ترامپ وجود دارد، نظامی که گفته است با آمریکا معامله نمی‌کنیم، اگر برای رهایی از فشار وارد معامله اقتصادی با ترامپ شود، دچار خدشه گفتمانی خواهد شد. به این معنا که چنین رخدادی پرسش بزرگی، نه‌تنها در افکار عمومی داخلی، که در میان افکار عمومی ملت‌های منطقه و جهان در باب باورهای نظام جمهوری اسلامی ایران پدید خواهد آورد و این به معنای ایجاد بحرانی معنایی است.»
ایران تا به حال مذاکرات دوره‌ای و طولانی با غرب و آمریکا داشته است که در برجام به عنوان آخرین نمونه آن، با اعتماد بی‌اساس روحانی و تیم مذاکره‌کننده به آمریکا و بی‌توجهی مسئولان ارشد دولت یازدهم به هشدارهای کارشناسان و منتقدان، دستاوردهای هسته‌ای تقدیم دشمن شد و در عوض به تحریم‌ها افزوده شد. در حالی که این جماعت امضای کری را تضمین می‌دانستند و تأکید می‌کردند که آمریکا به واسطه یک توافق اعتبار بین‌المللی خود را خدشه‌دار نمی‌کند. با این حال مدعیان اصلاحات که از ناکامی خود در اعتماد به آمریکا عصبانی هستند، خود را به خواب زده‌اند و با فرافکنی می‌خواهند نظام را مقصر جلوه دهند.
مرا را به خیر تو امید نیست شر مرسان!
روزنامه ایران دیروز مصاحبه‌ای را با یکی از مدعیان اصلاحات درباره طرح به اصطلاح گفت‌وگوی ملی منتشر کرد.
عضو فراکسیون امید درباره آنچه ـ مسائل سال 88ـ خوانده به ایران گفته است: چهره‌های تمام جناح‌ها معتقدند که باید از آن حوادث عبور کنیم... برخی می‌گویند آنها که بحث گفت‌وگوی ملی را مطرح می‌کنند باید اول بیایند
و توبه کنند.
در بخش دیگری از این گفتوگو آمده است: آقای دکتر لاریجانی می‌تواند نقش مؤثری در شکل‌گیری چنین گفت‌وگویی در پارلمان و حتی بیرون از آن داشته باشد و ما ملتمسانه از ایشان می‌خواهیم که مقدمه برداشتن گام‌های عملی در این خصوص را فراهم کند.
جریانی که سال 88 باطن ناپاک و چرک‌آلود خود را با تهمت تقلب به نظام، آشوب و اغتشاش، تحمیل خسارات سنگین به کشور و همدستی با دشمن برای براندازی نظام آشکار کرد، امروز با پر رویی طرح جدید می‌دهد و می‌گوید باید از آن حوادث عبور کنیم! البته نیازی هم به التماس به آقای لاریجانی برای پیگیری این طرح نیست، همین که به کشور خسارت نزنید، کار بزرگی کرده‌اید. گفت: مرا را به خیر تو امید نیست شر مرسان!