kayhan.ir

کد خبر: ۱۱۴۰۲۵
تاریخ انتشار : ۲۴ شهريور ۱۳۹۶ - ۱۹:۴۶
رئیس ‌مرکز آمار و اطلاعات وزارت کار:

بیکاران ایرانی بدترین وضعیت بیکاری را دارند

رئیس‌مرکز آمار و اطلاعات وزارت کار گفت: براساس تعریف‌ اشتغال، بیکار به فردی گفته می‌شود که در هفته مرجع مورد آمار حتی یک ساعت هم نتوانسته کاری انجام دهد؛ این نوع بیکاری بدترین وضعیت بیکاری است.


سید نعمت‌الله میرفلاح نصیری در گفت‌وگو با مهر با تشریح انواع بیکاری اعم از ‌اشتغال ناقص، ‌اشتغال ناقص زمانی و ‌اشتغال ناکافی اظهار کرد: نکته‌ای که مغفول باقی مانده و اغلب به آن توجه نمی‌شود، این است که بر اساس تعریف ‌اشتغال، بیکار به فردی گفته می‌شود که در هفته مرجع مورد آمار حتی یک ساعت هم نتوانسته کاری انجام دهد. این نوع بیکاری بدترین وضعیت بیکاری است.
وی افزود: بر این اساس با توجه به اینکه آمار شاغلان و بیکاران کشور ما نیز بر اساس همین تعریف جهانی، مورد سنجش و پایش قرار می‌گیرد، می‌توان گفت که بیکاران ما نیز جزء بدترین انواع بیکاران هستند چرا که حتی یکساعت در هفته نتوانسته‌اند مشغول به‌کار باشند.
رئیس مرکز آمار و اطلاعات وزارت کار با بیان اینکه نرخ بیکاری به تنهایی شاخص خوبی برای تجزیه و تحلیل‌ها و آنچه در بازار کار می‌گذرد، نیست و نمی‌تواند بیانگر تمام واقعیت‌های بازار کار باشد ادامه داد: بعضی از کارشناسان نرخ بیکاری را شاخص ضعیفی برای دستیابی به شناخت قوی از بازار کار می‌دانند. حال باید دید در صورت صحیح بودن چنین دیدگاهی، چه شاخص‌هایی بهترین سنجه برای بازار کار است. بنابراین به نظر می‌رسد سنجه‌هایی مانند تعداد ریزش‌اشتغال، فرصت‌های شغلی جدید، آمار ترک شغل‌ها، آمار ‌اشتغال ناقص و ‌اشتغال جدید، از بهترین سنجه‌های بازار کار هستند.
نصیری با ‌اشاره به ویژگی‌های افراد دارای ‌اشتغال ناقص گفت: گروهی از افراد شاغل، به صورت پاره‌وقت فعالیت می‌کنند و با عنوان «اشتغال ناقص زمانی» شناخته می‌شوند که این افراد در جست‌وجو و آماده کار با مدت زمان بیشتر هستند.وی ادامه داد: گروه دیگر نیز افرادی هستند که دارای ‌اشتغال کامل بوده اما از نظر مهارتی، درآمدی یا سایر محدودیت‌های بازار کار از کار خود راضی نیستند؛ این گروه از افراد با عنوان «شاخص‌اشتغال ناکافی» شناخته می‌شوند که افراد با ساعات کار زیاد نیز در این گروه قرار می‌گیرند.رئیس ‌مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار افزود: افراد مشمول «اشتغال ناقص زمانی»، شامل کسانی می‌شود که طی دوره مرجع مورد سنجش، تمایل به انجام ساعات کار بیشتر دارند اما کمتر از مقدار مورد نظر کار می‌کنند. البته باید به این نکته توجه شود افرادی که به اندازه مدت زمان مقرر در هفته کار می‌کنند ولی باز هم ضمن تمایل به انجام کار بیشتر، آمادگی انجام آن را نیز داشته باشند، نباید جزو افراد دارای ‌اشتغال ناقص زمانی قلمداد شوند.