نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
فراکسیون امید توان دفاع از حقوق مردم را ندارد
سرویس سیاسی -
دیروز روزنامه آرمان در یادداشتی نوشت: «اگرچه روز جلسه نهایی رای اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهور برای عده‌ای به ویژه لابی‌گران برخی از فراکسیون‌ها روز فرخنده‌ای بود، اما برای جریان اصلاحات و بدنه اجتماعی این جریان که همواره خواستار تغییر براساس منافع ملی هستند و خواهان ورود وزرایی دغدغه‌مند، با تجربه و دلسوز به کابینه بودند، حکایت دیگری داشت».
در ادامه این یادداشت آمده است: «عملکرد ضعیف فراکسیون امید و عدم تعامل آنها با سایر فراکسیون‌ها برای رای اعتماد به وزیر اصلاح‌طلب و عدم رای به وزرایی که از مطالبات اصلاح‌طلبانه مردم فاصله دارند و همچنین افزایش رای اعتماد وزرای اصلاح‌طلب باعث نگرانی نسبت به کابینه روحانی از سوی جریان اصلاحات و بدنه اجتماعی این جریان شد و این ابهام را در میان حامیان اصلاحات به وجود آورد که آیا فراکسیونی که با حمایت حداکثری بدنه اجتماعی اصلاحات در انتخابات مجلس شورای اسلامی 94 به مجلس ورود پیدا کرد، توان تحقق سایر مطالبات جامعه را دارد و در آینده این فراکسیون چگونه می‌خواهد از حقوق حامیان خود به عنوان وکلای ملت در سراسر کشور دفاع کند؟ فراکسیون امید در جلسه رای اعتماد نتوانست انتظارات بدنه اجتماعی جریان اصلاحات را محقق کند و همه تلاش، ظرفیت و توان خود را برای ورود وزیر مطلوب اصلاح‌طلبان به کابینه به کار ببرد و مانند سایر فراکسیون‌ها وارد رایزنی و تعامل درون فراکسیونی شود».
در روزهای اخیر دامنه اعتراض مدعیان اصلاحات به فراکسیون امید مجلس بسیار گسترده شده است. فعالین این جریان تاکید دارند که هر ضربه‌ای در سال‌های آینده بخوریم از فراکسیون امید در مجلس است، افرادی در لیست امید حضور پیدا کردند که دنبال منافع خود هستند.
در روزهای گذشته، روزنامه ابتکار در گزارشی به پشت پرده جلسه رای اعتماد و لابی‌گری اعضای فراکسیون امید پرداخت. در این گزارش آمده بود: «شنیده‌ها حاکی از این است که طبق توافق فراکسیون امید با مستقلان مجلس قرار بوده است فراکسیون امید به رحمانی فضلی، وزیر پیشنهادی کشور که در ابتدا نسبت به او انتقادات زیادی از سوی اعضای فراکسیون امید مطرح بود، بعد از رفع سوءتفاهم‌ها و قانع شدن رأی بدهند، در عوض فراکسیون مستقلان نیز در رأی به آذری جهرمی که به واسطه حواشی پیرامونش مورد وفاق این فراکسیون و خواست آرای ۲۴ میلیونی مردم نبوده است، رأی ندهند. ولی باز هم فراکسیون مستقلان با تکرار بی‌اخلاقی که در موضوع رأی گیری اعضای هیئت رئیسه در سال دوم مجلس داشتند، به عبارتی آنها را دور زدند. البته این مسئله از فراکسیون امید به ریاست محمدرضا عارف و چگونگی مدیریت شرایط، سلب مسئولیت نمی‌کند و تا حدی مسئولیت این اتفاق به عهده این فراکسیون است».
فارغ از موضوع لابی‌گری اعضای فراکسیون امید در مجلس، نباید از این موضوع نیز غافل شد که حمله مدعیان اصلاحات به فراکسیون امید در حالی است که نمایندگان عضو این فراکسیون توسط جریان اصلاحات برگزیده و با هیاهوی رسانه‌ای، مردم را به انتخاب آنان تشویق و ترغیب کرده بودند. پس در شرایط فعلی، بدنه جریان مدعی اصلاحات باید خود در این‌باره پاسخگو باشد و نه طلبکار!
پروژه‌های کوچک با روح بزرگ!
روزنامه زنجیره‌ای اعتماد در شماره دیروز خود در یادداشتی با عنوان «سرمايه‌گذاري اتريشي؛ انرژي پاك ايراني» نوشت: «كاش دستاوردهاي برجام بيشتر براي مردم تشريح شود... عصر ديروز با حضور فرماندار رفسنجان، مقامات استانداري كرمان و مديران شركت KPV اتريش، نيروگاه خورشيدي 1/2 مگاواتي اين شهر افتتاح شد. اين نيروگاه با سرمايه‌گذاري 1/2 ميليون دلاري در شش ماه مذاكره و ساخته شده است. ٥٠ درصد سرمايه اين طرح را بخش خصوصي و ٥٠ درصد ديگر را شركت سرمايه‌گذاري KPV اتريش تامين كرده است.»
در ادامه این یادداشت آمده است: «حالا شما مي‌توانيد تاثيرات برجام را حتي در مقياس‌هاي كوچك هم ببينيد. گذشت آن روزي كه خارجي‌ها به ايران نمي‌آمدند. حالا مي‌آيند، حتي بدون تضمين دولتي سرمايه‌گذاري مي‌كنند و خبرنگار مي‌آورند تا همكاري‌شان را به همه دنيا اعلام كنند. اگر حجم اين پروژه كوچك است، روح حاكم بر آن بزرگ است. افتخار شركت‌هاي دنيا به همكاري با ايران كم چيزي است؟»
اینکه به خواست نویسنده بایستی «دستاوردهاي برجام بيشتر براي مردم تشريح شود» موضوعی است که کیهان بارها بر آن تاکید کرده که دولتمردان نه به طور کلی بلکه ضمن احصاء و شمارش مصادیق بگویند که برجام چه دستاوردهایی برای ایران داشته است. در این صورت مردم در بستر معامله – فایده؛ قضاوت می‌کنند در این معامله کدام طرف سود کرده و کدام متحمل ضرر فراوان!
دوم آنکه با جذب سرمایه‌گذاری خارجی که در آن منافع ملی و سودآوری برای کشور و مردم مورد توجه قرار گرفته کسی مخالف نیست. جذب سرمایه خارجی با در نظر گرفتن مواردی که گفته شد و همچنین توجه به حوزه‌هایی که سرمایه‌گذاری خارجی ممکن است بر آنها اثرگذار باشد می‌تواند مفید باشد.
از سوی دیگر نویسنده به یک سرمایه‌گذاری نیم میلیون دلاری خارجی را چنان با آب و تاب پرداخته و آن را نشانه موفقیت برجام توصیف کرده است! گفته شد که نفس جذب سرمایه‌های خارجی به خودی خود نکوهیده نیست اما ای‌کاش نویسنده حین پرداختن به این دستاورد که به قول او «حجم کوچک، اما روح بزرگ دارد!» برای مخاطب می‌گفت که «روح بزرگ» یک پروژه اقتصادی بسیار کوچک را چطور دریافته است؟! و قبل از پرداختن به این موضوع به آنچه در برجام دادیم نگاهی می‌انداخت و سپس به آنچه در برجام به آن وعده داده شدیم گذری می‌کرد؛ از برقراری سوئیفت و مراودات بانکی می‌پرسید و حتی سخنان همین چند روز پیش رئیس‌جمهور که گفت: «آمریکا نشان داد طرف قابل اعتمادی برای مذاکره نیست» را مرور می‌کرد تا این پروژه کوچک با روح بزرگ! بر او جلوه‌گر نشود.
جناب وزیر! این وعده‌ها را فراموش نکنید!
روزنامه قانون در یادداشتی خطاب به وزیر آموزش و پرورش اظهارات وی در آغاز فعالیت رسمی را یادآور شده و تاکید کرد این وعده‌ها نبایستی فراموش شود.
در بخشی از این یادداشت آمده است: در آغازین روز وزارت خویش سه قول به مردم و فرهنگیان داده‌اید که با جدیت و تلاش آنها را پیگیری كنيد: الف؛ تحول اساسی و بنیادین در نظام آموزشی کشور براساس سند تحویل بنیادین، ب؛ برنامه‌ریزی جهت تربیت نسل متدین، کارآفرین، خلاق و با نشاط، ج؛ تدوین برنامه و ارائه به هیئت دولت در راستای ارتقاي منزلت و معیشت فرهنگیان شاغل و بازنشسته... چنانچه هریک از وزراي آموزش و پرورش، دو یا سه کار مهم و اساسی جامعه فرهنگیان و نظام تعلیم و تربیت در چهار سال دوره خود را به سرانجام برساند، توفیق بزرگی حاصل کرده است.
پیش از یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، روحانی در قامت نامزد انتخابات وعده‌های بی‌شماری را در جهت اصلاح وضعیت اقتصادی و...کشور مطرح کرد ولی با اجرایی نشدن این وعده‌ها در طول چهار سال راهکار تکذیب در پیش گرفته شد، یادآوری وعده‌ها و تقاضا برای فراموش نشدن آنها در روزهای گذشته تبدیل به یادداشت‌ها و گزارش‌های روزمره جراید حتی حامی دولت شده است که امید می‌رود این یادآوری‌ها بتواند مسئولین را نسبت به اقداماتشان و حتی سخن گفتن هایشان هوشیار کند.
روحیه جهادی و فعالیت زیاد قالیباف کار شهردار جدید را سخت کرده است
روزنامه زنجیره‌ای شرق در گزارشی با عنوان «پایان بهشت‌نشینی» به فعالیت‌های قالیباف شهردار سابق تهران در سال‌های فعالیت در این سمت پرداخت و با اشاره به روحیه جهادی قالیباف تاکید کرد کار برای شهردار جدید تهران سخت شده است.
در بخشی از این گزارش آمده است: روحيه جهادي و نظامي و البته «مستقل در عمل» قاليباف او را تبديل به مديري کرد که در ١٢ سال گذشته مستقيما همه مسائل را رصد کرد و مي‌توان گفت حالا کار شهرداران بعد از او به دليل جايگاه و خطوط عملکردي که او کشيد، سخت‌تر خواهد بود. تهران بعد از قاليباف انتظارات زيادي از آنچه انجام شده و نشده، دارد.
در ادامه این گزارش تصریح شده است: او که به گفته خودش در اين ١٢ سال «يک بار صداي اذان صبح را در خانه خود نشنيده» تلاش زيادي در رسيدگي به همه امور بدون واسطه داشت اما مي‌توان گفت آنچه قاليباف را در اين ١٢ سال نگه داشت و موفق کرد، تيمي از چند مدير همراه و البته نظامي او بود که در قامت «سرباز» براي «فرمانده» تا همين ديروز همراهش بودند و اين همان نگراني امروز درباره آينده تهران و شهردار آينده تهران است که چه تيم اجرایي را قرار است براي همراهي در اين کار مهم پيشنهاد و ارائه کند؟
گفتنی است روزنامه‌های زنجیره‌ای در روزها و ماه‌های گذشته بیشترین تلاش را در تخریب شهردار تهران انجام دادند، فعالیت‌های قالیباف در تهران را کوچک‌نمایی و کوشش کردند نشان دهند در تهران اتفاقی روی نداده است و امروز با انتخاب شهردار جدید تهران حجم عظیمی از کارهای انجام شده پیش روی آنها است که مردم نیز از آن اطلاع دارند و می‌بینند، چند سال بعد فعالیت‌های شهردار جدید تهران با تلاش‌های به گفته روزنامه شرق جهادی قالیباف مقایسه خواهد شد و آن روزها روزهای سختی برای مدعیان اصلاحات خواهد بود.
مدیران دولتی برای چنین آینده‌ای برنامه دارند؟!
روزنامه شرق در یادداشتی به احتمال سقوط آزاد «قیمت نفت» پرداخت و از مسئولین و مدیران دولتی پرسید آیا برای چنین آینده‌ای برنامه دارند؟!
در بخشی از یادداشت شرق آمده است: الان باید از خود صادقانه بپرسیم آیا برای سقوط آزاد قیمت نفت آمادگی داریم؟ تأثیر این سقوط بر شرکت، صنعت و کشور ما چیست؟ شرکت‌ها در فردای سقوط نفت به چه توانمندی‌ها و تخصص‌هایی نیاز دارند؟... کدام مدیر و سیاستمداری باید از این آینده محتوم سخن بگوید و برایش فکر و برنامه داشته باشد؟
گفتنی است در سال‌های گذشته افزایش رشد نفتی اقتصادی دولتمردان را از فکر کردن به این موضوعات بازداشته است مشکلات قریب‌الوقوعی که روزی دامان کشورهای با اقتصاد نفتی را خواهد گرفت.