نامه بازیکنان طلبکار به AFC و سوءمدیریت در تیمهای باشگاهی
خطر محرومیت از حضور در لیگ قهرمانان آسیا در انتظار باشگاههای ایرانی
دو بازیکن سابق استقلال درحالی از این تیم شکایت کردهاند که این مسئله هنوز با واکنش رسمی مدیران آبیهای پایتخت روبهرو نشده است.
چند روز است که از ماجرای شکایت آندرانیک تیموریان و کاوه رضایی از استقلال میگذرد و این مسئله آبیها را وارد حواشی جدیدی کرده است. شکایت تیموریان مربوط به زمانی است که علی فتحاللهزاده و امیر قلعهنویی مدیرعامل و سرمربی استقلال بودند. کاوه رضایی هم خواهان دریافت مطالباتی است که اصطلاحا ادعا میکند باید به آنها دست پیدا کند.
موضع باشگاه استقلال برابر ادعای کاوه رضایی، این است که این بازیکن در قراردادش آپشنهایی از قبیل دعوت به تیم ملی، آقای گلی یا قرار گرفتن در بین سه آقای گل لیگ وجود داشت که در رسیدن به آنها ناکام بود ولی تصور میکند که باید این پول به او پرداخت شود. مدیران باشگاه استقلال معتقدند که کاوه رضایی حسننیت خود را نشان نداد و به نوعی شکل جداییاش از استقلال برای این تیم تبعاتی داشت. استقلالیها میگویند که حداقل انتظار داشتند اگر قرار است کاوه از تیمشان جدا شود، این اتفاق به شکل محترمانهتر رخ میداد نه این که «واسطهای مدام پیام بیاورد که کاوه رضایی در آستانه تمدید است و مشکلی برای ماندن در استقلال ندارد.» شاید اگر نحوه جدایی کاوه رضایی از استقلال شکلی دیگر داشت، باشگاه استقلال در این زمینه کمی با او همراهی میکرد.
کاوه رضایی و آندرانیک تیموریان با ارسال نامهای با یک سر برگ و یک مشخصات از AFC خواستهاند تا مجوز حرفهایگری استقلال را لغو کند و این تیم مجوز حضور در لیگ قهرمانان آسیا را پیدا نکند.
باشگاه استقلال هم نامهای به کمیته تعیین وضعیت فدراسیون فوتبال ارسال کرده و خواهان روشن شدن این مسئله شده است. باشگاه استقلال از این کمیته خواسته که روشن کند آیا این دو بازیکن مجوز ارسال چنین نامهای را داشتهاند یا خیر چون برخی از مدیران باشگاه استقلال معتقدند که حرکت صورت گرفته از سوی رضایی و تیموریان تنها برای مطلع کردن AFC بوده و این دو بازیکن خودشان هم میدانند که با این کار به پول نمیرسند و در نهایت، این سیستم داخلی است که پول آنها را پرداخت خواهد کرد.
به عبارت بهتر این دو بازیکن میخواهند که AFC متوجه شرایط داخلی فوتبال ایران شود؛ اتفاقی که شاید باعث عدم حضور این تیمها از لیگ قهرمانان آسیا شود.
اما جدا از شکایت این دو بازیکن و ایجاد حاشیههای جدید، نکته قابل توجه اینجاست که مدیران فوتبال ما تازه یادشان افتاده که این شکایتها جدی گرفته شود . شواهد و قرائن نشان میدهد که کنفدراسیون فوتبال آسیا از سال گذشته خواستار رسیدگی به امور بدهی باشگاهها بود و حالا اگر باشگاههای ایرانی به خصوص آنهایی که نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا هستند بدهیهای خود را تسویه نکنند و از هر طریقی به اطلاع AFC برسد که باشگاهی با بدهی مواجه است مطمئنا با محرومیت از حضور در لیگ قهرمانان آسیا مواجه خواهد شد.
البته در نامه ارسالی به فدراسیون فوتبال که آنها در اختیار باشگاهها قرار داده است، آمده است (این نامه شهریورماه سال گذشته به فدراسیون ارسال شده است). بندهای موجود دراساسنامه مربوط به پروانه باشگاههای زیر نظر AFC آنها باید اصل پروانه خود را ثابت کنند و تا 30 ژوئن یعنی 9 تیر ماه گذشته برای این موضوع فرصت داشتند.
در این نامه تاکید شده است که اگر نمایندگان AFC ایرادی از لایسنس یا پروانه باشگاه را گرفتند آنها میتوانند تا تاریخ 31 آگوست 2017 یعنی 9 شهریورماه به این موضوع اعتراض کرده و مراتب به کنفدراسیون فوتبال آسیا ارائه کند اما در توضیحات تکمیلی آمده است که باشگاهها اگر با جریمه یا محرومیتی مواجه هستند برای حضور در لیگ قهرمانان سال 2018 باید این فرصت را داشته باشند که از فهرست سیاه AFC خارج شده و در این نامه قویا تاکید شده که باشگاهها به این نکات توجه کنند.
تمامی تصمیمات گرفته شده زیر نظر فیفا، دادگاه CAS و AFC قابل اجراست و هر موردی را که آنها به باشگاهها حکم کند باید اجرا شود. ضمن آنکه اگر باشگاهی بدهی یا شکایتی دارد تا 15 اوت 2017 (26 مرداد) این فرصت را دارد که با بدهکاران تسویه نهایی را انجام دهد وگرنه خطر لغو پروانه و محرومیت از حضور در لیگ قهرمانان آسیا در انتظار آن باشگاهها خواهد بود.