آفتی که به جان ورزش افتاده است از وزنهبرداری تا والیبال و ...(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
نشانههای عقبماندگی در ورزش یکی، دو تا نیست، کافی است از ردههای پایه شروع به بررسی و تحقیق نماییم تا به سطح عالی و ملی آن برسیم. البته این وضعیت دلآزار و نگرانکننده اختصاص به فوتبال ندارد و اکثر جاها و رشتههای ورزشی ما از وجود نحس برخی آفات و ناهنجاریها در رنج و عذاب هستند.
برای مثال امروز پدیده شوم بازیکن(ورزشکار)سالاری در وزنهبرداری کشورمان سخت دردسرساز شده است و از رئیس فدراسیون تا مربی تیم ملی تا بعضی ورزشکاران این رشته را درگیر کرده و موجب نگرانی طرفداران این رشته و علاقهمندان به ورزش شده تا جایی که سرمربی تیم ملی را نیز وادار به استعفا میکند.
از طرف دیگر در اینسو و آنسو و از زبان این کارشناس و آن پیشکسوت والیبال میشنویم که در این رشته نیز شبیه این مشکل(بازیکنسالاری) وجود دارد و عدهای خود را صاحب و مالک این رشته و موفقیتهای آن میدانند و سعی دارند سلیقه و اراده خود را بر والیبال ملی حاکم نمایند.
همه میدانیم که والیبال طی سالهای اخیر رشد چشمگیر و پیشرفت قابل توجهی داشته و «جهانی» شده است، اما وجود این مشکلات و گرفتاریها نشان میدهد والیبال ما هنوز تا جهانی شدن واقعی فاصلهای زیاد دارد و باید در اینباره و برای این رشته خیلی کارها از حیث فنی و فرهنگی و بالاخره مدیریتی انجام داد تا به استانداردهای لازم برسد و...
باقی ماندن و تداوم حیات این عوامل که گفتیم نه نشانه جهانی بودن و جهانی شدن که بیانگر عقبماندگی آن است بدون شک منافع و جایگاه افراد و جریاناتی را در ورزش ایران تامین و تضمین میکند. اگر وضع ورزش سامان یابد، تاثیر عوامل مخرب و منفی بر سازوکار آن خنثی یا کمرنگ شود آن وقت افراد و جریانات ذکر شده محلی از اعراب نخواهند داشت.
به همین دلیل هم هست که این جریانات مخرب به شدت طرفدار «وضع موجود» و تداوم شرایط و مناسبات و روابط فعلی هستند و در برابر هر اقدام سازنده و مصلحانه و هر اقدامکنندهای که آهنگ و عزم «تغییر وضع موجود» داشته باشد «گارد» میگیرند و علیه او شمشیر از «رو» میبندند و از طرق مختلف به ویژه ابزار رسانهای او را تحت هجمه و فشار قرار میدهند. به طور طبیعی ادامه این وضعیت و حفظ وضع موجود و ماندن و درجا زدن در شرایط کنونی، اصلا به نفع ورزش ما نیست.