نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
دفاع از تحریف سیره معصومین(ع) با مغالطه
سرویس سیاسی-
روزنامه زنجیرهای بهار به اظهار نظرهای عجیب و گاهی ناشایست در حوزه مسایل دینی شهره است. اظهار نظرهایی که گاه جنبه توهین به مسایل دینی هم دارد. برای نمونه کافی است به آبان ماه 1392 رجوع کنید که این روزنامه حامی دولت یادداشتی را علیه غدیر و امامت منتشر کرد.
حالا این روزنامه در جدیدترین اقدام خود به موضوع واکنشهای علما و شخصیتهای علمی به سخنرانی اخیر رئیسجمهور پرداخته و نسبت به سخنان آنها موضعی مخالف گرفته است. جالب آنجاست که این یادداشت در ابتدا کسانی را که با دلایل متقن و مستند به رد نظرات رئیسجمهور پرداختهاند به مغلطه بافی متهم کرده است اما این متن خود بیش از همه سزاوار عنوان مغلطهبافی است. در ادامه دلایل بیربط این نوشته را بخوانید؛ در یادداشت این روزنامه آمده است: «خداوند عزوجل به صراحت لفظ (و لقد کرمنا بنیآدم) در آیه 70 سوره اسراء برکرامت انسانی، انسان به ماهوانسان تأکید فرموده است... انسان به استناد آیه «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَنَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ» (تین، 4) دارنده اوصاف احسن و برخوردار از روح الهی و به تفسیر آیه 156 سوره بقره «إِنا لِلهِ وَ إِنآ إِلَیْهِ راجِعُونَ» از خدا و بسوی اوست. و بهاستناد «وَمَاخَلَقْتُ الْجِن وَ الْإِنسَ إِلا لِیَعْبُدُونِ» (ذاریات، 56) هدف نهایی اطاعت از خالق است نه مخلوق.» پس از این استنادهای نامربوط به موضوع این یادداشت نتیجه میگیرد پس «بر مبنای آن هیچ فرد غیر معصومی را بر فرد دیگر ولایتی خاص نیست!»
آوردن آیات «همه از خداییم و به سوی او باز میگردیم» و «خلق نکردیم انس و جن را مگر برای عبادت» و «به درستی که انسان را در بهترین زمان خلق کردیم» و سپس از آن این نتیجه را بافتن که هیچ فرد غیرمعصومی را بر فرد دیگر ولایتی خاص نیست!
از این مغلطه بافی که بگذریم دو نکته دیگر حائز اهمیت است: نخست آنکه این یادداشت بیانگر اوج بیاطلاعی نویسنده و مسئولان این روزنامه نسبت به مسایل دینی است چرا که برای نمونه پدر بر فرزند و حتی استاد بر شاگرد و... ولایت دارند.
بهتر نیست نویسنده یادداشت که خود را استاد حقوق بینالملل معرفی کرده است در حوزه مسایل مربوط به تخصص خویش سخن بگوید و به همین راحتی و با دلایل نامربوط کارشناسان حوزه دین را به مغلطه گویی متهم نکند؟!
تناقض عجیب روزنامههای حامی دولت
درباره رشد اقتصادی
روزنامه ایران دیروز در گزارشی با عنوان «5/12 درصد, بالاترین رشد اقتصادی 40 سال گذشته»، نوشت: «12/5 درصد، عددی بیسابقه در اقتصاد ایران به حساب میآید. در سال ۹۵، برای نخستین بار طی ۴دهه گذشته رشد اقتصادی ایران دورقمی شد و به 12/5 درصد رسید. به خاطر گشایشهای ایجاد شده بعد از توافق هستهای و افزایش چشمگیر تولید و صادرات نفت، بخش نفتی ایران بیشترین اثر را در رسیدن به رشد اقتصادی داشته است. سال گذشته نفت در اقتصاد ایران، 61/6 درصد ارزش افزوده ایجاد کرده است که ۵۴ درصد بیشتر از سال ۹۴ است.»
این در حالی است که دیروز روزنامه اعتماد در گزارشی اقتصادی به رشد اقتصادی مورد ادعای دولت پرداخته است. این روزنامه حامی دولت این نوشتار را با عنوان «رشد 12/5 درصدي اقتصاد نفتي» منتشر کرده است.
در این گزارش آمده است: «رشد اقتصاد سال ١٣٩٥ اعلام شد. عدد درخشان 12/5 درصد كه وقتي به كُنه جزئيات ورود ميكنيم بوي نفت مشام را پر ميكند. رشد 61/6 درصدي نفت همه ضعفها را پوشاند و نه رشد منفي 13/1 درصدي ساختمان توانست مجالي براي خودنمايي داشته باشد و نه رشد اندك و دو درصدي بخش صنعت و معدن چندان به چشم آمد. ميانگين عملكرد با كمكي كه فروش نفت به اقتصاد كرد؛ 12/5 ثبت شد. از سوي ديگر تشكيل سرمايه ثابت با عملكرد 3/7- درصد همچنان منفي و راكد است.»
حال و هوای اقتصاد تعریفی ندارد
گزارش اعتماد در ادامه میافزاید: «صعود فروش نفت كه به واسطه لغو تحريمها و استفاده از ظرفيت به وجود آمده پس از برجام در سال ١٣٩٥ ركورد زد؛ در سال بعد تكرار نميشود و از اين بابت تحليلگران معتقدند سال بعد رشد اقتصاد به مراتب كمتر از رشد امروز خواهد بود. حال و هواي بخشهاي اقتصادي تعريف چنداني ندارد.»
همچنین این نوشتار آورده است: «بخش ساختمان كه يكي از پيشرانهاي اقتصاد با ١١٠ صنعت وابسته نقش كليدي در اقتصاد دارد سال گذشته منفي بود. در بخش «ساختمان» ارزش سرمايهگذاري بخش خصوصي ساختمان مناطق شهري در سال ۱۳۹۵ به قيمتهاي جاري نسبت به دوره مشابه سال قبل 14/1 درصد كاهش يافته است. با اعمال شاخصهاي قيمتي متناظر و تعديل ارزش افزوده ساختمانهاي خصوصي به قيمتهاي جاري و همچنين با احتساب ارزش افزوده ساختمانهاي دولتي، نرخ رشد بخش «ساختمان» در سال ۱۳۹۵ (نسبت به قيمتهاي ثابت سال ۱۳۹۰) در حدود 13/1- درصد برآورد ميشود.»
تخریب دیگران بدون اشاره به عملکرد خود
در دوره اول شورای شهر
روزنامه زنجیرهای شرق در شماره دیروز خود طی یادداشتی به تخریب عملکرد شهرداری تهران در سالهای گذشته پرداخته و نوشت: «شهر تهران را به چه میشناسیم؟ به تونل توحید، برج میلاد، آپارتمانهای فرشته و ولنجک یا به باغ ملی، خیابان سی تیر، کوچهباغهای شمیران و خانه امامجمعه؟ تصویری که نسل جدید ساکنان شهر با شنیدن نام تهران به ذهنشان متبادر میشود چیست؟ الگوی توسعه شهری در تهران بر کدام مزیت بنا شده است؟ شهر تهران به ساکنانش چه چیزی میدهد که متمایز از دوبی، استانبول و باکو است؟ شهر تهران سالهاست که با الگویی فاجعهبار توسعهیافته است. »
نویسنده در پایان نتیجه گرفته است :« انتخاب اعضای جدید شورای شهر تهران و همچنین عوضشدن مدیر شهر تهران میتواند اتفاقی خجسته باشد اگر مدیران و تصمیمگیران جدید این قطار از ریل خارجشده را به مسیر درستش برگردانند. تهران تاریخش را میخواهد، هویتش را میخواهد، اینها نه منابعی فرعی و دستچندم برای شهر بلکه منابع حیاتی شهرند. اگر برج و اتوبان و تونل شهری تمام آن چیزی است که این شهر به ساکنانش عرضه میکند، چرا دوبی زندگی نکنیم؟ آنجا بهتر و لوکسترش را میتوان دید و داشت. عناصر تاریخی و فرهنگی شهر تهران تجدیدناپذیرند. وقتی رضاخان کوشک فتحعلیشاهی را در شمال میدان بهارستان خراب کرد و بهجایش این مغازهها را ساخت دیگر تمام شده است؛ شما نمیتوانید از نو بسازیدش و اگر هم ساختید تهی از تاریخ و فرهنگ خواهد بود.»
نویسنده به این سؤال اشارهای نکرد که در دوره عضویت اصلاحطلبان در شورای شهر اول و همچنین تصدیگری کرباسچی در شهرداری تهران در این رابطه چه اتفاقاتی در کلانشهر تهران افتاده است و یا مثل دیگر روزنامههای زنجیرهای که این روزها دستورالعمل واحدی را در رابطه با مدیریت آینده شهری تهران با تخریب قالیباف پیگیری میکنند کاری به این مسائل ندارند و فقط وظیفه خود را انجام میدهند؟!
کابینه دوازدهم ژنرال نمیخواهد!
«شهربانو امانی» منتخب پنجمین دوره شورای شهر تهران و فعال سیاسی اصلاحطلب در مصاحبه با آرمان گفت:«در دولت اول]روحانی[ وجود ژنرالها در دولت توجیه داشت اما در این دولت هیچ توجیهی وجود ندارد و این ژنرالها میتوانند به اتاق فکر مجموعه خود تبدیل شوند و مانند همه کشورهای جهان به مشاوره بپردازند. خوشبختانه جوانهای مدیر، مدبر و متخصص کم نداریم».
تجربه به کارگیری مدیران و وزرای پیر در کابینه دولت یازدهم و ناکارآمدی و کمتحرکی برخی وزرا باعث شد تا چابکسازی و جوانکردن دولت دوازدهم به یک مطالبه عمومی تبدیل شود. دولت یازدهم در ابتدای کار مدعی شد که «ژنرالها» را به خط کرده است و مسائل کشور را در 100 روز حل میکند.