به گزارش مهر به نقل از رویترز، صادرات نفت ایران به هند در ماه گذشته میلادی یعنی می ‌به کمترین رقم از ماه ژوئن سال ۲۰۱۶ میلادی به بعد رسید؛ این در حالی است که کاهش واردات نفت خام ایران از سوی هندی‌ها می‌تواند تلافی در برابر مناقشه هند با ایران بر سر توسعه میدان گازی «فرزاد بی» تلقی شود.
در همین حال صادرات نفت ایران به هند، دومین مشتری بزرگ نفتی جمهوری اسلامی ایران در ماه می ‌در مقایسه با ماه قبل از آن تقریبا ۹ درصد کاهش یافت و به ۴۸۷ هزار و ۶۰۰ بشکه در روز رسید و در مقایسه با ماه اکتبر سال سال گذشته میلادی که بیشترین رقم صادرات نفت ایران به هند محسوب می‌شود، روند نزولی تقریبا ۴۰ درصدی را به خود گرفته است.
البته به دنبال اختلاف میان هند و ایران بر سر توسعه میدان «فرزاد بی»، مقامات هندی پیش از این اعلام کرده بودند که در سال مالی منتهی به مارس ۲۰۱۸ میلادی، هند قصد دارد تا واردات نفت خام از ایران را به یک چهارم کاهش دهد.همچنین «دارمندرا پرادهان»، وزیر نفت هند در پاسخ به این سؤال که آیا هند همچنان امیدوار به گرفتن امتیاز توسعه میدان گازی «فرزاد بی» است یا خیر اینگونه جواب داد که  «ما در زمان‌های دشوار کنار ایران ایستاده بودیم و هنوز هم مقادیر قابل توجهی نفت از این کشور خریداری می‌کنیم و انتظار رفتاری متقابل از ایران را داریم.»
این در حالی است که رسانه‌های هندی گزارش داده‌اند که ایران بر سر توسعه میدان گازی «فرزاد بی» با شرکت گازپروم روسیه به توافق رسیده است.
بر پایه این گزارش، بخشی از کاهش تقاضا برای صادرات نفت خام ایران به هند در ماه گذشته به دلیل کاهش تقاضای نفت در هند برمی‌گردد و برای مثال پالایشگاه «باتیندا» هند که ظرفیت روزانه ۱۸۰ هزار بشکه نفت را دارد، تعطیل بوده است.این در حالی است که صادرات نفت ایران به هند در ۵ ماه نخست سال جاری میلادی در مقایسه با مدت مشابه سال قبل ۶۴ درصد افزایش نشان می‌دهد و صادرات نفت ایران به ترکیه و اروپا هم در ماه می ‌به بیشترین رقم از برداشته شدن تحریم‌ها در سال ۲۰۱۶ میلادی به بعد رسیده است.
گفتنی است زیاده‌خواهی هندی‌ها در حالی است که بعد از تحریم‌های مالی ایران، پرداخت پول نفت ما از سوی این کشور تا مدت‌ها معلق ماند و در همان ایام مذاکره برای پرداخت پول نفت، این گمانه مطرح شد که هندی‌ها در حال گروکشی برای تصاحب امتیاز توسعه میدان گازی فرزاد در برابر تسویه پول نفت هستند.
همچنین به اعتقاد کارشناسان، هندی‌ها در ماجرای خط لوله صلح (خط لوله گاز صادراتی ایران به هند و پاکستان) و به سرانجام نرسیدن آن نقش محوری داشتند و رضایت آمریکایی‌ها را بر منافع بسیاری که این خط لوله برای سه کشور همسایه داشت ترجیح دادند.علاوه بر این، هندی‌ها از همراهی با ایران در زمان تحریم‌سخن می‌گویند در حالی که در همان دوران تحریم سود قابل توجهی از مراودات نفتی خود با ایران کسب کردند و در قبال نفت وارداتی از ایران در دوره تحریم، بخشی از کالاهای خود را به ایران صادر کردند.