اخبار ویژه
مجادله در فراکسیون امید بر سر انتخابات هیئت رئیسه مجلس
سخنگوی فراکسیون امید با اشاره به جلسه مجمع عمومی فراکسیون امید از تصمیم اعضا گفت: تعامل ما با سایر نمایندگان لیست امید در مورد هیئت رئیسه ادامه دارد، اما اگر این تفاهم حاصل نشود فراکسیون امید لیست مستقلی برای ریاست و اعضای هیئت رئیسه مجلس ارائه خواهد کرد.
به گزارش امیدنامه، بهرام پارسایی گفت: جلسه مجمع عمومی فراکسیون امید بعدازظهر چهارشنبه، تشکیل شد و تبادل نظری بین اعضا درباره انتخابات هیئت رئیسه مجلس صورت گرفت. با توجه به اینکه ما تازه انتخابات 29 اردیبهشت را پشت سر گذاشته‌ایم انتظار این است که در این ترکیب تغییر ایجاد و جایگاه فراکسیون امید در هیئت رئیسه تقویت شود.
وی افزود: ما راه گفت‌وگو و تعامل با سایر نمایندگان لیست امید را نبسته‌ایم و قرار است با این نمایندگان تحت عنوان مستقلین مذاکراتی صورت گیرد. اما اگر این توافق حاصل نشود و آنها بخواهند با اصولگرایان تعامل کنند در این صورت فراکسیون امید لیست مستقلی از کاندیدای ریاست و سایر ارکان هیئت رئیسه را ارائه خواهد کرد.
پارسایی یادآور شد: متاسفانه در جریان رقابت‌های انتخابات هیئت رئیسه شاهد اظهاراتی از سوی برخی نمایندگان بودیم که از آنها می‌خواهیم با درایت و منطق بیشتری در این زمینه اظهارنظر کنند و به خاطر مسئولیت یک ساله در مجلس اخلاقیات را زیر پا نگذارند، جو را متشنج نکنند و اظهارات خلاف واقع نداشته باشند.
روحانی ساختارشکنی کرد چون نمی‌توانست با برجام رای بیاورد
یک رسانه آمریکایی نوشت برجام نمی‌توانست دوباره روحانی را به ریاست برساند و او مجبور شد هم وعده‌های بیشتری بدهد و هم ساختارشکنی کند.
پایگاه اینترنتی آتلانتیک در تحلیلی مربوط به انتخابات ایران نوشت: اهمیت انتخابات نه در پیروزی روحانی بلکه در شیوه‌هایی است که وی برای دست یافتن به پیروزی مورد استفاده قرار داد. پیروزی هیچ‌یک از دو نامزد عمده از پیش قطعی نبود و انتخابات ریاست جمهوری ایران در زمان حساسی انجام شد که منطقه در خون و آتش است.
آتلانتیک نوشت: در ابتدا تصور نمی‌رفت روحانی بتواند میلیون‌ها ایرانی را به حرکت آورد، بنابراین وی مجبور بود برای رسیدن به پیروزی آن هم یک پیروزی بزرگ، تهاجمی برخورد کند. او روی موضوعاتی تمرکز کرد که از نظر سیاسی تابو و خط قرمز محسوب می‌شدند. او یک مانور سیاسی گستاخانه را انجام داد. با نهادهای روحانی و نیروهای امنیتی درگیر شد.
این پایگاه اینترنتی اضافه کرد: رقبای محافظه‌کار روحانی کمپینی بهتر از آنچه همه انتظار داشتند، به صحنه آمدند و مدیریت کردند.
آنها مدیریت اقتصادی روحانی را زیر سوال برده و روی این نکته متمرکز شدند که او نتوانسته است از مزیت‌های ادعایی امضای برجام به نفع اقتصاد کشور بهره ببرد.
آتلانتیک افزود: روحانی سعی کرد نظر کسانی را جلب کند که فکر می‌کردند چه رای بدهند و چه رای ندهند هیچ تغییری ایجاد نخواهد شد. بنابراین، این روحانی بود که باید تغییر می‌کرد. برجام نمی‌توانست دوباره او را به مقام ریاست جمهوری برساند. پس باید وعده‌های بیشتری می‌داد مانند لغو تحریم‌های بیشتر علیه ایران. او حتی به انتقاد از اعدام‌های 38 ساله متوسل شد.
این وبسایت آمریکایی در پایان نوشت: شکی نیست روحانی در سال‌های آینده از سوی روحانیون و سپاه پاسداران مواجه خواهد شد اما مجبور است ریسک کند تا با استفاده از «تشویق و پاداش»های آمریکا و متحدان آن به گفته‌های خود عمل کند.
خرده فرمایشات افراطیون برای عزل و نصب در دولت شروع شد
در حالی که هنوز نتایج انتخابات ریاست جمهوری از سوی شورای نگهبان تأیید نشده، سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان از روحانی آغاز شد. افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی در گذشته، دولت روحانی را «رحم اجاره‌ای» خود معرفی کرده بودند.
مرتضی حاجی وزیر دولت اصلاحات در گفت‌وگو با ایلنا از موضع بالا گفت: در دولت بعد جایی برای کسانی که برنامه‌های روحانی را باور ندارند وجود ندارد.
وی گفت: برای مدیریت و تحقق برنامه‌ها نیاز است از جوانان در کنار مدیران مجرب استفاده شوند. بسیاری از اعضای فعلی همچون وزرای خارجه، نفت و کشاورزی کارایی خود را ثابت کرده‌اند اما بخش‌هایی حتماً نیاز به تجدیدنظر دارد. طبیعی است کسانی که برنامه‌های آتی را باور ندارند و به عنوان رفع تکلیف به آن نگاه می‌کنند مناسب این سمت نیستند.
وی گفت: طبیعی است که انتظار داشته باشیم گرایشات اصلاح‌طلبانه در کابینه آینده پررنگ باشد چون حامیان اصلی و فعال رئیس‌جمهور اصلاح‌طلب بودند.
حاجی در خصوص تغییر استاندارانی که گفته می‌شود تعلق‌خاطری به دولت روحانی ندارند، گفت: در سطح مدیران خارج از دولت هم باید این تغییرات صورت بگیرد. در استان‌ها این که کسی غیر از این باشد حتماً باید کنار گذاشته شود.
ترکیب قدرت سخت و نرم از ایران بازیگری پیچیده در جهان ساخته است
ایران یک بازیگر بزرگ و پیچیده در جهان است که از قدرت سخت و نرم همزمان بهره می‌برد. ایران نه تنها یک کشور مدرن است بلکه در عین حال وارث یک تمدن باستانی نیز هست. در حالی که خاورمیانه و آسیا در قرن بیستم شاهد تولد تعداد زیادی کشور مصنوعی بوده است ایران حس هویتی به قدمت بیش از دو هزار سال دارد.
مقاله مذکور با اشاره به پیشینه باشکوه ایران تاکید کرد: هر چند ایران امروز تنها سایه‌ای از وسعت و قدرت آن کشور کهن است اما هنوز حس قدرتمند تاریخ غرورآمیز در کشور جاری است. هنوز هم مفهوم ایران زمین که یک مفهوم و گفتمان فرهنگی تاریخی است بخش مهمی از اظهارات رهبرمعظم ایران(آیت‌الله) علی خامنه‌ای را تشکیل می‌دهد.
دقیقا به همین خاطر است که علی سعیدی در سپاه پاسداران از انتقال خطوط جبهه از شلمچه به سواحل مدیترانه سخن گفته است.
هر چند انقلاب اسلامی ایران باعث ظهور اولین حکومت مذهبی شیعه در جهان مدرن شد اما تصور اینکه اهمیت یا جذابیت آن تنها در همین نکته نهفته است دست کم گرفتن نفوذ مستمر گذشته ایران در زمان پیش از اسلام و همچنین نقش ایران در گسترش اسلام خواهد بود.
هر چند آنهایی که از بیرون نگاه می‌کنند به غلط تصور می‌کنند که نفوذ ایران به تنها پانزده تا بیست درصد از جهان اسلام که شیعه است محدود می‌شود واقعیت آن است که تاثیر اسلام در جهان بسیار بیشتر است.
مقامات ایران خود را صرفا نمایندگان و محافظت‌کنندگان از مذهب شیعه نمی‌دانند آنها می‌گویند درونمایه وجودی تمام مسلمانان هستند.
زبان فارسی نیز نقش عمده‌ای در قدرت نرم ایران دارد به طوری که در حالی زبان‌های عربی یا ترکی در مناطق خاصی صحبت می‌شود گستره نفوذ زبان فارسی از کوههای کردستان تا بازارهای کشورهای آسیای مرکزی و تا شبه قاره هند زبان مشترک مردم است.
قدرت نرم ایران هم بر نقاط مشترک با هدف خود متمرکز می‌شود و هم از ابزار متنوعی برای دست‌یابی به هدف خود استفاده می‌کند.
ایران همیشه از کمک‌های خیریه به عنوان وسیله تاثیرگذاری بر مردم کشورهای دیگر استفاده کرده است.
علاوه بر سازمان‌های غیردولتی، حکومت ایران شرکت‌های بازرگانی و صنعتی بزرگی تاسیس کرده است که به گسترش نفوذ آن در جهان کمک می‌کنند. سپاه پاسداران شرکت‌های بزرگ متعددی دارد که در سراسر جهان کار می‌کنند.
ایران همچنین با گسترش شبکه آموزش‌های دانشگاهی مانند دانشگاه آزاد و پیام‌نور، برگزاری نمایشگاههای فرهنگی و هنری که در آن از هنرمندان و نویسندگان کشورهای دیگر پذیرایی می‌کند و همچنین ساخت موزه، فعالیت‌های بانکداری، دیپلماسی رسانه‌ای قوی از طریق ایجاد شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی، استفاده از مدل بسیج برای جلب جوانان از طریق ارائه برنامه‌های تفریحی و فرهنگی در کنار آموزش‌های نظامی در کشورهای دیگر. مقاله مذکور نتیجه‌گیری کرد که رهبران ایران رویکرد چند وجهی به مقوله قدرت نرم دارند. آنها برای دست‌یابی به اهداف خود استراتژی‌های متعددی دارند.
جمهوری اسلامی ایران یک بازیگر جدی و پیچیده در صحنه جهان است.
دست کم گرفتن آن به معنای افتادن در دام و خودزنی است پس باید در حین مقابله با قدرت سخت ایران به شیوه‌های پیچیده و عمیق آن برای افزایش قدرت نرم توجه بیشتری کرد.
گزارش آنکتاد از کاهش سرمایه‌گذاری خارجی در دولت روحانی
در حالی که مسئولان دولت یازدهم ادعای افزایش جذب سرمایه‌گذاری خارجی را مطرح کرده‌اند، سازمان آنکتاد(وابسته به سازمان ملل متحد) از سقوط سرمایه‌گذاری خارجی در سه سال اخیر خبر داده است.
به گزارش مشرق، بر اساس آمار رسمی که آنکتاد درباره روند جذب سرمایه‌گذاری خارجی در ایران منتشر کرده، در سه سالی که دولت روحانی بر سر کار آمده، سال به سال آمار سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی ایران کاهش پیدا کرده است.
سازمان آنکتاد، رکورد ایران در جذب سرمایه‌گذاری خارجی را سال 2012 (1391) اعلام کرده که در آن سال رقم سرمایه‌گذاری خارجی به 4 میلیارد و 662 میلیارد دلار رسید. به عبارتی در آخرین سال عملکرد دولت دهم، رکورد جذب سرمایه‌گذاری خارجی ایران زده شد.
اما در دولت روحانی، به طور مرتب روند جذب سرمایه‌گذاری خارجی کاهش یافت و نسبت به دولت قبل کمتر از نصف شد.
آمارهای آنکتاد نشان می‌دهد در سال 2015 رقم جذب سرمایه‌گذاری خارجی به 2 میلیارد دلار کاهش پیدا کرده است.
شرق: دولت در برنامه و هماهنگی تیم اقتصادی فقیر است
با اتمام انتخابات و گذشتن اصلاح‌طلبان از پل پیروزی، اعتراف به آشفتگی کابینه و ناکارآمدی آن رونق گرفته است.
روزنامه شرق در این زمینه با 4 سال سکوت و لاپوشانی می‌نویسد: تیم اقتصادی کابینه یازدهم، صدای واحد نداشت. هفت صندلی به شکل مستقیم در هیئت وزیران اقتصادی است و کرسی‌های دیگر هم به شکل غیرمستقیم درگیر اقتصادند؛ حسن روحانی دیگر مردان نزدیک به خودش را هم از میان افراد اقتصادی برگزید؛ معاون اولش، رئیس دفترش، سخنگوی دولتش و دو نفر از معاونانش هم افرادی بودند که پیش از حضور در دولت تدبیر و امید، سابقه‌ای اقتصادی داشتند. این به خودی خود نشان از اهمیت این حوزه برای رئیس‌جمهوری یازدهم ایران بود. شاید همین تعداد بالای مردان اقتصادی بود که قدرت صدای واحد را در این حوزه از دولت گرفت. محصول این چندصدایی، فقیر ماندن قوه مجریه در داشتن برنامه منسجم اقتصادی شد؛ نکته‌ای که هم اقتصاددانان اصلاح‌طلب آن را تذکر می‌دهند و هم جناح مقابل به آن می‌تازند. به گواه اقتصاددانان منتقد، باید هر چه سریع‌تر به صدایی واحد برسد که از دل آن برنامه‌ای منسجم، راهبردی و توسعه‌ای بیرون بیاید؛ نکته‌ای که ممکن است پاشنه آشیل دولت شود.
شرق به نقل از حسن راغفر می‌نویسد: حوزه اقتصاد به راستی پاشنه آشیل دولت بود؛ حوزه‌ای که حتی به گواه هم‌طیفان دولت، نقد بسیار به آن وارد بود. مخالفان هم برای جلب آرای عمومی بر این بخش دست گذاشتند؛ هر چند عملکرد مردم در این انتخابات، بازهم رای دادن به آقای روحانی بود، اما این کنش الزاما به معنای تایید سیاست‌های اقتصادی دولت یا رضایت از شرایط اقتصادی نبود.
راغفر می‌افزاید: گروه‌ها و دهک‌های پایین معیشتی مغفول مانده‌اند. به نظر می‌رسد جناح اصلاح‌طلب نیاز دارد تا از امروز به فکر چهار سال دیگر باشد و مشق‌هایش را برای شب آخر نگذارد؛ آنها اگر در این چهار سال پیش رو نتوانند با تغییر درست سیاست‌های اقتصادی‌شان تغییری محسوس در سطح زندگی و معیشت مردم ایجاد کنند، چهار سال دیگر شکستی سخت از رقیب خواهند خورد. با این حساب نیاز به تغییر سیاست‌های اقتصادی دولت، نیازی جدی است. از این منظر، تغییر سیاست‌ها به قطع، به تغییر سیاست‌گذاران نیاز دارد؛ یعنی این سیاست‌ها زمانی اصلاح و کاربردی می‌شود که مردان سیاست‌گذار اقتصادی تغییر کرده باشند. در چنین شرایطی باید گفت نگاهی به مردان اقتصادی کابینه دولت تدبیر و امید حکایت از اغتشاش آرای آنها دارد.
محمدقلی یوسفی دیگر کارشناس اقتصادی حامی دولت هم گفته است: با همه آنچه در مدح برجام گفته شد، باید توضیح داده شود متاسفانه از نظر اقتصادی دولت یازدهم عملکرد خوبی را به نمایش نگذاشته است. افراد اقتصادی که در راس سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری برای اقتصاد هستند، درک درستی از مصائب اقتصاد کشور نداشته‌اند؛ آنها مشکل را اشتباه دریافته‌اند و به همین دلیل از این شاخه به آن شاخه پریدن را در نوع سیاست‌گذاری‌های‌شان می‌توان دید. به نظر می‌رسید آنها بیشتر در تلاش برای برقرار کردن سیاست‌هایی هستند که نهادهای بین‌المللی توصیه می‌کنند.
وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین ضعف دولت در تصمیم‌سازی اقتصادی، دستکاری سیاست‌های پولی بوده است. متاسفانه دولت آقای روحانی به جای آنکه در اقتصاد تیمی منضبط داشته باشد، خط مشخصی را در سیاست‌های اقتصادی‌اش دنبال نکرده است.
در سطح اقتصاد کلان، پرواضح است که ایجاد اشتغال، باید مهم‌ترین برنامه دولت باشد. منابع باید از بخش‌های مولد خارج و هرچه سریع‌تر به تولید واریز شود. در همین راستا، مهم‌ترین اولویت اقتصاد، صنعت و کشاورزی است. این دولت به افرادی نیاز دارد که هم به کار و هدفی که قرار است انجام دهند، معتقد باشند؛ هم سرنوشت ایران برای‌شان مهم باشد؛ هم دانش این کار را داشته باشند. و در نهایت همه با هم در یک جهت حرکت کنند.
می‌خواهم صادقانه بگویم، مباحثی مانند تورم و رکود گرچه شاخص‌هایی مهم در اقتصاد هستند؛ اما شاخص‌هایی در عین حال فریبنده هم هستند. این شاخص‌ها و آثارش بر زندگی مردم به میزان زیادی مبهم است. اینها را می‌شود به هر شکلی نشان داد؛ اما باید تاکید شود اگر سیاست‌های اقتصادی دولت اصلاح نشود، موضوع بی‌کاری مانند یک بمب ساعتی عمل خواهد کرد که در آینده‌ای نه چندان دور به یک بحران اجتماعی تبدیل می‌شود.