دمِ خروسِ پوپولیسم!(نکته)
پوپولیسم هر چند به معنای عوامگرایی است اما در عرف رسانهای ما بیشتر به معنای عوامفریبی به کار میرود. کارهایی که مبنای فکری صحیحی ندارد و صرفا به جهت راضی نگه داشتن مردم انجام میشود. معمولا این قبیل کارها در ایام نزدیک به انتخابات پررنگتر میشود و هدف از آن هم صرفا جمعآوری رای بیشتر از مردم است. متهم کردن به پوپولیست همواره یکی از ابزارهای رسانهای اصلاحطلبان و طیف حامی دولت در برابر رقبای انتخاباتیشان بوده است. تا اینجای کار خیلی مطلب عجیبی نیست. این که ایام انتخابات کسانی که در منصب قدرت هستند از قدرتشان استفاده کنند تا در زمین بازی باقی بمانند هر چند امری بسیار زشت و ناپسند است اما متاسفانه در بسیاری موارد، معمول است. این رفتارها گاهی با استفاده صریح و آشکار از قدرت صورت میگیرد. به عنوان نمونه فشار فراوان دولت به ستاد مرکزی انتخابات برای میراندن مناظرهها (جلوگیری از زنده بودن مناظره) از این قبیل است.
گاهی نیز این اقدامات به صورت غیرمحسوس صورت میگیرد که رفتارهای پوپولیستی نیز از همین دسته است. به نمونهای از این اقدامات در دولت یازدهم دقت کنید:
✔ دقیقا در هفتههای منتهی به انتخابات، رئیسجمهور کارها را بر زمین میگذارد، شال و کلاه میکند و از این شهر به آن شهر فقط برنامه افتتاح اجرا میکند. خصوصا آنکه برخی از این پروژهها قبلا افتتاح شده بود.
✔ دقیقا در همین هفتهها دولت در اقدامی کاملا مردم دوستانه پول برق مصرفی مردم خوزستان را به آنها میبخشد. اما کاش همین هزینه را دولت در سالهای قبل برای پیشگیری از مشکلات این عزیزان هزینه میکرد.
✔ از آن اتفاقیتر این که وعده دادند که معوقات فرهنگیان هم تا پایان اردیبهشت پرداخت خواهد شد.
✔ پالایشگاه ستاره خلیجفارس که سال 92 با 70 درصد پیشرفت تحویل دولت یازدهم شد و میشد در سال 93 افتتاح شود دقیقا در همین چند روز گذشته افتتاح شد.
✔ و باز هم کاملا اتفاقی سقف وام خانه اولیها در همین روزها 200 میلیون تومان شد.
✔ آزادسازی سهام عدالت هم دقیقا در همین ایام پرافتتاح دولت یازدهم انجام شد. طرحی که در دوران دولت محمود احمدینژاد انجام شد و در همان زمان هم عدهای آن را طرحی بدون توجیه اقتصادی و... عنوان میکردند. چه کسی فکر میکرد حسن روحانی که تمام چهار ساله گذشته را به سیاهنمایی مطلق دوران ریاستجمهوری وی مشغول بوده است با یکی از طرحهای او به دنبال جمع کردن رای باشد؟
همانطور که بیان شد این اقدامات پوپولیستی هر چند بسیار زشت، ولی متاسفانه مرسوم است. اما آنچه در این دوره یکی از پدیدههای انتخابات شمرده میشود تلاش بیوقفه طیف حامی دولت برای تطهیر چهره دولت از انگیزههای عوامفریبانه است.
آنچه مایه تعجب است ژست روشنفکری گرفتن برخی دولتمردان و حامیان آنان است و آسمان ریسمان بافتن آنها برای آن که این اقدامات پوپولیستی را اموری خداپسندانه و در جهت خدمت شبانهروزی! دولتمردان، به مردم قلمداد کنند. همین آقایانی که رئیس دولت قبل را تنها به خاطر توزیع سیبزمینی در ایام نزدیک انتخابات، سیبل حملات بیامان خودشان کردند امروز در قبال حجم بالای اقدامات پوپولیستی آشکار دولت، نه تنها سکوت کردهاند که سعی در توجیه آن دارند؛ غافل از آنها دم خروس این اقدامات پوپولیستی با هیچ قسمی قابل پنهان کردن نیست.
حمید وحیدیان