اتفاقات عجیب در بوکس؛ 30 سال ثبات مدیریت و کسب تنها یک برنز آسیا!
فدراسیون بوکس در شرایطی ثبات مدیریت خود را 30 سال حفظ کرده است که این رشته با ناکامی دست وپنجه نرم میکند و در مسابقات اخیر قهرمانی آسیا تنها یک مدال برنز دستاورد تیم ایران بود.
تیم ملی بوکس ایران برای شرکت در رقابتهای قهرمانی آسیا به کشور ازبکستان اعزام شد و در پایان این رقابتها تقریبا با دست خالی و تنها یک مدال برنز به کشور بازگشت. چیزی که قابل توجه است نتایج ضعیف تیم ملی بوکس در تمامی رقابتهای بینالمللی در چندین سال اخیر بوده است. سال به سال ورزش بوکس ایران به جای پیشرفت رو به افول رفته است. این ضعف مدیریتی تا جایی پیش رفته است که در رقابتهای قهرمانی آسیا 2017 از هشت نماینده بوکس ایران تنها یک نماینده تیم ملی توانست به مدال در این رقابتها دست پیدا کند تا ایران تنها یک سهمیه مسابقات جهانی را از این رقابتها بدست آورده باشد که جای موشکافی دارد.
چندین سال است که فدراسیون تغییرات ملموسی در راستای سر و سامان بخشیدن به وضعیت بوکس انجام نداده است. این مسئله در شرایطی است که بوکس ایران از روزهای خوب خود دور شده و در همهی رقابتهای بینالمللی تقریبا ضعیفترین عملکرد ممکن را از خود نشان داده است. 30 سال است که فدراسیون بوکس با این سیستم مدیریتی به کار خود ادامه میدهد اما هرسال ضعیفتر از سال گذشته عمل میکند. آیا وقت آن نیست که وزارت ورزش و جوانان فکری به حال این ورزش پر طرفدار کند؟
مدتها است که ورزش بوکس با مشکلات جدی مواجه است و همه این مشکل را لمس میکنند اما نه خود جامعه بوکس فکری به حال این ورزش میکند و نه وزارت ورزش و جوانان توجهی به آن دارد و این ورزش به حال خود رها شده است!
به طور مثال مشکلات بوکس را از آنجایی میتوان مشاهده کرد که با کنار رفتن ملیپوشان سابق، تیم ملی بوکس با نبود بوکسور خوب مواجه است و در رده جوانان بوکسوری را ندارد که جانشین بوکسورهای سابق و نامدار خود کند. با توجه به ثبات مدیریت 30 ساله در این فدراسیون، اگر تیمهای ملی ردههای پایه ضعف دارند، مقصر آن مدیریت فعلی بوکس است که هیچ برنامه کارسازی برای ساختن پایه بوکس ایران در این 30 سال نداشته است و نمیتوانند ناکامی را به گردن مدیریت قبلی بیاندازند چرا که در این فدراسیون فقط یک مدیر وجود داشته است.
در رقابتهای قهرمانی آسیای سال گذشته سه مدال برنز حاصل کار بوکسورها بود اما امسال فقط یک مدال برای تیم ملی بوکس به دست آمد که جای تأمل دارد. تیمهای ملی به مسابقات تدارکاتی نمیروند و همه مسئولان دم از بیپولی فدراسیون میزنند و این درحالی است که باید به جای کلمه نمیشود فعل تلاش کردن برای حل این مشکل را صرف کنند.