مشاور فرهنگی رئیس‌جمهور اخیرا در اظهارنظری کاملا فرهنگی فرمودند «کاندیداها باید از مجری مناظره مثل سگ بترسند.» درباره این جمله سخنان زیادی گفته شد که عموما با تم طنز البته از نوع تلخ آن بود. اما به نظر می‌رسد تحلیل این سخنان یک نگاه جدی و عمیق را می‌طلبد. این سخنان جناب آقای آشنا، نه صرفا یک گاف یا اتفاق بلکه بیان علنی شیوه برخورد دولت با منتقدان در دوره چهارساله اخیر است. دوباره این سخن را در بافت و مقام خودش مرور کنیم. سخن درباره کسانی است که قرار است در مناظرات انتخاباتی شرکت کنند. این آقایان محترم، همگی سابقه مدیریت در سطوح کلان کشور را دارند؛ از وزیر و معاون اول یکی از قوای سه گانه کشور گرفته تا ریاست جمهوری. قرار است این آقایان در جلسه مناظره‌ای کنار هم بنشینند و درباره مسائل اقتصادی و سیاسی و فرهنگی کشور با هم گفت‌وگو کنند. طبیعتا یک نفر هم به عنوان مجری باید اداره این جلسه را بر عهده بگیرد. خوب؛ در طول این صحبت‌ها ممکن است یکی از آقایان نتواند سخنش را در مدت زمان تعیین شده جمع‌بندی کند یا احیانا از موضوع سخن خارج شود و اموری از این دست. به همین منظور باید یک مجری باشد که به آقایان این نکات را تذکر دهد. طبیعتا مدیریت چنین جلسه‌ای با حضور چنین شخصیت‌های محترمی نیاز به کسی ندارد که این آقایان مثل سگ از او بترسند. اما با این دید امنیتی -که بر اساس این مشاوره‌های آشنا کشور بر اساس آن اداره شده است- اساسا کسی حق انتقاد ندارد. منتقد باید وقتی می‌خواهد انتقاد کند دست و دلش بلرزد. برخورد‌های فراوان دور از اخلاق اعضای کابینه دقیقا پیاده‌سازی همین تز مدیریتی آقای مشاور است.
اگر خبرنگار از موضوعی بپرسد که مطابق میل شما نیست، خبرنگار نیست و اساسا یک جو عقل هم ندارد و شما حق داری میکروفونش را به گوشه‌ای پرت کنی.
اگر فرماندار یکی از شهرهای دور افتاده کشور در دفاع از شهروندانش از وزیر تقاضای راه اندازی یک مرکز درمانی داشته باشد بی‌شعوری است که حتی یک روز دیگر حق ندارد در آن منصب ابقا شود.
اگر شهروندی از قیمت زیاد پارکینگ فرودگاه امام خمینی(ره) تهران بپرسد حرف مفت زده است و حقش آن است که بیش از این قیمت‌ها هم بپردازد.
هم مسلکان دولتمردان در مجلس طرحی را پیشنهاد کردند که بر اساس آن اگر کسی در یک جلسه سخنرانی از سخنران سؤالی بپرسد که جلب‌توجه کند به مجازات حبس محکوم می‌شود.
اگر کسی به اقدامات دولت انتقادی داشته باشد کودکِ کم سوادِ بزدلِ هوچی‌بازی است که باید به جهنم برود.
این سخنان و واکنش‌ها در برابر انتقادات، اتفاقی نیست. به هر حال آقای آشنا مشاور فرهنگی دولت است و دولت براساس همین مشاور‌ه‌ها پیش می‌رود. در قاموس ایشان هرکس می‌خواهد اظهار نظر کند باید از ناظر و مجری برنامه مثل سگ بترسد بنابراین کسی حق ندارد به قیمت بالای پارکینگ، کمبود امکانات پزشکی، معترض باشد کسی حق ندارد از محتوای مذاکرات محرمانه هسته‌ای با غرب با خبر شود حتی اگر آن شخص نماینده مجلس شورای اسلامی باشد و ...
آقای رئیس‌جمهور در زمان تبلیغات انتخاباتی سال 92 بارها دم از اخلاق زدند و از جمله این که فرمودند: با تشکیل دولت تدبیر و راست‌گویان دولت شایسته‌سالاری را در کشور حاکم کرده و اخلاق محمدی (ص) را به کشور برمی‌گردانیم. (19 خرداد 92). آقای دکتر! آیا در این کشور شایسته‌تر از این وزیران وجود ندارد؟ آیا معنای اخلاق، نثار کردن این همه القاب زشت به منتقدان بود؟ آقای دکتر! شما شعارهایتان را چهار سال پیش و در طول این چهار سال داده‌اید. این بار بیایید دقیقا معنای آن شعار‌ها را توضیح دهید. اخلاق از نظر شما دقیقا به چه معناست؟
حمید وحیدیان
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«رئیس‌جمهور دکتر حسن روحانی در این تاریخ‌ها به ترتیب این القاب را به منتقدین منتسب فرمودند: 6 آذر 92، 15 بهمن 92، 20 مرداد 93، 10 اردیبهشت 93،  20 مرداد 93