kayhan.ir

کد خبر: ۱۰۲۵۶۱
تاریخ انتشار : ۰۸ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۲۳:۱۸

اخبار ویژه



انبوه وعده‌های پوپولیستی که ظرف 4 سال به مردم داده شد
مرور وعده‌های 4 سال پیش آقای روحانی نشان می‌دهد که وی رکورددار بیشترین وعده آن هم بعضا از جنس وعده‌های پوپولیستی بوده است.
با این حال نشریات و سیاسیون حامی دولت ادعا می‌کنند برنامه‌ها و وعده‌های رقبای روحانی پوپولیستی است.
مرور گوشه‌ای اندک از انبوه وعده‌های آقای روحانی نشان می‌دهد که چه قدر این وعده‌ها عملی شده یا نشده و چه قدر پوپولیستی بوده است.
«اولین تدبیر ما کاهش نرخ بیکاری خواهد بود»، «می‌دانم شما جوانان از بیکاری رنج می‌برید، دولت رونق را به اقتصاد بازمی‌گرداند و به مشکل کارگران، اصناف، کارآفرینان توجه دارد»، «مسئله مسکن نیز در اولویت دوم جوانان است که به آن توجه ویژه‌ای دارم»، «وقتی نقدینگی بی‌حساب و کتاب بالا می‌رود، تورم بزرگی ایجاد می‌شود»، «سانتریفیوژها باید بچرخد و زندگی مردم نیز باید بچرخد»، «می‌توانیم با کاهش خرج دولت و جلوگیری از بزرگ شدن آن، رونق اقتصادی ایجاد کنیم»، «اتکای بودجه جاری کشور  به نفت باید کاسته شود زیرا پول نفت از عوامل افزایش تورم است»، «همه تحریم‌های مالی و بانکی و حتی نظامی و موشکی در روز اجرای توافق یکجا برداشته خواهد شد»،  «اگر می‌خواهید ریال ایرانی به جای اول خود و گذرنامه ایرانی به احترام خود برگردد، ... پای صندوق آراء بشتابید»، «چنان رونقی به اقتصاد بدهیم و آن‌چنان مردم را از درآمد سرشار کنیم که نیازی به 45 هزار تومان پول یارانه نداشته باشند»، «پس از تشکیل دولت تدبیر و امید، دفتر ویژه‌ای را تحت عنوان «شکایات و نظرات مردم»  تاسیس خواهم کرد»، «دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند»، در ماه‌های ابتدای آغاز به کار دولت تدبیر و امید، موانع  از سر راه تولید برداشته می‌شود»، «اساس برنامه اقتصادی من بر دو محور تولید ثروت ملی و توزیع عادلانه ثروت استوار است»، «برای اقشار کم ‌درآمد بسته‌های حمایتی در نظر گرفته شده است»، «3 درصد از درآمد نفت را به خوزستان اختصاص می‌دهم. این حق مردم خوزستان است»، «ما 3 میلیون و 200 هزار بیکار داریم و اگر تنها 10 میلیون گردشگر وارد کشور شود بیش از 13 میلیارد دلار درآمد ارزی و 4 میلیون اشتغال درست می‌کنیم»، «با رونق اقتصادی مشکل بیکاری و طلاق را حل می‌کنیم»، «کارخانه‌های کشور بین 20 تا 40 درصد در حال فعالیت هستند و ما می‌توانیم همه مراکز تولیدی را به فعالیت کامل 100 درصدی برسانیم»، « در برنامه من علاوه بر برنامه‌های میان‌مدت، برنامه کوتاه‌مدت یک ماهه و 100 روزه وجود دارد. ما می‌توانیم در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به‌وجود آوریم و مشکل کارخانه‌ها و مراکز تولیدی را حل کنیم»،  «در دولت تدبیر و امید همراه با یارانه‌های نقدی، یارانه‌های کالایی نیز داده می‌شود تا اقشار ضعیف دیگر دغدغه معیشتی نداشته باشند»، «به جوانان می‌گویم  علاقه‌ای ندارم برای پیروزی در انتخابات جشن بگیرم بلکه دوست دارم زمانی که غمی بر چهره کارگر ندیدم جشن بگیرم» و «نخواهیم گذاشت ارزش پول کاهش یابد» و...

می‌شود 5 میلیون شغل ایجاد کرد اما دولت نخواست یا نتوانست
محافل رسانه‌ای حامی دولت می‌گویند ایجاد هر شغل 100 میلیون هزینه دارد و بنابراین ایجاد 5 میلیون شغلی که نامزدهای رقیب روحانی می‌دهند امکانپذیر نیست.
این محافل و افراد مدعی شده‌اند که برای ایجاد 5 میلیون شغل 500 هزار میلیارد پول می‌خواهد و این کار در حالی که دولت در بودجه‌های خود مانده، ناممکن است و نامزدها وعده‌ خلاف واقع می‌دهند.
اما واقعیت‌ این است که طبق آمار رسمی دولت، در کشور 1200 هزار میلیارد تومان نقدینگی سرگردان وجود دارد و مرحوم هاشمی با گله از دولت روحانی گفت «با 20 درصد نقدینگی موجود می‌شد به اقتصاد و تولید و اشتغال رونق داد». متاسفانه میدان دادن به سفته بازی و دلالی واردات، درست برخلاف منطق ایجاد اشتغال در کشور عمل کرده است.
از سوی دیگر بخش مسکن به تنهایی ظرفیت به حرکت درآوردن 300 رشته شغلی و صنعتی را در کشور دارد اما به خاطر لجبازی دولت با مسکن مهر، رشد بخش مسکن در سال 95 به منفی 14/9  رسید. این در حالی است که در این بخش، تقاضای عمومی بالاست و دولت می‌توانست با پیگیری و ارتقای مسکن مهر، ضمن حذف دلال‌بازی  و بورس بازی کاذب، هم نقدینگی سرگردان را به سمت اشتغال و تولید سوق دهد و هم مردم به ویژه جوانانی را که 60 درصد درآمد خود را صرف اجاره می‌کنند، صاحب مسکن نماید.
در همین حال طبق گزارش امروز صندوق بین‌المللی پول، ایران در واردات با رشد 22 درصدی در رتبه چهارم جهان قرار گرفت!
یعنی اینکه دولت در یک سال به میزان 22 درصد بر سرعت نابودی تولید داخلی افزوده است. این را علاوه کنید بر قاچاق 25 میلیارد دلاری که رمق را از کارخانه‌های داخلی می‌گیرد. بسیاری از این واردات رسمی و قاچاق، دارای مشابه داخلی است اما اگر هم تولید داخلی ضعیف‌تر از نمونه‌ داخلی بود، سنت  اعمال شده در کشورهای مختلف برای احیای اقتصاد ملی، محدود کردن  راه واردات بوده است. جالب اینکه هزینه‌های دولت به عنوان بزرگ‌ترین واردکنندگان در همین 4 سال اخیر 3 برابر شده است.
استدلال دیگر این است که بسیاری از کارآفرینان با یک دهم یا یک بیستم مبلغ 100 میلیون تومان می‌توانند در حوزه‌های کشاورزی و باغداری و خدمات و صنعتی و فناوری اطلاعات و... شغل ایجاد کنند به شرط آن که مدیران دولتی، منافع شرکت‌های خارجی را ترجیح ندهند و سرتولید بومی هوو نیاورند؛ کاری که سر کترینگ (غذای) راه‌آهن و تزئینات اتوبان تهران شمال و... به واسطه عقد قرارداد با شرکت‌های اتریشی و ایتالیایی و... کردند. کاش امثال زیباکلام به جای تبدیل شدن به ابواب جمعی دلالان شرکت‌های خارجی، یک بار هم از موضع مدعی‌العموم تولیدکننده داخلی به مواخذه مدیران امر می‌پرداختند.

معمای نرخ تورم 8 درصد و رشد80 درصدی هزینه‌های جاری دولت
وزیر کار می‌گوید در دولت یازدهم، مزد را بر تورم پیشی دادیم.
علی ربیعی وزیر رفاه و تعاون و کار در سخنان قبل از خطبه‌های نماز جمعه گفت: ما در مدت 4 سال توانستیم برنامه‌ریزی کنیم که حداقل مزد را بر تورم پیشی دهیم؛ هرچند این کار کافی نیست و باید روی قدرت خرید تلاش بیشتری کنیم.
تأکید دولتمردان بر تک رقمی شدن نرخ تورم و هماهنگ کردن افزایش حقوق کارگران و کارمندان با آن، در حالی است که هزینه‌های جاری دولت در این 4 سال بیش از 3 برابر (300 درصد) افزایش یافته است؛ یعنی به طور متوسط سالی 70 تا 80 درصد افزایش داشته است. با این حساب باید پرسید که اگر تورم 8 درصد است، چرا هزینه‌های جاری (و نه عمرانی) دولت هر سال 80 درصد بالا رفته است و اگر تورم واقعی به قول آقای محمد هاشمی 50 درصد است، چرا دولت آن را تک‌رقمی اعلام می‌کند.

تایم: سردار سلیمانی در میان 13 مقام بانفوذ جهان
یک مجله آمریکایی در معرفی 100 چهره بانفوذ جهان، سردار قاسم سلیمانی را در میان 13 نفر اول قرار داد.
هفته‌نامه آمریکایی «تایم» در شماره هفته اول ماه مه خود، نام یکصد تن از با نفوذترین شخصیت‌ها و مقام‌های دولتی و غیردولتی را در سراسر جهان اعلام کرد.
فهرست سالانه هفته‌نامه «تایم» از یکصد چهره بانفوذ جهان براساس دستاوردها، موفقیت‌ها و شهرت اشخاص تهیه و ارائه شده و مانند سال‌های پیش، شامل رؤسای  کشورها، نخست‌وزیران، مدیران ارشد کمپانی‌ها و هنرمندان و هنرپیشگان و اشخاص مشهور می‌شود.
هفته‌نامه تایم در آغاز این فهرست ضمن ارایه شرحی می‌گوید که «در یک سال گذشته، عرصه جر و بحث‌های سیاسی در آمریکا، اروپا، خاورمیانه و آسیا بر لبه تیزی قرار داشت و به نظر می‌رسد که به گونه تقریباً کاملی برای ایجاد تفرقه بیشتر در جامعه بشری طراحی شده بود.»
به گزارش رادیو فردا، امسال ظهور نام‌هایی در میان با نفوذترین مقام‌ها، توجه خوانندگان هفته‌نامه تایم را به خود معطوف داشته است. از جمله این نام‌ها می‌توان به قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران اشاره کرد که به پیشنهاد «کنت پولاک» از اعضای ارشد مرکز سیاست‌های خاورمیانه انستیتوی بروکینگز در واشنگتن در فهرست تایم قرار گرفته است.
کنت پولاک از کارشناسان مسائل خاورمیانه در عرصه‌های سیاسی و نظامی با مطالعات گسترده در امور ایران، عراق، عربستان و امیرنشینان جنوب خلیج فارس است و در معرفی سرلشگر پاسدار قاسم سلیمانی گفته است: «او برای شیعیان خاورمیانه، شخصیت‌هایی مانند ژنرال رومل آلمانی را تداعی می‌کند و کسی است که در جمهوری اسلامی، مسئول صدور انقلاب، برانداختن دولت‌های طرفدار غرب در منطقه و مجری جنگ‌های خارجی حکومت ایران محسوب می‌شود.»
در ادامه معرفی پاسدار سلیمانی آمده است: «او به لقب حاج قاسم شناخته می‌شود و از سال 1990 میلادی فرماندهی نیروی قدس را برعهده گرفته است.»
نام قاسم سلیمانی در لیست «رهبران» در ردیف سیزدهم در کنار کسانی چون دونالد ترامپ، ژنرال جیمز متیس، وزیر دفاع آمریکا، و کیم جونگ اون رهبر کره شمالی قرار گرفته است.
رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه، ترزا می، نخست‌وزیر بریتانیا، ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهوری روسیه و شی‌ژین پینگ رئیس‌جمهوری چین نیز جزء بانفوذترین شخصیت‌ها هستند.

4 سال فراموشی... و ناگهان دستور ارتباط با اقشار آسیب‌پذیر!
یک عضو فراکسیون افراطیون در مجلس ششم، در آخرین ماه‌های عمر دولت یازدهم از روحانی خواست با اقشار آسیب‌پذیر ارتباط بگیرد!
محمد کیانوش‌راد از اعضای فراکسیون مشارکت در مجلس ششم بود. وی و فراکسیون متبوعش نقش مهمی در انحراف مجلس از رسیدگی به مشکلات مردم داشتند  اما او اکنون در مقام هشدار و در یادداشتی تحت عنوان «لزوم ارتباط روحانی با اقشار آسیب‌پذیر» که از سوی روزنامه آرمان منتشر شده، نسبت به ارتباط نامزدهای حزب‌اللهی با توده‌های مردم اظهار نگرانی می‌کند و می‌نویسد: در حال حاضر شبکه‌ای که به صورت منسجم و تعریف شده در سراسر کشور وجود دارد برای تجمیع‌آرا بسیج شده‌اند و تاکنون نموداری از فعالیت خود را پیش روی ناظران قرار داده‌اند. رئیسی از افزایش سه برابری سهم طبقات آسیب‌پذیر در پرداخت یارانه سخن به میان می‌آورد که البته این مهم نباید از نگاه تحلیلگران و ستاد انتخاباتی روحانی پنهان بماند. زیرا واقعیت آن است که فقر گسترده در برخی از مناطق کشور و چنین وعده‌هایی می‌تواند در جذب آرای طبقات پایین جامعه اثرگذار باشد. بنابراین تیم اقتصادی روحانی باید گزارشی از عملکرد روحانی به طبقات آسیب‌پذیر ارائه دهد تا چهره دولت را به صورت ملموس به مردم نشان دهد. کاستی‌ای که بعضا در ادبیات و گفتمان اصلاحات در گذشته وجود داشت، عدم تبدیل گفتمان روشنفکرانه به گفتمان ساده و توده‌وار بود به همین دلیل دولت روحانی باید بتواند شعارهای زیبا و ضروریات را به شیوه ساده و قابل فهم برای طبقات مختلف اجتماعی مطرح نماید. اگرچه وضعیت رأی روحانی در تهران و کلانشهرها قابل توجه است، اما در شهرستان‌های دور و برخی از استان‌ها نیاز به کار جدی توسط ستادهای روحانی به شدت احساس می‌گردد.
وی می‌افزاید: مساله‌ای که می‌تواند پاشنه آشیل دولت در این مرحله باشد، نوعی احساس خلأ از وقت‌گذاری رئیس‌جمهور برای ارتباط مستقیم و رودررو با مردم است؛ بر این اساس ستاد روحانی باید بتواند دولتمردان و در سطح دیگر اندیشمندان، معلمان، کارگران و گروه‌هایی را که نسبت به ضرورت حمایت از روحانی در شرایط کنونی واقف هستند به میدان ارتباط رودررو در مساجد، کوچه و بازار و محلات محروم دورافتاده گسیل نماید. نباید فراموش کرد که امروز در برخی از نقاط کشور خانواده‌هایی روزگار می‌گذرانند که به دلیل مشکلات اقتصادی به شدت در تنگنا قرار داشته و در شرایط دشواری امرار معاش می‌کنند. بدین ترتیب این گروه‌های اجتماعی باید به ضرورت حضور در پای صندوق‌ها و رای به دولتی که می‌تواند آینده آنها را تضمین کند پی ببرند.
اظهارات توأم با نگرانی کیانوش‌راد در حالی است که اولا اگر مردم محروم باید به کفایت و کارآمدی دولت پی می‌بردند، باید در این 4 سال پی برده باشند. ثانیا اقشاری مانند کارگران و معلمان (که غارت 11 هزار میلیاردی نورچشمی‌های دولت، از صندوق ذخیره آنها صورت گرفت)، خود بیشتر از هر قشر دیگری از دولت ناراضی هستند و هر جا نیز بخواهند تبیین کنند، اغلب در موضع اعتراض به ناکارآمدی‌های دولت خواهد بود.