پس از این رفت و آمدها، توسعه‌ی فعالیت‌های اقتصادی حبیب ثابت آغاز شد؛ که راه‌اندازی شرکت «اتو طهران»، وارد کردن و خرید و فروش انواع ماشین، راه‌اندازی اداره حمل و نقل، اخذ انحصار نقل و انتقال مرسولات پستی، همکاری با شرکت کامپساکس در ساخت راه‌آهن، راه‌اندازی کارخانه نجاری، راه‌اندازی کارخانه‌های متعدد صنعتی از قبیل: پپسی، ایران گاز، جنرال طایر و ...، تأسیس تلویزیون، شرکت فیروز و ... و نمایندگی هواپیماهای بیچ گرافت، بخشی از آن است. به همین دلیل بود که امام‌خمینی(ره) در آذرماه سال 1341ش، در پاسخ به استفتاء اصناف قم، نوشت:
«استقلال مملكت و اقتصاد آن در معرض قبضه صهيونيستهاست، كه در ايران به حزب بهايى ظاهر شدند و مدتى خواهد گذشت كه با اين سكوت مرگبار مسلمين، تمام اقتصاد اين مملكت را با تأييد عُمّال خود قبضه مى‏كنند و ملت مسلمان را از هستى در تمام شئون ساقط مى‏كنند. تلويزيون ايران پايگاه جاسوسى يهود است و دولت‌ها ناظر آن هستند و از آن تأييد مى‏كنند. ملت مسلمان تا رفع اين خطرها نشود، سكوت نمى‏كند و اگر كسى سكوت كند، در پيشگاه خداوند قاهر مسئول و در اين عالم محكوم به زوال است.»
از بین تمامی مشاغل و فعالیت‌هایی که حبیب ثابت در خاطرات خود از آن یاد کرده و بخشی از آنها مانند: «کارفرمای شرکت فیروز . شیشه مینا. پپسی کولا . سهامدار جنرال طایر . تجارت . عضو هیئت مدیره شرکت امناء . بازرگان . مسئولیت تلکس شرکت سیکاب»،
 در فرم‌های ساواک آمده است، یکی از مشاغل وی، «رانندگی سردار فاخر حکمت» عنوان گردیده، که حبیب ثابت در خاطرات خود هیچ اشاره‌ای به آن نکرده است؛ که این موضوع، با توجه به ارتباط سردار فاخر با مسئله قاچاق مواد مخدر و نقشی که حبیب ثابت می‌تواند در آن داشته باشد، با توجه به ارتباط تنگاتنگ وی با امیرهوشنگ دولو، در جای خود بحث خواهد شد.
در سال 1338ش، که تصمیم به ایجاد دانشگاه ملی گرفته شد، حبیب ثابت نیز که از سواد بهره‌ای نداشت، به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره‌ی آن منصوب گردید که این اقدام در محافل مذهبی بازتاب داشت و مورد مخالفت روحانیون قرار گرفت، تا جایی که گفته شد:
«بر اثر اقدامات روحانیون، ثابت پاسال را از عضویت هیئت مدیره دانشگاه ملی برکنار خواهند ساخت.»
فعالیت‌های اقتصادی
تشکیلات صهیونیستی بهائیت با فرصتی که در جریان به حکومت رسیدن پهلوی‌ها در ایران به دست آورده بود، از حمایت‌های پیدا و پنهانی که داشت، بهره گرفت تا در عرصه‌ی فعالیت‌های اقتصادی، همه چیز را به نفع خود مصادره نماید و از طریق آن، بر مقدرات کشور ایران حکمرانی کند.
یکی از اقداماتی که در این مسیر صورت گرفت، تشکیل شرکت امناء، «مرکب از تعدادی از سران بهائی» بود که بر فعالیت‌های اقتصادی و اموال تشکیلات بهائیت نظارت داشت و حبیب ثابت، «رئیس‌هیئت مدیره» آن بود.
از همین طریق بود که فعالیت‌های تبلیغیِ تشکیلات و مسافرت‌های داخلی و خارجی گروهی از بهائیان که موسوم به «ایادی امرالله» بودند، سازماندهی می‌شد.
چگونگی و میزان سرمایه‌های به دست آمده و خارج نمودنِ آن از کشور نیز، از پیچیدگی‌های تشکیلاتی بود که در پوششِ فعالیت‌های تجاری صورت می‌گرفت:
«وجوهی که سالیانه از شرکت نونهالان و امناء ... در سال جمع‌آوری می‌شود، کاملاً محرمانه بوده و توسط دو یا چند نفر، به صورت‌های تجارت و یا با داشتن پوشش‌های دیگری از ایران خارج، حتی در اجتماع بهائیان هیچ کس نمی‌تواند میزان این وجه را تعیین و یا مقدار اصلی آن را بداند.»
بهره‌گیری از قدرت اقتصادی در جهت دهی‌های فرهنگی و پیشگیری از افشاگری‌های احتمالی نیز، یکی دیگر از فعالیت‌هایی بود که حبیب ثابت در این موقع از آن بهره‌مند بود.
«در چندی قبل، روزنامه پیغام امروز . مجله خواندنی‌ها . روزنامه آژنگ، طی سلسله مقالاتی به تلویزیون ایران و برنامه‌های تبلیغاتی آن حملاتی می‌نمودند ... حبیب ثابت مدیر مؤسسه مذکور، به منظور جلوگیری از ادامه این قبیل انتقادات، به مدیران جراید اطلاع داد که چنانچه مبادرت به درج مطالب انتقادی بنمایند، از دریافت آگهی 9 کالای انحصاری دیگر مربوط به وی محروم خواهند شد. از این رو صاحبان بزرگ مطبوعاتی از قبیل اطلاعات، کیهان و مجلات تهران مصور . اطلاعات هفتگی . سپید و سیاه و روشنفکر از ادامه این عمل خودداری ورزیده‌اند.»