kayhan.ir

کد خبر: ۳۰۳۷۷۶
تاریخ انتشار : ۲۳ دی ۱۴۰۳ - ۲۱:۲۶

آتش‌افروزی آمریکا در غزه دامن خودش را در لس‌آنجلس گرفت (خبر ویژه)

 
 
«آیا آتش سوزی بزرگ در کالیفرنیای آمریکا، عبرت بزرگ و تکان‌دهنده‌ای نیست که آن هزینه‌ها برای آتش‌افروزی علیه مظلومان غزه اکنون‌گریبان حامیان جنایتکاران را گرفته و لهیب آتش تمامی دستاورد زندگی آنان را خاکستر کرده و می‌کند؟».
 روزنامه جمهوری اسلامی در تحلیلی نوشت: آتش‌سوزی‌های مهیب کالیفرنیا، همه چیز را در کام خود گرفته و مرتباً بر دامنه و شدت آتش‌سوزی‌ها افزوده می‌شود. اگرچه کالیفرنیا از ایالت‌های ثروتمند آمریکا محسوب می‌شود ولی ابعاد ویرانی‌ها و خسارات وارده نیز بسیار تکان‌دهنده و غیرمنتظره است. مقامات رسمی از ویرانی‌های بیشتر بر اثر ناتوانی در مهار آتش‌ خبر می‌دهند. آمار و ارقام فعلی از یکصد هزار بی‌خانمان، حدود 150 میلیارد دلار برآورد خسارت مالی، تلفات جانی روزافزون و پیشروی آتش به سایر مناطق خبر می‌دهد ولی گفته می‌شود که محدوده آتش‌سوزی‌ها به تلی از خاکستر تبدیل شده است. ناتوانی نیروهای امدادی، فرصت چندانی برای مهار آتش‌ باقی نگذاشته است.
ناگفته پیداست که وقوع چنین فجایعی برای هر ملت و کشوری که باشد، یک زیان و خسارت بزرگ است و از دیدگاه انسانی، باعث نگرانی و همدردی با مردمی است که زندگی روزمره و ثروت و کاشانه‌‌شان به کام آتش فرو رفته است. در فضای مجازی کسانی هم هستند که فجایع لس‌آنجلس و‌ هالیوود را در روزهای اخیر با فجایع روزمره در غزه مقایسه می‌کنند و سؤالات فراوانی را مطرح می‌سازند که در جای خودش تامل‌برانگیز است. نخست آنکه حوادث آتش‌سوزی این روزها در کالیفرنیا، نشانی از قهر طبیعت است و تاکنون کسی را به عنوان مقصر و عامل چنین حوادث هولناکی معرفی نکرده‌اند ولی مردم مظلوم و بی‌دفاع غزه اکنون بیش از 15 ماه است در لهیب آتش ناشی از بمباران وحشیانه و حملات شبانه‌روزی ماشین جنگی اسرائیل قربانی می‌دهند و رقم تلفات انسانی آنها به بیش
از 46 هزار نفر رسیده است. فجایع غزه عمدی است و مشخصاً از جانب آمریکا و برخی رژیم‌های شرور اروپایی نیز حمایت و هدایت می‌شود.
موضوع دوم آنکه این روزها، همگان برای خاموش کردن آتش‌ها در کالیفرنیا از یکدیگر سبقت می‌گیرند و حال آنکه در غزه، این حامیان اشغالگران هستند که برای دمیدن در آتش جنگ و افزایش تعداد تلفات انسانی و گسترش ویرانی‌ها و خسارات از یکدیگر سبقت گرفته و می‌گیرند.
سوم آنکه در غرب وحشی نه‌تنها هیچ اقدامی جدی و مؤثری برای مهار جنایات جنگی اسرائیل علیه مردم مظلوم غزه را شاهد نیستیم، بلکه حتی مقامات رسمی آمریکا با وقاحتی مثال‌زدنی، آنهمه جنایت علیه بشریت در غزه را حق طبیعی اشغالگران معرفی می‌کنند و آنرا تحت پوشش «دفاع از خود» توجیه می‌کنند.
البته هیچ‌کس از آسیب رسیدن به انسان‌ها خرسند و خشنود نمی‌شود ولی انصافاً مردم مظلوم غزه با ساکنان لس‌آنجلس و‌ هالیوود از دیدگاه انسانی چه تفاوتی ممکن است داشته باشند؟ چرا باید مردم مظلوم غزه نه‌تنها در بمباران وحشیانه و هدفمند ماشین جنگی اسرائیل و با حمایت آمریکا قربانی شوند، که حتی از سرما، گرسنگی، تشنگی و فقدان دارو و درمان هم به کام مرگ فرو روند؟
آیا از این دیدگاه نمی‌توان به حوادث این روزها در کالیفرنیا به عنوان یک «عبرت» بزرگ و تکان‌دهنده نگریست؟
در غزه مردمش حتی درون چادرها، بی‌پناه و گرسنه و تشنه هستند و همچنان در زیر حملات وحشیانه اسرائیل با سلاح‌های آمریکائی قربانی می‌شوند و در کالیفرنیا علی‌رغم آنکه آمریکای ابرقدرت با تمامی امکانات و ظرفیت‌ها نمی‌تواند و هنوز هم نتوانسته یک آتش‌سوزی را مهار کند، خانه و کاشانه‌ها خاکستر می‌شود ولی همگان از سراسر دنیا برای اظهار همدردی و کمک به آمریکای ابرقدرت ولی ناتوان در برابر یک آتش‌سوزی، از یکدیگر سبقت می‌گیرند. آیا این تلنگری به وجدان بشریت نیست؟ آیا این پدیده، هیچ نشانی از قهر الهی را با خود به همراه ندارد؟
از نکات عبرت‌آموز دیگر آنکه آمریکا در طول این دوران 15 ماهه بیش از 30 میلیارد دلار برای کمک و تجهیز ماشین جنگی اشغالگران، به اسرائیل بمب‌های هوشمند، بمب‌های 2هزار پوندی و انواع سلاح‌های کشتارجمعی و ممنوعه را ارسال کرده ولی از تجهیز شبکه‌های آتش‌نشانی کشورش غافل مانده است. بعلاوه بخش عظیمی از مالیات‌های ایالت کالیفرنیا برای کمک به تشدید جنایات جنگی اسرائیل علیه مردم مظلوم غزه هزینه شده است.
آیا این عبرت بزرگ و تکان‌دهنده‌ای نیست که آن هزینه‌ها برای آتش‌افروزی علیه مظلومان غزه اکنون‌گریبان حامیان جنایتکاران را گرفته و لهیب آتش تمامی دستاورد زندگی آنان را خاکستر کرده و می‌کند؟
البته کسی از نابودی زندگی دیگران خرسند نیست ولی آیا قهر طبیعت واقعاً تصادفی است؟ آیا رمز و رازی برای مقایسه و پیوند دادن به حوادث امروز کالیفرنیا و فجایع 15ماهه در غزه وجود ندارد؟