یادی از شهید ارجاسب اشرفی
یتیم نظرکرده (حدیث دشت عشق)
شهید ارجاسب اشرفی بیرگانی، ۳۰ مرداد سال ۱۳۳۶ در روستای دشتگل از توابع شهرستان مسجدسلیمان دیده به جهان گشود.
در همان سالهای نوجوانی والدین خود را از دست داد و با درد و رنج یتیمی بزرگ شد. در اوایل سن جوانی برای تحصیل و فراگیری مسائل مذهبی و دینی که در روستا شاهد خلأ آن بود به شهر کوچ کرد. پس از مهاجرت به شهر، در نشستهای مخفیانه و مساجد حضور یافت و با اندیشههای امام آشنا شد. عاشقانه به درخواست امام خمینی(ره) لبیک گفت و جوانمردانه در مبارزات ستمشاهی شرکت کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت سپاه پاسداران درآمد و در دوران دفاع مقدس همراه با رزمندگان راهی جبهه شد. سرانجام در جبهه آبادان مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و در تاریخ ۲۷ فروردین سال ۱۳۶۱ به فیض شهادت نائل آمد. شهید ارجاسب اشرفی بیرگانی در وصیتنامهاش نوشت: «اکنون که وصیت خود را مینویسم عاشقانه به استقبال مرگ میروم، اما چه مرگی؟ آیا مرگی که پایان حیات باشد؟ نه! مرگی که هر انسان متقی و هر مجاهدی با شناختی که به آن هدف و عقیده و آن جهانبینی اسلامی که دارد انتخاب میکند. خدا را شاهد میگیرم که تحت تأثیر هواهای نفسانی و شرکآلودی قرار نگرفتم و بدون هیچ خودخواهی و تظاهری به جبهه آمدهام. جز برای رضای خدا و به خاطر شناختی که از خدا داشتم برای جهاد با کافران به اینجا نیامدم. زمانی به اینجا آمدم احساس کردم خودم را از تمام وابستگیهای دنیوی آزاد ساختهام و هیچ آرزویی جز پیکار در راه خدا و شهادت در راه او نداشتم.»