به گزارش خبرگزاری تسنیم، وزارت جهاد کشاورزی به واسطه اینکه مسئولیت اصلی را در تولید کالاهای اساسی کشور و تامین امنیت غذایی مردم برعهده‌ دارد همواره یکی از حساس‌ترین و کلیدی‌ترین وزارتخانه‌ها بوده است. به همین دلیل لازم است مسئولان رده بالای این وزارتخانه با حساسیت بیشتری از سوی دولت و با نظر نهادهای نظارتی انتخاب شوند.
اگر به برخی چالش‌های سال‌های اخیر کشور توجه کنیم می‌بینیم بسیاری از آنها در حوزه کشاورزی رخ داده؛ از نابسامانی‌ها در حوزه تامین و تولید نهاده‌های دامی که در موارد متعدد منجر به افزایش قیمت مرغ و گوشت و نارضایتی مردم شده تا سوء مدیریت‌ها در بخش‌های دیگر این وزارتخانه از جمله موضوع برنج و چای که صدای تولیدکنندگان را هم درآورده است.
همچنین موضوع خودکفایی در محصولات اساسی که برنامه اصلی همه وزرای قبلی جهاد کشاورزی و وزیر فعلی هم بوده، ولی (به جز گندم نان) نه تنها محقق نشده بلکه در برخی محصولات مهم مثل گوشت شاهد افت قابل توجه تولید هم هستیم. سال‌هاست که 10 درصد نیاز کشور به گوشت از طریق واردات تامین می‌شود و معلوم نیست چرا عزمی برای خودکفایی و ثبات بازار این محصول وجود ندارد.
البته لازم به ذکر است، وضعیت نامناسب تولید محصولات کشاورزی در سال‌های گذشته موجب شده بخش عمده درآمد ارزی کشور صرف واردات محصولات غذایی شود. مدیریت غلط برخی دولت‌های‌ گذشته در بی‌توجهی به مسئله خودکفایی و امنیت غذایی، توسعه کشاورزی مکانیزه و افزایش بهره‌وری، رعایت الگوی کشت و موارد متعدد دیگر است. این مدیریت غلط محصول نگاه امثال یکی از وزیران کشاورزی دولت سازندگی و اصلاحات‌(عیسی کلانتری) است که رسما موضوع خودکفایی در تولید محصولات اساسی کشاورزی را مزخرف می‌خوانند و زیر سؤال می‌برند.
حال نگرانی‌ها از وضعیت تولید محصولات کشاورزی و تامین امنیت غذایی مردم وقتی بیشتر می‌شود که بدانیم در دولت سیزدهم هم مدیریت این وزارتخانه حساس در اختیار برخی مدیرانی است که بعضا با گرایش‌های تند سیاسی، کارنامه ضعیف و غیر قابل قبول آنها در دولت‌های گذشته پیش روی همه قرار دارد.
دست‌پخت اصلاح‌طلبان به نام رئیسی!
به عنوان مثال، «شاهرخ رمضان‌نژاد»؛ چهره شناخته شده جریان اصلاح‌طلب که اوایل دهه 80 عضو شورای شهر و سخنگوی جبهه اصلاح‌طلبان، در دولت حسن روحانی و وزارت حجتی مدیرکل روابط عمومی وزارت جهاد کشاورزی، در دولت دوم حسن روحانی با حکم رئیس‌جمهور وقت رئیس سازمان نظام مهندسی کشاورزی و در سال 97 با حکم عیسی کلانتری عضو شورای مرکزی خانه کشاورز شده بود در دولت رئیسی هم مشاور وزیر و سرپرست حوزه وزارتی، دبیر قرارگاه امنیت غذایی و همچنان رئیس سازمان نظام مهندسی کشاورزی با حکم رئیس‌جمهور سابق است و با این پست‌‌های کلیدی علی‌الظاهر همه‌کاره وزارت حساس جهاد کشاورزی و البته بخش خصوصی است.
در عین حال خبر می‌رسد بخش عمده انتصاب‌ها در وزارت جهاد کشاورزی که مجموعه‌ای از مدیران مسئول وضع موجود از جریان سیاسی اصلاح‌طلب را دور هم جمع کرده، با اعمال نظر و پیگیری رمضان‌نژاد انجام شده و مهم‌تر اینکه بخش عمده مکاتبات مهم در حوزه وزارت جهاد کشاورزی که باید توسط شخص وزیر انجام شود توسط سرپرست حوزه وزارتی انجام شده که صدای یکی از نهادهای مهم نظارتی را هم درآورده و در این خصوص مکاتبه رسمی با وزیر انجام شده است.
جالب است که رمضان‌نژاد با گرایش سیاسی مشخص خود، تقریبا در همه دولت‌ها با همه گرایش‌های سیاسی از وزیران کشاورزی حمایت کرده و بر پست‌های کلیدی تکیه زده است. این مدیر اصلاح‌طلب که پیشتر بیانیه‌های حمایتی آنچنانی از کلانتری، حجتی و خاوازی در دولت‌های گذشته داده بود در حمایت از وزیر قبلی جهاد کشاورزی در دولت رئیسی هم بیانیه حمایتی داده که نتیجه آن اعطای حکم حساس دبیر قرارگاه امنیت غذایی به او بود که البته برخی تصمیمات غلط این قرارگاه در این مدت همچنان برای دولت آقای رئیسی حاشیه‌ساز است.
در این وضعیت سؤال مهمی که باید از آقای نیکبخت؛ وزیر جهاد کشاورزی و البته مسئولان ارشد دولت سیزدهم پرسید این است که مدیران اصلاحاتی در دوران صدارت چند ده ساله خود چه کارنامه‌ موفقی در حوزه کشاورزی داشتند که در دولت آقای رئیسی هم باید همین افراد در راس کار باشند و وضعیت تولید محصولات اساسی کشاورزی و امنیت غذایی کشور به دست آنها سپرده شود؟ به خصوص که دوستانشان به دولت سیزدهم طعنه می‌زنند که توان مدیریت قیمت گوشت را هم ندارد.
به نظر می‌رسد در حالی که با گذشت چندین ماه هنوز نهادهای نظارتی کشور تاییدیه لازم را برای تبدیل حکم سرپرستی آقای رمضان‌نژاد صادر نکرده‌اند و ظاهرا با صدور تاییدیه مسئله دارند، وزیر جهاد کشاورزی و مسئولان ارشد دولت سیزدهم لازم است در راستای باز شدن قفل تولید در برخی حوزه‌های مهم کشاورزی و رفع موانع تولید، وضعیت را سریع‌تر تعیین تکلیف کنند و مسئولیت‌های مهم حوزه کشاورزی را به کسانی بسپارند که بانی وضع اسفبار کشاورزی در چند دهه گذشته نباشند.