اسرائیل و دکترین شکستخورده «ضاحیه» (نگاه)
سید محمد امین آبادی
13 روز از جنگ غزه میگذرد. طی این مدت به گفته مقامات بهداشتی فلسطین به دنبال بمبارانهای وحشیانه اسرائیل در نوار غزه نزدیک به 3500 تن شهید و 13 هزار تن دیگر زخمی شدهاند. گفته میشود جسد صدها شهید هنوز زیر آوارهای منازل و ساختمانهای تخریب شده قرار دارد و امدادگران نتوانستهاند اجساد قربانیان را خارج کنند. تاکنون به گفته خود مقامات صهیونیست چندهزار تن بمب بر سر مردم غزه ریخته شده است. سازمان «دیدهبان حقوق بشر اروپا-مدیترانه» اعلام کرده است چیزی معادل یک چهارم یک بمب اتمی بر سر مردم غزه ریخته شده است.
رژیم اسرائیل حتی بیمارستانهای غزه را نیز هدف نظامی اعلام کرده است. در جنایتی که شاید در طول تاریخ بشریت نظیر کمی را برای آن پیدا کرد جنگندههای صهیونیست شامگاه سهشنبه(25 مهر) در جریان بمباران بیمارستان «المعمدانی» بیش از 1000 تن را شهید و صدها تن دیگر را زخمی کردند. اسرائیل طی این مدت حتی به نیروهای سازمان ملل و خبرنگاران نیز رحم نکرده است. دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد طی بیانیهای اعلام کرده است که «تعداد کارکنان نهادهای بشردوستانه این سازمان که تاکنون در حین انجام وظیفه در غزه در حمله رژیم صهیونیستی جان خود را از دست دادند، به ۳۱ نفر افزایش یافته است.» یک سخنگوی سازمان ملل متحد در «آژانس کمکرسانی به پناهندگان فلسطینی» نیز روز سه شنبه اعلام کرد «۱۴ نفر از کارکنان این نهاد که عموما معلم بودهاند در پی حملات رژیم صهیونیستی به غزه کشته شدهاند.» دفتر هماهنگی مسائل انسانی وابسته به سازمان ملل متحد با صدور بیانیهای اعلام کرده است که حملات رژیم صهیونیستی به مراکز درمانی غزه از زمان آغاز عملیات «طوفانالاقصی»در تاریخ 7 اکتبر (شنبه 15 مهر) تاکنون بالغ بر 58 مورد بوده و به 26 بیمارستان و مرکز درمانی و 23 خودروی آمبولانس آسیب رسانده است این خسارات به حدی است که چهار مورد از این مراکز درمانی که همگی در «بیت حانون» قرار دارند، قادر به ادامه فعالیت نیستند. این جنایتها در حالی صورت میگیرد که ماده ۱۸ کنوانسیون شماره ۴ ژنو به صراحت تصریح میکند «بیمارستانهای غیرنظامی که برای مراقبت از مجروحان و بیماران، بیماران ناتوان و موارد مرتبط با زایمان تشکیل شدهاند، در هیچ شرایطی نباید هدف حمله قرار بگیرند و باید همیشه مورد احترام و محافظت طرفهای درگیری قرار بگیرند.»
بر اساس آمار کمیته حفاظت از خبرنگاران (CPJ) از آغاز حملات رژیم صهیونیستی به غزه تاکنون دستکم ۱۵ خبرنگار نیز شهید شدهاند. نزدیک به نیمی از خبرنگارانی که کشته شدهاند به عنوان عکاس یا فیلمبردار سعی میکردند فاجعه انسانی در فلسطین را مستند کنند. همزمان غزه از زمین، هوا و دریا تحت شدیدترین محاصره قرار دارد و اشغالگران صهیونیست مانع رسیدن آب و سوخت و مواد غذایی به مردم تحت محاصره غزه میشوند. برق غزه نیز چند روزی است که از سوی اشغالگران قطع شده است. سخنگوی آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی (آنروا) اعلام کرده است که با قطع آب ساکنان نوار غزه در حال حاضر از آب آلوده و کثیف برای مصارف آشامیدنی استفاده میکنند.
اما در این میان سؤالی که باید به آن پاسخ داده شود این است که این میزان از جنایت و وحشیگری با چه هدفی از سوی صهیونیستها انجام میشود؟ پاسخ به این پرسش را باید در «دکترین ضاحیه» جستوجو کرد. این راهبرد نظامی برای اولینبار از سوی ژنرال «گادی آیزنکوت» فرمانده ناحیه شمالی ارتش صهیونیستی در جریان جنگ 33 روزه در سال 2006 میلادی ابداع و به کار گرفته شد. وی معتقد بود برای متوقف کردن حزبالله لبنان باید سیاست اوج وحشیگری، تخریب حداکثری و زمین سوخته در «ضاحیه جنوبی» بیروت که مرکز فرماندهی حزبالله و پایگاه اصلی مردمی این جنبش و نقطه ثقل آن است را به اجرا درآورد. خصوصاً انهدام برجهای مسکونی علاوهبر خسارات مادی و تلفات انسانی، از لحاظ روحی نیز هواداران طرف مقابل را در مضیقه قرار میدهد و انتقال این فشارها و اعتراضات به فرماندهان و تصمیمگیران رده بالا برای رژیم اسرائیل تولید «بازدارندگی» خواهد کرد.
تمامی شواهد و قرائن طی 13 روزی که از جنگ میگذرد نشان میدهد که رژیم صهیونیستی با قتل عام گسترده نظامیان، بمباران مدارس، مساجد و بیمارستانها، تخریب و نابودی گسترده زیرساختها و برجهای مسکونی، تشدید محاصره و قطع آب و برق غزه به دنبال پیادهسازی دکترین «ضاحیه» و احیای موازنه وحشت در غزه است تا بدین وسیله گروههای حماس و جهاد اسلامی را تحت فشار روانی این وحشیگری قرار داده و چراغ مقاومت فلسطین در غزه را خاموش کند و بدین ترتیب بار دیگر بازدارندگی را برای خود به ارمغان بیاورد. حمله شامگاه سه شنبه به بیمارستان «المعمدانی» که به شهادت بیش از 1000 تن و زخمی شدن صدها تن منجر شد نیز بر همین اساس قابل تحلیل است. رژیم اسرائیل میخواهد چنان میزان و حجم وحشیگری را بالا ببرد که دیگر نیروهای مقاومت جرات و جسارت عملیات دیگری بر ضد رژیم صهیونیستی نداشته باشند و در هر عملیاتی جنایتهای رژیم صهیونیستی را به یاد آورده و به لحاظ ذهنی دچار تردید شوند.
اما مقامات نظامی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی متوجه این موضوع و واقعیت نیستند که این راهبرد در سالهای گذشته نیز علیه مردم فلسطین و در باریکه غزه به کار گرفته شده و شکست خورده و بازدارندگی برای رژیم اسرائیل به ارمغان نیاورده است. «دکترین ضاحیه» در لبنان نیز شکست خورد و حزبالله لبنان طی سالهای گذشته به معادله خون در برابر خون کاملاً وفادار بوده و تمامی عملیاتهای صهیونیستها در جبهه شمال را با قوت و قدرت پاسخ گفته است. طی نزدیک به 2 هفتهای نیز که از جنگ کنونی غزه میگذرد حزبالله هیچ عمل جنایتکارانه رژیم صهیونیستی را در مرزهای جنوبی لبنان با فلسطین اشغالی بیپاسخ نگذاشته است. اسرائیل از جنگ 22 روز در سال 2008 تا کنون در طی چند جنگ هزاران فلسطینی را در نوار غزه کشته و مجروح کرده است بسیاری از شهدا نیز زن و کودک بودهاند با این وجود، این وحشیگریها بازدارندگی برای این رژیم به ارمغان نیاورد و مبارزان فلسطینی صبح روز شنبه 15 مهر با عبور از حصارهای اطراف غزه شکستی را بر رژیم اسرائیل تحمیل کردند که در تاریخ بیسابقه بوده است. واقعیت تلخ برای مقامات سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی این است که افسانه شکستناپذیری و رؤیای بازدارندگی این رژیم دیگر به تاریخ پیوسته است. اعتراضات گسترده و میلیونی در بسیاری از کشورها از اروپا گرفته تا آسیا، آفریقا و آمریکا بر ضد جنایات رژیم صهیونیستی نشان میدهد که این رژیم جنگ روایتها را نیز باخته است و ندای مظلومیت مردم غزه علی رغم تلاش گسترده جریان اصلی سیاسی و رسانهای در غرب به گوش تمام مردم جهان رسیده و وجدان بشری را بیدار کرده است.