در حالی که اخیرا برخی محافل سیاسی و رسانه‌ای غربگرا، جنجال رسانه مذکور را دستمایه خود تحقیری و یأس‌آفرینی قرار داده‌اند، سعید لیلاز در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین، طرح کریدور هند - خاورمیانه - اروپا را یک طرح کاملا سیاسی که هرگز اجرائی نخواهد شد می‌داند و می‌گوید: من خیلی متاسف هستم از این‌که وقتی تبلیغات رسانه‌ای یا به تعبیری، امپریالیسم رسانه‌ای یک موضوعی را مطرح می‌کند، به طور معمول رسانه‌های ایران جزو اولین گروه‌هایی هستند که قربانیان این دروغگویی‌ها می‌شوند و اصل موضوع دروغ است.

وی می‌افزاید: موارد زیادی از این موضوع است که جدیدترین نمونه آن، کریدور هند به اروپاست که جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا هم در مجمع عمومی سازمان ملل متحد صحبت کرد. اساسا طرح این مسئله کریدور هند سیاسی بود و نه اقتصادی و هدف هم این بود که هرگز اجرا نشود. علت خیلی روشن هم این است که چنین پروژه‌ای اقتصادی نیست.

لیلاز توضیح می‌دهد: شما وقتی راه حمل‌ونقل دریایی از چین و هند و به طور مستقیم از طریق باب‌المندب، دریای سرخ و کانال سوئز به دریای مدیترانه و هر یک از کشورهای اروپایی دارید، از نظر مبانی حمل‌ونقل کاملا غیرمنطقی و غیراقتصادی است که این کار را در قالب سه نوع حمل‌ونقل انجام دهید؛ این‌که اول حمل‌ونقل دریایی داشته باشید و به مرز عربستان بیایید و بعد از عربستان، از 3، 4 کشور عبور کنید تا به ساحل دریای مدیترانه برسید و از دریای مدیترانه دوباره سوار کشتی شوید و به اروپا بروید.

وی عنوان می‌کند: هیچ کارشناس و تاجری، چنین روش احمقانه‌ای را برای حمل کالای خود از هند به سمت اروپا به کار نخواهد برد و نمی‌برد، زیرا هنوز در تاریخ بشر، حمل‌ونقلی ارزان‌تر از حمل‌ونقل دریایی به ویژه در مسیری که صحبت می‌کنیم، اختراع نشده است. کریدور شمال به جنوب که ایران در میان آن قرار دارد، برای دسترسی کشورهایی که فاقد دسترسی دریایی هستند، مثل مرکز و شرق روسیه یا جمهوری آذربایجان، ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان و به ویژه افغانستان، این کریدور معنای اقتصادی دارد، چون این کشورها اصلا بندر ندارند. کشوری که بندر ندارد، بالاخره از یک جایی باید حمل‌ونقل زمینی داشته باشد.

لیلاز متذکر می‌شود: کریدور هند، یک طرح کاملا غیراقتصادی و غیرعملی است؛ طرحی که جو بایدن در اجلاس گروه 20 داده بود. در لحظه آخر اگر دقت کرده باشید، تریبون را گرفت و 3 بار گفت من می‌خواهم از امارات متحده عربی تشکر کنم، به خاطر این‌که این طرح اگر اجرا شود، پول آن را اعراب می‌دهند و کنار طرح‌هایی می‌رود که هیچ‌کدام اقتصادی نبوده و با پول نفت مفت انجام شده است؛ از جمله راه‌آهن کف اقیانوس که طرح آن را امارات داده است. این حرفی که بایدن زد، دو هدف داشت. هدف هم سیاسی بود و هیچ ربطی به اقتصاد نداشت. هدف این بود که یک محمل یا توجیهی برای شروع گفت‌وگوهای عربستان و اسرائیل ایجاد کند، زیرا عربستان به شدت از طرف مردم خود و نیز اعراب تحت‌فشار است تا با اسرائیل مذاکره نکند.

این تحلیلگر می‌گوید: همین دیروز حتما شنیدید که عربستان، مذاکرات‌شان با اسرائیلی‌ها را به دلیل سخت‌گیری‌هایی که برای فلسطینی‌ها انجام می‌دهند، متوقف کردند. دوستان ما همیشه استدلال می‌کردند که جمهوری اسلامی مانع پیشبرد مذاکرات صلح خاورمیانه می‌شود. این حرف بسیار غلط است. در حالی که موضوع اصلا ایران نیست. رفتاری که اسرائیلی‌ها با فلسطینی‌ها انجام می‌دهند، به عربستان اجازه نداده طرح آبراهام را اجرا کند و در آینده هم اجازه نمی‌دهد. لیلاز می‌افزاید: مخاطب دوم‌شان هم چین بود که در راستای تضادهایی که با چین دارند، آمریکایی‌ها دنبال مطرح کردن و بزرگ‌نمایی نقش هند در دنیا هستند. امسال اگر همه چیز خوب پیش برود، کل حجم تجارت خارجی هند اعم از صادرات و واردات، حدود 800 میلیارد دلار خواهد بود. کمتر از 14 درصد از این 800 میلیارد دلار صادرات و واردات با اروپا بوده است و هیچ چشم‌اندازی وجود ندارد که رابطه اروپا با هند در آینده بهتر از این شود. مراودات اقتصادی هند، اول با چین، بعد با آمریکا و سپس با جهان عرب است. بر همین اساس، به این کریدور نیازی نیست. معنای این حرف این است که سالی 100 میلیارد دلار فقط از این‌جا کالا حمل‌ونقل شود که هزینه این 100 میلیارد دلار، ممکن است

2 تا 4 میلیارد دلار باشد. بر این اساس، این کریدور قطعا گران‌تر تمام خواهد شد و قطعا به سرمایه‌گذاری نمی‌ارزد.