امروز هفتمین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم عبدالحمید سالاری است. این شهید سال ۱۳۵۵ در روستای سردر از توابع شهرستان حاجی‌آباد در استان هرمزگان به دنیا آمد. دوران کودکی تا پایان دوران راهنمایی را در زادگاهش گذراند. وی به طور داوطلبانه و از طریق بسیج استان سیستان و بلوچستان پس از گذراندن دوره‌های آموزشی در تهران برای دفاع از حرم حضرت زینب‌(س) و مبارزه با گروه‌های تکفیری و داعش عازم شهر دمشق در کشور سوریه شد. او سوم آذر ۱۳۹۴ در شهر حلب به درجه رفیع شهادت نائل آمد. همسر شهید سالاری درباره سوق یافتن او به سمت شهادت توصیفاتی شنیدنی دارد. 

او در مصاحبه‌ای گفته بود: «عبدالحمید به واقع عاشق اهل بیت بود. آن هم عشقی که تنها در حرف نبود بلکه در مسیرش خطر می‌کرد. عبدالحمید خادم هیئت‌های مذهبی بود و فقط برای عزاداری نمی‌رفت. سعی می‌کرد از عزاداران آقا پذیرایی کند. گاهی فکر می‌کنم امثال من فقط دم از دین و مذهب می‌زنیم. عاشقان واقعی اهل بیت عبدالحمیدها هستند. یک نکته‌ای که در زندگی‌اش خیلی پررنگ بود اینکه او احترام خیلی زیادی به مادرش می‌گذاشت. غیر از خودش یک برادر و دو خواهر دارد. اما هر وقت مشکل یا بیماری‌ای برای مادرش پیش می‌آمد، این عبدالحمید بود که جلوتر از دیگران به خدمت مادرش می‌رفت. به نظرم دعای خیر او در سرنوشت زیبای عبدالحمید تأثیرگذار بود. فیلم زیارت همسرم و همرزمانش در حرم خانم رقیه(س) را که می‌دیدیم، حال و هوای عبدالحمید واقعاً دیدنی بود. طور خاصی منقلب شده بود. عاشق اهل بیت بود و در راه عشقش هم جان داد.»