روزنامه معاریو می‌نویسد: ایهود باراک، نخست‌وزیر اسبق، که از بازگشت بنیامین نتانیاهو به قدرت هراسان است، (در حالی که دهه گذشته مدت‌ها وزیر دفاع در دولتی به رهبری نتانیاهو بود) هفته گذشته در‌باره انتخابات پیش‌رو نوشته بود انتخابات نه بر سر «راهکار دو کشوری‌ است
(برپایی کشور مستقل فلسطین در همجواری اسرائیل)، نه بر سر جدایی دین از حکومت اسرائیلی، و نه حتی بر سر ایران، حماس یا حز‌ب‌الله. موضوع اصلی انتخابات این بار مبارزه اتحاد سیاسی بی‌بی‌ها-کاهانیست‌ها، و آخرالزمانی‌هاست که توطئه کرده تا بر قانون و قضای کشور مسلط شده، قوانین مورد نظر خود را تصویب کنند و محاکمه جاری علیه بنیامین نتانیاهو را لغو کنند. اما برای متوقف کردن این اتحاد و به امید نجات دموکراسی، تمامی مهره‌هایی که خود را سیاستمدارانی در قامت رهبران واقعی کشور قلمداد می‌کنند، صف کشیده‌اند.
اسحاق بن‌نر نویسنده معاریو می‌افزاید: نتانیاهو، کسی که در صدر ساختار دولت پیشین بود، اکنون با اتهامات فساد در حال محاکمه است و نظر به وضعش، هر کاری خواهد کرد تا به قدرت بازگردد حتی به بهای به آتش کشیدن اسرائیل.
اما در این میان، نفتالی بنت که یک سال و یک هفته نخست‌وزیری را در دست داشت، به قول رسانه‌های اسرائیل چنان از صحنه حذف شده که گویی هرگز وجود نداشته است. یائیر لاپید که تازه سه هفته است بر کرسی نخست‌وزیری، آن‌هم در یک دولت انتقالی تکیه زده، در روز به دست گرفتن این مقام، نفتالی بنت را «برادر و دوست عزیز» نامید و رسانه‌های اسرائیل زبان به تحسین گشودند که این‌گونه انتقال منظم امور از یک نخست‌وزیر به نخست‌وزیر بعدی «کمتر سابقه داشته است». اما همه دیدند که در کسری از ثانیه‌ پس از اعلام فروپاشی رسمی دولت بنت، لاپید به گونه‌ای رفتار کرد که بنت از صندلی کنست که جای نشستن نخست‌وزیر است، برخاست و لاپید بر آن تکیه زد. با این حال، چند روزی میان آن دو آرامش برقرار بود و بنت هنوز احساس می‌کرد که مرد شماره دوم دولتِ مضمحل است.
اما در روزی که جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، وارد اسرائیل شد، بانوی افسری که اداره آیین استقبال را بر عهده داشت، در میان نگاه متعجب حاضران در فرودگاه نگذاشت که بنت همراه با جو بایدن، لاپید و اسحاق هرتزوگ، رئیس‌جمهور اسرائیل، وارد بخش سکوی استقبال شود.
بنت، که هنوز رسماً پست «نخست‌وزیری جایگزین» را در دست دارد، و از دستور لاپید در این زمینه آگاهی نداشت، باور نکرده بود که اجازه همراهی با بایدن از او گرفته شده و در لحظات اولیه شوکی که به او وارد شد، تلاش کرد کمی با آن بانوی افسر که جدیتش روشن بود، بیهوده بحث کند.
معاریو در ادامه نوشت: رسانه‌های اسرائیل، پیاپی تصاویر بنتِ سرگردان را در آن صحنه و سایر صحنه‌های روز استقبال از جو بایدن منتشر کرده و گفتند که او خود با درک وضعیتش، از حضور در بقیه مذاکرات و آیین‌های تدارک دیده شده برای جو بایدن خودداری کرد و در حالی که هنوز رسماً مسئول «پرونده ایران» است و موضوع ایران صدرنشین مذاکرات مقامات با رئیس‌جمهور آمریکا بود، از این نشست‌ها غیبت کرد و از رفتن به اقامتگاه ریاست جمهوری نیز برای شرکت در مراسمی خاص خودداری کرد. رسانه‌ها از دعواهای سخت میان مهره‌های تیم‌های بنت و لاپید خبر داده و می‌گویند که لاپید می‌خواست برای بنت روشن کند که نباید در اموری که دیگر در حیطه اختیارات او نیست، دخالت کند. این وضعیت عمدتاً به این دلیل برای بنت رخ داده که او با آگاهی از این‌که به احتمال قریب به یقین در انتخابات بعدی از ورود به مجلس هم بازخواهد ماند، از رهبری حزب «یامینا» کنار رفته و دو سه نفر باقی‌مانده در حزب او هم دچار آشفتگی شدید شده و برای بقای سیاسی خود نومیدانه به هر دری می‌کوبند. احزابی که ممکن بود روزی به آنها روی خوش نشان دهند، با وقوف به نیاز این افراد برای بقای سیاسی، حال آنها را گاه با تحقیر از خود می‌رانند.
بدترین وضعیت را آیلت شاکد دارد که بنت، رهبری حزب زهوارفته‌اش را به او سپرده است. شاکد که یکی از جاه ‌طلب‌ترین سیاستمداران اسرائیلی است و سال‌ها خود را لایق نخست‌وزیری دانسته و هنوز نیز در دولت انتقالی وزیر کشور با اختیارات زیاد است، فعلاً آینده‌ای مبهم‌تر از هر زمان دیگر در برابر خود دارد. گزارش روزنامه معاریو از وضعیت فلاکت بار بنت در حالی است که وی به هنگام حضور در سمت نخست‌وزیری، ایران را با وعده «مرگ با هزار جراحت چاقو» تهدید کرده بود!