سرویس ورزشی-

مسابقات فوتبال باشگاه‌های آسیا که تا چند روز پیش در کشور عربستان درجریان بود صرفنظر از کیفیت و نتایج آن‌، بدون شک با نوعی ناراحتی و دلخوری برای علاقه مندان به فوتبال خاصه هواداران دو تیم پرطرفدار کشورمان یعنی استقلال و پرسپولیس همراه بود. دو تیمی که مثل فولاد و سپاهان جواز صعود و شرکت در این مسابقات را در دست داشتند اما به خاطر اینکه فاقد استانداردهای باشگاهی بودند وهستند‌، از نظر تشکیلات آسیا فاقد صلاحیت تشخیص داده شدند و مجوز حضور آنها در این مسابقات لغو شد.

اینکه چرا و چگونه چنین شد و چرا با وجودی که سابقه این دو تیم نسبت به خیلی از تیم‌های آسیایی که صاحب صلاحیت تشخیص داده شدند، بیشتر است و دربعضی موارد اصلا قابل مقایسه نیست، از این مسابقات و در صورت عدم رفع اشکال از دوره‌های آتی کنار ماندند، سؤالی است که پاسخ آن نیاز به مقاله مفصل و جداگانه‌ای دارد اما اگر بخواهیم به آن جوابی کوتاه و رسا بدهیم باید عرض کنیم اولا ریشه این محرومیت و توهینی را که به فوتبال ایران و میلیون‌ها طرفدار آن شد، باید در « داخل» جست‌وجو کرد. 

این داستان نه ربطی به تحریم‌ها!! داشت و نه پای توطئه استعمار در میان بود. ثانیا وقتی آدم‌های فاقد صلاحیت پرادعا سکان هدایت ورزش را در دست می‌گیرند بدون تردید به جای حل مشکلاتی مثل همین ماجرای غیر استاندارد بودن استقلال و پرسپولیس با رفتار وعملکرد نابخردانه و مخرب خود نه تنها مشکلی را حل نمی‌کنند بلکه مشکلات موجود را پیچیده‌تر می‌کنند و برآن می‌افزایند.

راستی این مدیریت ناصالح و ناکارآمدی که با عدم انجام به موقع وظیفه و مسئولیت و غرق شدن در مشغولیت‌های شخصی بستر این محرومیت را فراهم آورد و موجب این اهانت بزرگ به فوتبال ایران شد، الان در چه حال است و کجاست و چه می‌کند؟ آیا اصلا این غریبه‌ها می‌دانند پرسپولیس و استقلال محروم شده‌اند؟ می‌دانند طرفداران دو تیم ناراحت هستند؟ می‌دانند به فوتبال ایران با آن سابقه درخشان در قاره بزرگ توهین شده است؟ 

آیا تشکیلاتی، دستگاهی، مرکزی وجود ندارد که‌گریبان این مدیران نالایق دشمن شادکن را بگیرد و پای میز محاکمه بنشاند تا تاوان « ترک‌فعل»‌های مداوم ومکرر خود را بدهند و دیگر مدیران عوضی آمده هم حساب کار خود را بکنند و مردم و علاقه‌مندان به ورزش هم امیدوار و دلگرم باشند که چشمان ناظر و دستگاه‌های مسئولی وجود دارند که اجازه نمی‌دهند هرکسی به صرف دوخط حکم و یک امضا هر کاری دلش خواست انجام بدهد وخیالش هم راحت باشد که قرار نیست به کسی هم حساب و کتاب پس بدهد...؟ 

آیا در اینجا هم مردم و طرفداران فوتبال مثل خیلی جاهای دیگر باید نجابت به خرج دهند، صبر پیشه کنند تا مشتی بی‌حیا و بی‌شرم از قبل نجابت و صبر مردم‌، دنیای خود و خانواده و رفقا را آباد کنند؟ آیا می‌شود اسم این را عدالت گذاشت‌، یعنی چیزی که اصلا انقلاب اسلامی برای حاکمیت آن برپا شده و بهترین جوانان این مملکت در راه آن خون پاک خود را تقدیم کردند؟