سرویس خارجی-

حمله به عراق و آغاز اشغال آن از سال ۱۳۸۱ (۲۰۰۳) به دست ائتلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا و انگلیس کلید خورد. اگر بگذریم از کذب بودنِ بهانه حمله، یعنی انبارهای تسلیحات شیمیایی رژیم «صدام» که خیلی زود توسط خود انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها هویدا شد، نمی‌توانیم جنایاتی که اشغالگران در این سال‌ها کرده‌اند را نادیده بگیریم، جنایاتی که گویی پایانی ندارد و مردمان بیگناه عراق را اسیر خود کرده و حقیقت آن نیز کاملاً عیان نشده است.
مورد افغانستان نیز همچنین است، این حمله به بهانه مبارزه با القاعده و طالبان در سال 1380 (2001) صورت گرفت، اما امروز طالبان افغانستان را به دست گرفته و آمریکا پس از 20 سال از افغانستانِ طالبان‌زده می‌گریزد؛ پرسش این است که این جنگ پس برای چه بود؟ جنگ چه معنایی داشت؟ 20 سال کشتار در افغانستان فرجامش این بود که افغانستان دوباره تحویل طالبان داده شود و یک سری تجهیزات هم برای آنان یادگار بگذارند؟ مورد تلخ سوریه نیز همچنین است؛ بگذریم از دخالت‌های آمریکا و عملیات‌های آن در کشورهای آفریقایی و...
حالا روزنامه «نیویورک تایمز» گزارش داده که صدها غیرنظامی از جمله کودکان در عراق، سوریه و افغانستان در جریان حملات هوایی آمریکا که با هدف‌گیری غیردقیق و اطلاعات به شدت ناقص انجام شده، کشته شده‌اند. این روزنامه با مطالعه ۱۳۱۱ سند از آرشیو پنهان پنتاگون به این نتیجه رسیده که تلفات غیرنظامیان بسیار بیشتر از ۱۴۱۷ قربانی غیرنظامی گزارش شده توسط ارتش آمریکا در عراق و سوریه و ۱۸۸ کشته گزارش شده در افغانستان است.
روزنامه نیویورک تایمز در گزارش روز شنبه خود افزود گزارش‌های مربوط به تلفات غیرنظامیان اغلب نادیده گرفته می‌شد و مصاحبه با بازماندگان قربانیان و مقامات فعلی و سابق ایالات متحده نشان داد که ارتش آمریکا تلاش کمی برای شناسایی الگوهای شکست انجام داده و هیچ ارزیابی عمومی که شامل شناسایی تخلف باشد وجود نداشته است.
این روزنامه در ادامه نوشت مرگ غیرنظامیان اغلب در نتیجه «سوگیری تاییدی» از سوی ارتش آمریکا بوده که غیرنظامیان را با تروریست‌ها اشتباه می‌گرفته یا نمی‌توانسته اطمینان حاصل کند که در ساختمان‌های مورد هدف افراد عادی حضور ندارند. طبق گزارش نیویورک تایمز، تعهدات آمریکا درخصوص شفافیت و پاسخگویی اغلب محقق نشده و رهبری پنتاگون نه تنها تحقیقات کاملی انجام نداده بلکه حتی اقدامی هم در جهت جلوگیری از تکرار رخدادهای مشابه در آینده نکرده است.
در اوایل ماه میلادی جاری هم نیویورک تایمز گزارش داده بود که یک هسته مخفی ارتش آمریکا که در عملیات خود علیه گروه تروریستی داعش در سوریه حضور داشته، مکرراً غیرنظامیان سوری را کشته است. بر اساس این گزارش، یگانی به نام «تالون آنویل» در خلال سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۹ علیه جوخه‌های مرگ تروریست‌های داعش فعال بودند، اما این هسته مخفی ارتش آمریکا بارها غیرنظامیان از جمله کشاورزان را حین برداشت محصول، کودکان در حال تردد در خیابان، خانواده‌های متواری و روستاییان را که در ساختمان‌ها پناه می‌گرفتند، کشتند.
گفتنی است، این گزارش‌ها در حالی است که رسانه‌های آمریکا اخیراً گزارش دادند وزارت دفاع این کشور تصمیم گرفته هیچ نظامی آمریکایی را در ارتباط با حمله پهپادی مورخ ۲۹ اوت در کابل که به کشته شدن ۱۰ غیرنظامی منجر شد را تنبیه انضباطی نکند. ۱۰ غیرنظامی کشته‌ شده در آن حادثه 7 تن کودک بودند. تاکنون بارها در گزارش‌های رسانه‌های آمریکایی به کشتار غیرنظامیان در حملات ارتش این کشور در کشورهای مختلف و مخفی‌کاری در این خصوص و عدم مجازات عاملان اشاره شده است؛ اما محکمه‌های بین‌المللی گویا چشم و گوش کور و کری دارند!
بر اساس گزارشی که دانشگاه «براون» در قالب پروژه «هزینه‌های جنگ» چندی پیش منتشر کرده بود، دست‌کم ۳۷ میلیون نفر مستقیماً در نتیجه جنگ‌های آمریکا بعد از ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ آواره شده‌اند. به گفته نگارندگان این گزارش، این آمار بیشتر از افرادی است که بر اثر درگیری از سال ۱۹۰۰، به استثنای جنگ جهانی دوم، آواره شده‌اند.
در پایان باید پرسید، آیا آمریکا و جهان پس از جنگ‌هایی که این کشور بعد از 11 سپتامبر به راه‌انداخت، امن‌تر شده است؟ اگر هدف سیاست خارجی آمریکا بعد از حملات به برج‌های دو قلو، تسلط بر غرب آسیا بود، آیا این هدف محقق شده؟ میراث جنگ‌های پس از 11 سپتامبر برای اقتصاد، سیاست و امنیت کشورهای منطقه و حتی خود آمریکا چه بوده؟ چه کسی پاسخگوی میلیون‌ها کشته، زخمی، معلول و آواره 20 سال گذشته در منطقه غرب آسیا است؟