در ساخت مسکن اگر فقط به جنبه خوابگاهی توجه شود آسیب‌های جدی ایجاد می‌شود
نشست مشورتی جمعی از کارشناسان حوزه مسکن و شهرسازی به منظور ارائه مشورت به وزارت راه جهت اجرای بهتر قانون «جهش تولید مسکن» در دفتر سعید جلیلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزار شد.
جلیلی در این جلسه با بیان اینکه مطابق قانون اساسی دولت وظیفه تامین مسکن آحاد مردم را دارد، گفت: این موضوع بسیار اهمیت دارد که روند جدیدی که توسط دولت و نهادهای دیگر به جهت تامین مسکن آحاد مردم شروع می‌شود، یک برنامه صحیح و مبتنی بر طراحی خرد و کلان داشته باشد.
وی تصریح کرد: در طراحی خرد، مسکن فقط یک بعد خوابگاهی ندارد بلکه دارای ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است که اگر در برنامه‌ریزی‌ها به این ابعاد توجه کافی نشود، عوارض و آسیب‌های اجتماعی دیگری پدید می‌آید که بایستی بسیار هزینه شود تا آنها را رفع کرد.
عضو شورای عالی امنیت ملی با تأکید بر لزوم تهیه چارچوب و برنامه جامع اجرایی در قبال تولید مسکن اظهار داشت: مسکن باید محیطی برای آرامش، حفظ هویت فرهنگی و بستر مناسب تعاملات اجتماعی باشد و همچنین نیازهای روحی و اجتماعی مردم در عرصه‌های مختلف فرهنگی را تامین کند.
وی در همین راستا افزود: اگر از طرحی برای ساخت سالیانه یک میلیون واحد مسکونی صحبت می‌کنیم و در آن سخنی از این ابعاد و جنبه‌های مختلف نداشته باشیم، چه بسا خدای ناکرده به شکلی تک‌بعدی و ناقص حرکتی شروع شود و به هدف مطلوب و ضروری نرسیم.
جلیلی در ادامه اظهار داشت: وقتی صحبت از تامین مسکن می‌شود باید مشخص باشد که در طراحی کلان، این مسکن چه جایگاهی را در محله یا شهر دارد و همچنین چه نقشی را در قبال اقتصاد کشور و سیاست‌های کلی ایفا می‌کند؟ به‌عنوان مثال، سهم اقتصاد کشور از دریا دو درصد است در حالیکه کشورهای مشابه ما از این فرصت چندین برابر استفاده می‌کنند؛ بنابراین اگر می‌خواهیم رشد اقتصادی داشته باشیم و از فرصت دریا بهره‌مند شویم، این سیاست کلی نباید در سیاست‌های مسکن و شهرسازی نیز نادیده گرفته شود.
وی در ادامه با اشاره به پدیده‌هایی نظیر حاشیه‌نشینی در جوار کلانشهرها و...، آنها را ناشی از عدم وجود برنامه کلان تامین مسکن در کشور برشمرد و خاطرنشان کرد: در مثالی دیگر، باید بدانیم پدیده‌ای همچون حاشیه‌نشینی چه جایگاهی در سیاست‌های ساخت مسکن دارد؟ آیا می‌خواهیم درخصوص چنین پدیده‌ای به‌صورت پیشینی و در مبدأ تصمیم‌گیری کنیم؟ چرا که اگر مشکل را در مبدأ حل کنیم و زندگی را با همه آن ابعاد مذکور برای مردم تامین کنیم، اساساً پدیده‌ای به نام حاشیه‌نشینی به‌وجود نخواهد آمد. بنابراین در برنامه جامعی که برای تولید مسکن تهیه می‌شود، باید تکلیف این مصادیق مشخص باشد.