شهید سید جلال جزایری، بیستم آبان‌ سال 1347 در اهواز دیده به جهان گشود و در دوران جوانی به جبهه رفت. وی از طریق گردان حضرت امیرالمؤمنین(ع) اهواز به عنوان تیربارچی در عملیات والفجر ۱۰ شرکت کرد، هنگامی که وقت عقب‌نشینی نیروها فرا می‌رسد سید جلال آتش آخر را روی نیروهای بعثی می‌ریزد تا رزمندگان ایرانی فرصت عقب‌نشینی را داشته باشند، در این هنگام از سوی تک تیرنداز عراقی گلوله‌ای به سرش اصابت کرد و به سوی معبود خود شتافت.
پیکر پاک شهید سید جلال جزایری که در چهارم فروردین‌ سال 1367 در تپه‌های ریشن کردستان عراق به شهادت رسیده بود بعد از سه روز به ایران انتقال یافت و پس از تشییع، در قطعه 2 گلزار شهدای اهواز، ردیف 26 مزار 27 آرام گرفت.
شهید سید جلال جزایری در بخشی از وصیت‌نامه‌اش نوشت: «ای ملت شهید پرور، ای كسانی كه زمینه ظهور حضرت حجت(عج) را فراهم می‌كنید، نگذارید منافقین داخلی در رویه شما اختلال به ‌وجود بیاورند، از درون به انقلاب ضربه وارد كنند و در پشت جبهه تضعیف روحیه كنند،‌ همیشه در صحنه انقلاب حاضر باشید و سخنان امام را به‌جان بخرید زیرا این پیر جماران هر چه می‌گوید از خودش نیست بلكه از خدا الهام می‌گیرد. برایم گریه نكنید و اگر خواستید برای مظلومیت امام حسین(ع) و یارانش گریه كنید، اگر شهید شدم مرا با لباس رزم به ‌خاك بسپارید، یک مسئله مهم دیگر كه باید بگویم و وصیت همه شهدا بوده این است كه نمازهای خود را به جماعت بخوانید و حتماً در نمازهای جمعه و مراسم دعا شركت كنید.»