بر اساس آموزه‌های قرآن، اموری موجب نزول برکات الهی است که یکی از مهم‌ترین آنها ایمان و عمل صالح است.(مائده، آیه 96)
اما یکی از اسرار کائنات که از زبان پیامبران به‌ویژه حضرت نوح(ع) برای بشریت اعلان و آشکار شد، بهره‌مندی از استغفار به‌عنوان عامل دفع بلا و رفع بلا و جلب منفعت است.
به این معنا که استغفار به معنای طلب غفران الهی، سرّی از اسرار الهی است که حضرت نوح(ع) به قوم خویش گفته است.
انسان با عبودیت خدا، تقوای الهی و اطاعت از خدا به غفران الهی می‌رسد و مرگ تا زمان اجل مسمی‌ به تاخیر می‌افتد.(نوح، آیات 3 و 7)
اما آنچه راز و سرّ آفرینش است، اینکه خدا تنها با استغفار، شرایط را به‌گونه‌ای برای انسان رقم می‌زند که می‌تواند با غفار ارتباط برقرار کند و از آن اسم الهی بهره‌مند شود، به‌طوری که نه‌تنها گناه گذشته و آینده رفع و دفع می‌شود، بلکه برکات الهی بر شخص نازل می‌شود؛ چنانکه خدا در قرآن می‌فرماید: سپس آشکارا و نهان (حقیقت توحید و ایمان را) برای آنان بیان داشتم! و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است، [تا] بر شما از آسمان باران پى‌درپى فرستد و شما را با اموال و فرزندان یاری کند و برایتان باغ‌ها و نهرها قرار دهد.(نوح،آیات 9 تا12)