محمدهادی صحرایی
با اعتذار از همه مردم شریف ایران به‌ویژه مردم عزیز تهرانی.
«ما در مصوبه شورا پیش‌بینی کرده‌ایم که نفع طرفینی باشد. یعنی کسانی‌که موافق این طرح هستند و کسانی‌که مخالفند بتوانند در شهر زندگی و از امکانات شهر استفاده کنند. نه اینکه یک قشری بتوانند از امکانات شهر استفاده کنند و یک قشر دیگر نتوانند.»
اینها تلاش یک نماینده واقعی و بافهم و شعور بالا و مردمدار و دلسوز آسایش و رفاه مردم که زبان گویای مردم و امید آنها برای حل مشکلات‌شان که به‌دنبال پیدا کردن راهی برای بهره‌مند کردن همه اقشار شهر از جمله کودکان، دختران، بانوان، محرومین، معلولین و افراد مسن و... از امکانات شهری است و یا مسئولی که به‌دنبال ایجاد آسایش و رفاه برای مردم و نمایاندن تهران، پایتخت ایران و‌ام‌القرای جهان اسلام به جهانیان و به‌عنوان الگوی یک کشور متمدن با سابقه فرهنگی بسیار عمیق است نیست؛ بلکه قسمتی از مصاحبه یکی از اعضای شورای شهر تهران است که از تصویب «فوریت» بررسی قانونی شدن سگ‌گردانی در پارک‌ها و بوستان‌های تهران دفاع می‌کند. نماینده شورای شهر تهران که پیشنهاد‌دهنده این طرح می‌باشد معتقد است چون که یک عده در حال سگ‌گردانی در پارک‌ها و تخلف هستند ما باید با واقعیات کنار بیاییم و به سگ‌گردان‌ها به‌عنوان قشری از اقشار جامعه اجازه دهیم تا با سگ‌شان در پارک بیایند ولی در مقابل باید برای بازی کودکان و آرامش آنها جایی را فراهم کنیم.
متن بالا قسمتی از مصاحبه یکی از اعضای شورای شهر تهران با رادیوی ملی است. گویاتر از هر سخنی در نمایاندن طرز فکر و زاویه دید عناصر قابل مطالعه‌ای که اشتباهی به مسئولیت رسیده‌اند و راه را اشتباه آمده‌اند. یک‌بار دیگر می‌شود متن بالا را خواند و به عاقبتی که گرفتارش شده‌ایم آه حسرت کشید. در زمانی که کرونا مهم‌ترین نگرانی مردم در کنار بی‌عرضگی دولت در کنترل قیمت‌ها و بازار بی‌سامان و در کنار آشفتگی صنعت برق و نظام توزیع و... است و مردم یکی یکی محتویات سفره‌شان کم می‌شود، شورای اصلاح‌طلب شهر تهران فارغ از هرگونه احساس مسئولیت و غمناکی نسبت به محنت مردمی که به آنها رأی داده‌اند، گمان می‌کند سگ‌ها اگر به پارک نروند حق‌شان ضایع می‌شود و باید به هر حال برای آنها هم کاری کرد و حق‌شان را از حلقوم شهروندان تهرانی درآورد. بعد از حل کردن مشکل نام خیابان‌ها و جشن تولد برای قبرستان و مجموعه دیگری از اقدامات و طلاکاری اعضای شورای شهر، باید فکری به حال سگ‌های تهران کرد که مبادا افسرده شوند. اگر کمی ‌بیشتر دولت شکسته و شورای ورشکسته لیبرال‌ها طول می‌کشید بعید نبود که قفس‌هایی در پارک‌ها برای نگهداری کودکان مردم تعبیه کنند تا مزاحم سگ‌های پولدارهای از مردم بهتران نشوند.
میزان عقلانیت این مصوبه در اینجاست که از فردا و با این استدلال می‌توان در پارک‌ها و بوستان‌ها شاهد حضور منقلی‌های بامرام، وافور به دستان محترم، قمه‌کش‌های مهربان، قاتل‌های بی‌گناه، جیب‌برهای با اعتدال، موادفروش‌های باصفا، ‌تروریست‌های ارجمند، همجنس‌بازان و نودیست‌ها و... و همه جانورانی که تاکنون به‌عنوان بیمار یا بزه‌کار و یا مجرم مورد درمان، تأدیب، تعقیب و مجازات قرار می‌گرفتند بود. چرا که آنها هم به هر حال شهروند هستند و چه بخواهیم چه نخواهیم در جامعه حضور دارند و باید به حق آنها در «هرگونه زیستن‌شان» و «قانون‌گریزی‌شان» احترام بگذاریم. این است شعار و مرامی ‌که از زبان و کارهای خودشان بیرون می‌آید و دیده می‌شود و هرگز سیاه‌نمایی منتقدان نیست که شأن منتقدان بالاتر از آن است که خود را درگیر واضحات کنند. دولت و شورای شهری که اصلاح‌طلب، اعتدالی و لیبرال باشد به منشور حقوق شهروندی مردم چه خودشان بخواهند چه نخواهند احترام می‌گذارد و هرگز تمایل ندارد مردم را به زور به بهشت ببرد باید به زور هم که شده همه را به جهنم ببرند.
اینها که گفته شد شوخی و خواب و رؤیا نیست؛ واقعیت گرفتاری مردم در دستان لیبرال‌هایی است که فهم‌شان از دین پیشکش، فهم درستی از ایران و انسانیت و مسئولیت‌شان ندارند. قدر عقل و حرمت خود را نمی‌دانند مهم نیست، به شعور مردم محترمی‌ که به آنها رأی داده یا نداده‌اند توهین نکنند.
ای‌کاش می‌شد این ننگ را تنها به پای این قماش از افراد گذاشت که کار شورای شهر تهران به جایی رسیده که برای سگ‌گردی، قید فوریت گذاشته‌اند ولی چه می‌شود که نمی‌شود این افراد را از خاطره تاریخ زدود. مردم می‌بینند دولتی که انتخاب کرده بودند، ناتوان و گنده‌گوست. می‌گفت زبان دنیا را بلد است و مملو از ژنرال‌های کاردرست و کاربلد است ولی در تهیه نهاده و علف دام ناتوان است. برای تثبیت قیمت مرغ، قرارگاه مرکزی تأسیس می‌کند و دو سال است که هنوز درگیر تثبیت قیمت تخم‌مرغ است و برای اینکه بتواند یک ماه قیمت تنها این دو قلم را مدیریت کند، چندین سال است که زحمت می‌کشد و وزرا می‌آیند و مدیران کل عرق می‌ریزند و... و خجالتی که بر این شیوه مدیریت که خالی از هرگونه خلاقیت و ابتکار عقلایی است مانده. هرگز نمی‌تواند با این وضعیت و توان به مبارزه با دلالان پلید برود. از سوی دیگر شورای شهری که آن هم نسخه‌ای دیگر از دولت است، آن‌قدر سطح فهم و درک بالایی از مشکلات جامعه دارد که بعد از اضطراب برای حل مشکل نام خیابان‌های تهران در بیداد اجاره‌خانه‌ها و بریدن کیک جشن تولد قبرستان در فریاد مردم از بی‌تدبیری‌ها و عقیم کردن کارتن‌خواب‌ها در حالی که جهان نگاه می‌کند، اکنون، مشکل بالاتری را پیدا کرده و با تصویب فوریت، به‌دنبال حل مشکل سگ‌ها افتاده است. ای‌کاش بفهمند که دیگر سخن نگویند و فقط بروند و برنگردند و غم مردم را مضاعف نکنند.
ختم کلام این است که امیرالمؤمنین فرمود: إذا مَلَكَ الأراذِلُ هَلَكَ الأفاضِلُ. هرگاه فرومايگان زمامدار شوند، فرهیخته‌ها نابود می‌شوند.