رضا الماسی
نهال انقلاب شکوهمند اسلامی، چهل و دومین بهار خود را هم فردا پشت سر می‌گذارد و اکنون به درخت تناوری تبدیل شده که مورد مباهات دوستان و حتی دشمنان است.
ترنم عید انقلاب در سرمای بهمن ماه، یک بار دیگر جان‌های انقلابیون را طراوتی دوباره بخشیده و شور انقلاب را زنده‌تر کرده است.
و چه خوش گفت پیر و مراد انقلابیون جهان اسلام امام خامنه‌ای که؛ «شور انقلابی را‌اندکی نبایستی کاست، نباید کاهش داد. انگیزه‌ انقلابی باید روزبه‌روز در دل‌های من و شما افزایش پیدا کند. این کوه‌های گوناگون مشکلاتی که بر سر راه مستضعفین عالم قرار دارد، جز با قدرت عزم و اراده‌ پولادین مؤمن برداشته نخواهد شد.»
به تعبیر رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی، «از میان همه‌ ملّت‌های زیر ستم، کمتر ملّتی به انقلاب همّت می‌گمارد؛ و در میان ملّت‌هایی که به‌پاخاسته و انقلاب کرده‌اند، کمتر دیده شده که توانسته باشند کار را به نهایت رسانده و به‌جز تغییر حکومت‌ها، آرمان‌های انقلابی را حفظ کرده باشند. امّا انقلاب پُرشکوه ملّت ایران که بزرگ‌ترین و مردمی‌ترین انقلاب عصر جدید است، تنها انقلابی است که یک چلّه‌ پُرافتخار را بدون خیانت به آرمان‌هایش پشت سر نهاده و در برابر همه وسوسه‌هایی که غیر قابل مقاومت به نظر می‌رسیدند، از کرامت خود و اصالت شعارهایش صیانت کرده و اینک وارد دوّمین مرحله‌ خود‌سازی و جامعه‌پردازی و تمدّن‌‌سازی شده ‌است.»
عمل به اسلام، شاخص پیشرفت
پافشاری ۴۲ ساله بر سر اصول و آرمان‌ها کار کوچکی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت. اما آنچه اهمیت دارد این است که همواره مسیر طی شده در گام اول پیش روی‌مان باشد و با تقویت نقاط قوت و ترمیم نقاط ضعف، حرکت پرشتابی در گام دوم به سمت تحقق اهداف عالی انقلاب اسلامی داشته باشیم.
باری، در طول ۴۲ سالی که از عمر پربرکت انقلاب اسلامی گذشته، هرجا با قدرت و عزم و اراده جدی و مومنانه به نسخه‌های اسلامی عمل شد، توفیقات بعضاً غیرقابل باوری حاصل گردید اما به عکس هرجا به اسلام پشت کردیم، مشکلات مان افزایش پیدا کرد.
به عنوان نمونه امروز مهم‌ترین چالشی که مردم بیش از یک دهه است که با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، مشکلات معیشتی و اقتصادی است. اما اختلاف نظرهایی که درخصوص رفع مشکلات وجود دارد و بیراهه‌ای که در 7 سال گذشته طی شده، گواه این موضوع است که نسخه‌های غیر انقلابی حلال مشکلات کشور نخواهند بود.
حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر مهدی ابوطالبی، پژوهشگر حوزه‌اندیشه سیاسی در این باره به گزارشگر روزنامه کیهان می‌گوید: «درباره مشکلات و موانعی که بر سر راه اقتصاد کشور وجود دارد باید ریشه یابی کنیم که منشاء اصلی این مشکلات کجاست. در این باره وقتی از متخصصان حوزه اقتصاد و حتی عموم مردم سؤال کنیم، عمدتاً ریشه اصلی مشکلات معیشتی را متوجه مسئولان می‌دانند. این نگاه تا حد زیادی مطابق با واقع است. یعنی بخش زیادی از مشکلات اقتصادی به عملکرد مسئولان برمی‌گردد.»
ریشه مشکلات کجاست؟
حال باید پرسید که وقتی می‌گوییم ریشه مشکلات، نحوه عملکرد مسئولان است، دقیقاً چه کوتاهی از سوی آنها سر زده که این حرف را می‌زنیم؟
حجت‌الاسلام ابوطالبی در پاسخ به این سؤال می‌گوید: «همان‌طور که بارها رهبر معظم انقلاب اشاره فرموده‌اند؛ ما هنوز نتوانسته‌ایم از مرحله سوم تحقق اهداف انقلاب اسلامی عبور کنیم و دولت اسلامی را تحقق ببخشیم. ما از دو مرحله اول که انقلاب اسلامی و تشکیل نظام اسلامی است عبور کرده‌ایم اما دولت اسلامی به معنای جامع و کامل هنوز محقق نشده است. یکی از مهم‌ترین ارکان دولت به معنای همه قوای نظام، مسئولانی هستند که در یک مقاطعی و در یک بخش‌هایی با نگاه اسلامی برنامه‌ریزی و عمل نمی‌کنند.»
رسانه‌های دشمنان انقلاب از همان روزهای ابتدای پیروزی، دائماً اینگونه در جامعه پمپاژ کرده و می‌کنند که ریشه مشکلات ایران، تکیه کردن بر اسلام است و اگر دین را کنار بگذاریم و یا حداقل آن را در حکومت و سیاست دخالت ندهیم، غربی‌ها با ما کنار می‌آیند و مشکلات مان حل خواهد شد. حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر ابوطالبی در این باره اظهار می‌دارد: « اتفاقاً نقص کار در کنار گذاشتن اسلام است. یعنی دولتی که مسئول برنامه‌ریزی برای حل مشکلات اقتصادی و سایر مسائل جامعه است، چون در برخی موارد با نگاه اسلامی عمل نکرده، این نقایص به وجود آمده است.»
آقای آیت عموشاهی، پژوهشگر حوزه انقلاب اسلامی در گفت‌وگو با گزارشگر روزنامه کیهان می‌گوید: « در پاسخ به این تحلیل که برخی می‌گویند، تا وقتی ما دست از انقلاب نکشیم مشکلات مان ادامه دارد، ابتدا باید گفت که این تحلیل نیست، بلکه ادعایی است که اول باید اثبات شود. از طرفی سابقه و سیاق و تجربه بیش از ۴۰ ساله انقلاب اسلامی نشان داده که هر جا بر سر موازین و اصول و مبانی خودمان ایستادیم، اتفاقاً بیشترین پیشرفت‌ها برای کشور حاصل شده. بنابراین باید ریشه نقاط ضعف را در جای دیگری پیدا کرد. لذا باید گشت و جست‌وجو کرد که ریشه ناکارآمدی‌ها در جامعه در چه اموری است.»
او می‌افزاید: «‌بی‌ربط نیست که بگوییم علت اصلی عقب‌ماندگی‌های این سال‌های ما ناشی از عملکرد برخی کارگزاران و عوامل اجرایی که نوعاً با مبانی این انقلاب آشنایی ندارند بوده است. این دسته از مسئولان یا انگیزه‌های مختلفی دارند و یا روی موضوعات مختلف نتوانستند خودشان را با موازین اسلامی وفق بدهند و به هر حال بتوانند موضوع انقلاب اسلامی را در حوزه‌های مختلف اقتصادی به بهترین وجه به منصه ظهور برسانند.»
حاکمیت اسلام، اصلی‌ترین هدف انقلاب
بسیاری از منتقدان منصفی که عملکرد انقلاب اسلامی در طول 42 سال گذشته را نقد و بررسی می‌کنند هم دقیقاً روی همین نکته تاکید دارند. معمولِ انتقاد این افراد به اسلامی بودن انقلاب، چارچوب‌ها، قانون اساسی و ساختار نظام نیست. بلکه اشکال آنها نیز ناظر بر عمل نشدن به دستورات و قوانین مترقی اسلامی است.
حجت‌الاسلام ابوطالبی، پژوهشگر حوزه ‌اندیشه سیاسی در این باره توضیح می‌دهد: «مواضع اینچنینی هم نشان می‌دهد مشکلات ما به اصل انقلاب و نظام اسلامی ارتباطی ندارد و اسلامی بودن حکومت نه تنها مانع نیست بلکه عامل حرکت است. علاوه‌بر بدعملی مسئولان، نکته دیگر این است که در همان نقاطی که مشکلات وجود دارد، به نسخه‌های غیر اسلامی عمل می‌شود. مشکلاتی از قبیل عدم نظارت درست بر وضعیت اقتصادی کشور، عدم کنترل فساد در اقتصاد، فاصله طبقاتی، تبعیض، اشرافی زندگی کردن برخی مسئولان و... همه از جمله شاخص‌هایی است که در اسلام ضد ارزش است. بنابراین مشکلات کشور ما ناشی از اسلامی بودن نظام نیست بلکه مشکل در عمل نکردن به اسلام در برخی امور است.»
انقلاب اسلامی ادامه حرکت انبیاء و اولیاء است و این حقیقی است که حضرت امام روح‌الله(ره) به آن تبلور بخشیدند و هدف اصلی انقلاب اسلامی همان‌طور که در ‌اندیشه امام راحل تابناک است حاکمیت اسلام است.
عموشاهی در این باره توضیح می‌دهد: «اسلام دین زندگی‌ساز و تمدن‌آفرین است، دین قدسی کردن زندگی مومنین و نه صرفاً آموزه‌هایی خشک و تخدیر بخش. انقلاب اسلامی در زمانی محقق می‌شود که بشر بی‌خدا شده و دین را افیون توده‌ها می‌داند. انقلاب ایران یک انقلاب تماماً دینی در عصر بی‌خدایی‌است و این یعنی تفاوت اصلی با سایر تحولات و انقلاب‌های دنیا. خب طبیعی است وقتی اساس درست شود توابع آن نیز راه درستی خواهند پیمود. فلذا سایر موارد چون آزادی، استقلال، عدالت، رفاه، امنیت و‌... همه در پرتو تحقق این اصل است.. انقلاب اسلامی به زعم و اقرار بسیاری از نظریه‌پردازان جهان جزو موثرترین انقلاب‌هاست و بزرگترین پیام آن ضدیت با استکبار است.»
دستاوردهای انقلاب 42 ساله
انقلاب به یک انحطاط تاریخی طولانی پایان داد و کشور که در دوران‌های پهلوی و قاجار به شدّت تحقیر شده و از همه لحاظ عقب مانده بود، در مسیر پیشرفت سریع قرار گرفت؛ در گام نخست، رژیم ننگین سلطنت استبدادی را به حکومت مردمی و مردم‌سالاری تبدیل کرد و عنصر اراده‌ ملّی را که جان‌مایه‌‌ پیشرفت همه‌جانبه و حقیقی است در کانون مدیریّت کشور وارد کرد؛ آنگاه جوانان را میدان‌دار اصلی حوادث و وارد عرصه‌ مدیریّت کرد؛ روحیه‌ و باور «ما می‌توانیم» را به همگان منتقل کرد؛  به برکت تحریم دشمنان،‌ اتّکاء به توانایی داخلی را به همه آموخت و این منشأ برکات بزرگ شد.
ثبات و امنیت و حفظ تمامیت ارضی ایران، موتور پیشران کشور در عرصه‌ علم و فنّاوری و ایجاد زیرساخت‌های حیاتی و اقتصادی و عمرانی، به اوج رسانیدن مشارکت مردمی و مسابقه‌ خدمت‌رسانی، ارتقاء شگفت‌آور بینش سیاسی آحاد مردم، سنگین کردن کفه‌ عدالت در تقسیم امکانات عمومی کشور، افزایش چشمگیر معنویت و اخلاق در فضای عمومی جامعه و ایستادگی روزافزون در برابر قلدران و زورگویان و مستکبران جهان، از جمله دستاوردهایی است که به طور مفصل از سوی رهبر انقلاب در بیانیه گام دوم بدان اشاره شده است.
حجت‌الاسلام ابوطالبی در تبیین دستاوردهای انقلاب تصریح می‌کند: «وقتی ما می‌خواهیم کارآمدی نظام را بسنجیم، باید با فرمول معمول آنکه عبارت است از مجموعه عوامل و امکانات، موانع و اهداف بسنجیم. فارغ از همه اینها‌، یک شاخص رفاهی و اقتصادی را هم اگر بخواهیم مد نظر قرار بدهیم، واقعاً وضعیت مردم نسبت به قبل از انقلاب تفاوت پیدا کرده است. به عنوان نمونه؛ در بعد وضعیت درآمد مردم و وضعیت فقر و بهبود وضعیت اقتصادی در مجموع 42 سال گذشته، آمارهای بین‌المللی می‌گوید؛ جمعیت زیر خط فقر ایران قبل از انقلاب 46 درصد بود و در سال 2013 به حدود 9 درصد رسید. همچنین از لحاظ شکاف طبقاتی، با همه ضعف‌های موجود، وضعیت فعلی نسبت به قبل از انقلاب بر اساس آمارها بهتر شده است.»
او در پایان اضافه می‌کند: «از لحاظ بعد معنوی نیز علاوه‌بر رشدهایی که ملاحظه می‌شود، یک نمونه که کمتر به آن توجه می‌شود، رشد معنوی در ابعاد بین‌المللی است. امام از همان ابتدای انقلاب به دنبال صدور انقلاب بود. به عنوان نمونه طبق آمارهای رسمی در بحث گسترش بعد دین و معنویت، جمعیتی حدود 50 میلیون نفر توسط فارغ‌التحصیلان جامعه المصطفی که طلاب خارجی هستند و پس از تحصیل
در قم به کشورهای خود بازمی‌گردند، به آیین تشیع درآمده‌اند. این آمار فقط مربوط به یک مرکز اسلامی است و مراکز دیگری نیز در کشورهای مختلف در حوزه مشغول فعالیت هستند.»