امام صادق(ع) می‌فرماید: حضرت فاطمه زهرا‌(س) بعد از رحلت پیامبر(ص) بیش از 75 روز زنده نماند. و غم جانسوز داغ پدر قلب او را لبریز کرده بود،‌ به این جهت جبرئیل پی‌درپی‌ به حضورش می‌آمد و او را در عزای پدر سلامت باد می‌گفت و تسلی‌بخش خاطر غمگین زهرا(س) بود. و گاهی از مقام و منزلت پدر بزرگوارش سخن می‌گفت و گاه از حوادث و وقایعی که پس از رحلت او بر ذریه‌اش وارد می‌گردد خبر می‌داد، و امیرالمومنین علی(ع) نیز آنچه جبرئیل املا می‌کرد، همه را به رشته تحریر درمی‌آورد، و مجموعه این سخنان است که به مصحف فاطمه(س) موسوم گردید.(1)
__________________________________
1- اصول کافی،‌ ج 1، ص 349