نشستی پیرامون کتاب «تاریخ مستطاب آمریکا» و تأثیر به‌کارگیری زبان طنز در عرصه استکبارستیزی با حضور محمدصادق کوشکی (مؤلف اثر)، مازیار بیژنی (کاریکاتوریست و تصویرگر) و میثم رشیدی مهرآبادی (مجری- کارشناس)، به‌صورت مجازی از صفحات اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان تهران برگزار شد.
کوشکی در این‌نشست با بیان اینکه این کتاب پاسخی است به یک سؤال خیلی قدیمی ‌که چرا می‌گوییم «مرگ بر آمریکا»، گفت: این کتاب به‌دنبال افشای لایه‌های معرفی و دیده نشده آمریکا به روایت کتب و منابع خود آمریکایی است. ما در این کتاب از منابع تاریخی مشهور و اصیل آمریکایی استفاده کردیم تا متهم نشویم که روایت خودمان از تاریخ آمریکا را بیان کردیم. این منابع در انتخاب کتاب به‌طور کامل آمده است.
این فعال رسانه‌ای در ادامه گفت: کاریکاتورهای بیژنی به انتقال پیام و به شیرینی و لطافت کتاب افزوده است. من و ایشان، برای هر کاریکاتوری که کشیده می‌شد ساعت‌ها بحث می‌کردیم و حتی بعضی ازکاریکاتورها هم محصول ذهن خودشان به تنهایی بود. بنابراین سعی کردم با استفاده از قالب هنر، هم جذابیت تاریخ را بیشتر کنم و هم قدری از تلخی آن بکاهم تا مخاطب عام استفاده بهتری از آن ببرد چرا که هدف اصلی ما، مخاطب عام بود نه مخاطب خاص.
مازیار بیژنی تصویرگر و کاریکاتوریست کتاب تاریخ «مستطاب آمریکا» هم در این نشست در مورد همکاری با نویسنده اثر گفت: صحبت‌های اولیه در مورد این کتاب را با آقای کوشکی داشتم و قرار شد ایشان به‌تدریج متن‌ها را بنویسند تا من بر اساس متن‌ها، کاریکاتور بکشم اما هرچه جلوتر می‌رفتیم کار برای من سخت‌تر می‌شد چرا که من با جنایت آمریکا در مورد کشتار سرخ‌پوست‌ها و یا جنایت آمریکا در فیلیپین رو‌به‌رو می‌شدم و کشیدن تصاویر و کاریکاتور درمورد این جنایت‌ها کار سختی بود. در واقع ما رکورد‌دار به تصویر کشیدن این همه جنایت در یک کتاب هستیم.
در ادامه صادق کوشکی گفت: این کتاب به تعبیری دو کتاب است یکی کاریکاتور تاریخ آمریکا و دیگری متن؛ که می‌توان هر دو را به تنهایی چاپ کرد اما برای اینکه مخاطب عمومی بیشترین بهره را ببرد متن در کاریکاتور دوباره بازنمایی شده است.
وی درباره انتخاب نام گفت: معتقد بودم نام کتاب باید عنوان متفاوتی باشد تا مخاطب را جذب کند. کلمه «مستطاب» از آن کلمه‌هایی است که در زبان فارسی، کلمه دوپهلویی است. مثل خود آمریکا که دوپهلو است. این در حالی است که «مستطاب» یعنی بسیار پاکیزه اما در تاریخ ایران که نگاه کنید معمولاً به کسانی مستطاب می‌گفتند که آدم‌های وحشتناک و قدر قدرت و ناپاکی بودند مثل خان‌ها و شاه‌ها؛ و کلمه «مستطاب» در تاریخ ایران برای کسانی استفاده می‌شد که کاملاًً متضاد آن بودند و این خودش بار طنز به همراه داشت. به همین خاطر دیدم این کلمه خیلی به آمریکا می‌خورد. اما از سوی دیگر، مستطاب دارای یک نوع تعظیم و تکریم هست که می‌تواند دوگانگی برای مخاطب ایجاد کند. بعضی از دوستان گلایه کردند که تو با این عنوان، آمریکا را بزرگ کردی در حالی که «مستطاب»، صفت تاریخ است نه صفت آمریکا و این طنز کار است.
کوشکی ادامه داد: مورد دیگر، بحث تقدیم کردن این کتاب به نادر مهدوی است که بعضی‌ها از من پرسیدند ایشان چه کسی است. من در ابتدای کتاب نوشتم این کتاب تقدیم به نادر مهدوی است که آمریکایی‌ها او را بهتر از ما می‌شناسند. این در حالی بود که بحث تقدیم کتاب از ابتدا در ذهن من نبود و هنگامی‌ که ناشر خبر داد که یک صفحه خالی مانده است و به من گفت نمی‌خواهید کتاب را به کسی تقدیم کنید من گفتم نه؛ اما یک‌ باره به یاد نادر مهدوی افتادم و شاید این خواست خدا بود و اگر این کتاب بارها به چاپ رسیده است از برکت نام نادر مهدوی است.