آدرس غلط ندهید!
سرویس ورزشی-
وزیر ورزش درتازه‌ترین صحبت‌های خود درباره قرار‌داد ویلموتس گفته: « اکنون وقت همگرایی، هم افزایی و دفاع جانانه از منافع ملی و فوتبال است نه وقت تسویه حساب‌های شخصی، جناحی، سیاسی و ورزشی. باید با بسیج کلی در ارکان حقوقی و ارزشی و اداری کشور به مصاف یک دشمن که در طرف مقابل ایستاده و ناعادلانه حکم گرفته است، برویم.»
با اصل حرفهای آقای وزیر موافقیم. برای موفقیت یک مجموعه و تیم بایدهمه اعضا و اجزا آن مجموعه بایکدیگر متحد و هماهنگ باشند و با انجام صحیح وظایف هر جزء و عنصری در رسیدن آن مجموعه به اهداف مشترک نقش خود را به درستی ایفا نمایند. موفقیت و پیشرفت در گروی وحدت و همکاری است. با تکروی و خودکامگی و دنبال مشغولیت خود دویدن و از مسئولیت غافل شدن و اختلاف و تفرقه و... هرگز در هیچ مقطع تاریخی و نقطه جغرافیایی موفقیت حاصل نشده است. اما دونکته هم به نظرمان می‌رسد که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.
نکته اول این است که اصل وحدت و همگرایی چیزی نیست که فقط پایبندی به آن در یک مقطع ضروری و لازم باشد. مدیران و مسئولان یک سیستم و اینجا ورزش بایدبا پرهیز از« تسویه و تصفیه حساب‌های شخصی و جناحی و سیاسی و ورزشی» یکی از برنامه‌های ثابت و دغدغه‌های همیشگی شان این باشد که بستر و شرایطی فراهم آورند که همه دیدگاه‌ها و سلایق، خود را در قبال ورزش مسئول ببینند و فراتر از منیت‌ها و خودکامگی‌ها، نیروی خود را در جهت منافع ملی و پیشرفت ورزش به کار بگیرند نه اینکه وقتی به خاطر عملکرد غلط، خودشان و کل ورزش را گرفتار می‌کنند و کلی هزینه و زیان مالی روی دست مردم می‌گذارند یاد اصول سازنده و موثری مثل همگرایی و وحدت و هدف مشترک و دشمن خارجی و... بیفتند.
این اتفاقی است که متاسفانه حالا دقیقا افتاده است و مدیران ورزش ما که عقل کل مآبانه سخت عاشق افکار خودشان هستند و بر خلاف آنچه که داعیه آن را دارند به نظرات کارشناسان واقعی وقعی نمی‌نهند و با عملکرد غالبا غیر شفاف کار خودشان را می‌کنند حالا که گند پرونده ویلموتس بالا آمده یاد همگرایی و وحدت و پرهیز از کار جناحی و باندی و... این حرف‌ها افتاده‌اند.
نکته بعدی اینکه آقای وزیر از ویلموتس به عنوان دشمن ورزش ایران که در طرف مقابل ایستاده نام می‌برد! در حالیکه اینطور نیست. یعنی
ای‌کاش اینطور بود و دشمن ورزش ایران ویلموتس بود. چون مبارزه با این دشمن خیلی آسان است و شرش خیلی زود از سر ورزش ایران کنده می‌شود. ورزش ایران دشمنانی دارد که در سایه غفلت مسئولان به خود و کار خود مشغول دیروز و امروز ورزش ایران، پدر جد ویلموتس‌ها و مشکلاتی نظیر آن هستند. مشکلی مثل ویلموتس، معلول است.معلول رفتار و عملکرد دشمنانی که مدیران و مسئولان ورزش نمی‌خواهند آنها را ببینند و ماهیت اصلی آنها را بشناسند. لذا نه تنها در خود مسئولیتی برای مبارزه و قلع و قمع کردن آنها احساس نمی‌کنند بلکه خیلی وقت‌ها با آنها و در کنار آنها فالوده دونفره هم می‌خورند و بعضی از آنها به عنوان مشیر و مشاور از سروکول دفتر این مدیران بالا و پایین می‌روند و خط وخطوط فنی و فرهنگی ورزش را ترسیم و برنامه‌ریزی می‌کنند.
آدرس غلط ندهید! اینکه ما امروز تصور کنیم دشمن این فوتبال و ورزش،ویلموتس است خواسته و ناخواسته بازی در زمین دشمنان اصلی این ورزش است که بر اساس روش شناخته شده خود همواره سعی کرده‌اند با راه‌انداختن بحث‌های انحرافی و دادن آدرس‌های غلط ونشاندن مسائل فرعی به جای مسائل اصلی و... اجازه ندهند که واقعیات ورزش شناخته شوند و برای حل مشکلات آن اقدام اساسی و کارساز صورت بگیرد. ویلموتس یک مربی حرفهای است که دنبال منافع خودش است و هرچقدر هم بتواند سعی می‌کند بر این منافع خودش از هر طریقی که شده (چون این افراد زیاد هم مثل بعضی از ماها ادعای دنیا و آخرت ندارند که بعد چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر را انجام دهند!!) بیفزاید.
خیلی اشتباه است که ما بگوییم ویلموتس، دشمن این ورزش است. دشمنان ورزش، شارلاتان‌هایی هستند که با شناسنامه ایرانی و با بزک روشنفکری و ژورنالیسم حرفهای و شعار فوتبال روز دنیا! و ادعای کارشناسی فنی و حقوقی و رسانه‌ای، حتی اگر لازم باشد ژست خیلی ظاهرالصلاح و مثلا انقلابی! و... برای منافع کوچک و پست خود دمار از روزگار این ورزش درآورده‌اند و جاده صاف‌کن ویلموتس و ویلموتس‌ها هستند.
دشمنان ورزش ایران آدم‌های بی‌هنر و بی‌تعهد و تخصصی هستند که مناصب ریز ودرشت را به تسخیر خود در آورده‌اند و به فکر تنها چیزی که نیستند سرنوشت ورزش و انجام مسئولیت‌های خود در قبال ورزش و مطالبات جامعه ورزش است. پرونده ویلموتس و هیاهویی که پیرامون
« دلارهای سوراخ شده» و هدر رفته از کیسه بیت‌المال به راه افتاده بالاخره امروز و فردا بسته می‌شود، آیا طبق تحلیل آقای وزیر، پرونده مشکلات ورزش ما هم بسته می‌شود؟ آیا شّر قالتاق‌ها و کارچاق‌کن‌های آویزان به ورزش از سر ورزش کنده می‌شود؟