اخیراً کلیپی توسط خبرگزاری دولتی ایرنا- که مدیریت آن برعهده‌ دکتر ضیا هاشمی از اعضای گروه جامعه‌شناسی دانشگاه تهران است- تولید شده که در آن دکتر سهیلا صادقی دانشیار گروه جامعه‌شناسی دانشگاه تهران متهم به تقلب علمی شده است. در بخشی از این کلیپ عباس عبدی مدعی می‌شود: سیزده سال قبل همسرش پروژه‌ای مشترک با دکتر سهیلا صادقی انجام داده و ایشان به‌عنوان کارفرما نام خود را در کتابی که بعد از اتمام پروژه منتشر شده اضافه کرده است.
در پاسخ به این اتهام‌ها، دکتر صادقی متنی را منتشر کرد که نشان می‌دهد ده سال قبل هم آقای عبدی این اتهام را به او وارد کرده بوده و دو نفر حَکَم توافق شده‌ دو طرف، یعنی مرحوم دکتر صدیق سروستانی و دکتر جمشیدی‌ها (رئیس وقت دانشکده‌ علوم اجتماعی)، این حَکَمیت را امضا کرده‌اند. در متن این حکمیت ادعاهای عبدی رد و حتی او را به سرقت از خروجی این پروژه محکوم می‌کنند. دکتر صادقی سند دیگری هم منتشر کرده که نه‌فقط کارفرما، بلکه به درخواست بانک جهانی، مجری طرح نیز بوده است. این کلیپ توسط برخی از دانشجویان نزدیک به این جریان در کانال «فایل‌های جامعه‌شناختی» با تأکید بر نام دکتر صادقی در فضای مجازی به‌طور گسترده توزیع ‌شده است. نکته‌ جالب اینجاست که در همین گروه جامعه‌شناسی کتابی از دکتر جلایی‌پور منتشر شده است که در آن ایشان متهم به سرقت علمی هستند. برای اطلاع دقیق از ماجرا، کافی است عبارت «سرقت علمی در کتاب نظریه‌های متأخر جامعه‌شناسی» را جست‌وجو کنید؛ اما اینکه چرا دوستان آقای جلایی‌پور در گروه جامعه‌شناسی به این مورد نپرداخته‌اند دلایلی دارد که در ادامه ذکر می‌شود.
اصل ماجرا چیست؟
چندی پیش، دکتر صادقی در سخنانی که از رسانه ملی پخش شد از سیاست‌زدگی و باندبازی در وزارت علوم و دانشگاه تهران انتقاد و اتفاقاً در ابتدای سخنانش تأکید کرد که می‌داند این سخنان تبعاتی برایش دارد. مدتی بعد، نامه‌ای از وزارت علوم برای او ارسال و مستندات انتقادات درخواست می‌شود. هم‌زمان گروه جامعه‌شناسی نیز به‌طور موازی بر او فشار بیشتری می‌آوردند. مثلاً اینکه درس «روش تحقیق پیشرفته» او را حذف می‌کنند و همین درس را با نام روش تحقیق تطبیقی به دکتر غلامرضا غفاری، معاون فعلی وزارت علوم می‌سپارند. دکتر غفاری در ترم گذشته، از گروه برنامه‌ریزی به گروه جامعه‌شناسی منتقل‌شده بود.
 بد نیست در ادامه به نمونه‌ای از باندبازی‌هایی که دکتر صادقی اشاره‌ای به آن‌ها کرده‌اند بیندازیم:
1. مدیر گروه جامعه‌شناسی، دکتر محمدرضا جوادی یگانه، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران است که هم‌زمان با این پست مدیر گروه نیز شده است.
2. ریاست دانشکده‌ علوم اجتماعی، دکتر مهدی اعتمادی فرد، داماد دکتر ابوالحسن ریاضی(مدیرکل دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران و معاون سابق امور دانشجویان وزارت علوم) است. نکته جالب اینجاست که او شش سال بعد از اخذ مدرک دکتری، به ریاست یکی از مهم‌ترین دانشکده‌های دانشگاه تهران منصوب ‌شده است.
3. دو ماه بعد از آغاز مدیریت دکتر جوادی یگانه بر گروه جامعه‌شناسی، دکتر غلامرضا غفاری، معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، از گروه برنامه‌ریزی اجتماعی به گروه جامعه‌شناسی منتقل شد. این اقدام، برخلاف رویه‌ معمول و قانونی دانشگاه‌ها در جذب هیئت‌علمی اتفاق افتاده است. مثلاً برخی از اعضای هیئت ‌علمی گروه جامعه‌شناسی اصلاً از برگزاری جلسه‌ای با این موضوع مطلع نبوده‌اند.
4. تلاش برای عدم تمدید قرارداد دکتر حامد حاجی حیدری یکی از اعضای هیئت ‌علمی گروه جامعه‌شناسی. حاجی حیدری کسی بود که ماجرای سرقت علمی دکتر جلایی‌پور را برای اولین‌بار فاش کرد.
5. دعوت از خانم سمیه توحیدلو از محکومان امنیتی فتنه ۸۸ ‌به عنوان استاد مدعو یکی دیگر از اقدامات مدیر گروه جامعه‌شناسی در مدت کمتر از یک سال مدیریت خود بر گروه جامعه‌شناسی است.
این شواهد نشان می‌دهد که مدیریت گروه جامعه‌شناسی در تلاش است تا با فشار و اتهام‌پراکنی علیه دکتر صادقی، او و دیگر منتقدان به مدیریت باندی در دانشگاه تهران و دانشکده‌ علوم اجتماعی و گروه جامعه‌شناسی را بایکوت نمایند و مطالبه‌گران شفافیت در روندهای اداری جذب و انتقال هیئت ‌علمی و دریافت و انجام پروژه‌های دولتی به‌وسیله اعضای هیئت‌ علمی را ساکت کنند.
طه مجتبائی