نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
تا دیروز «دزد» را بزک می‌کردند امروز به چین اعتراض می‌کنند!
سرویس سیاسی-
این مَثَل که «سنگ‌ها را بسته و سگ‌ها را آزاد کرده اند» حکایت تیتر روز گذشته روزنامه سازندگی است، کاربرد این مثل آنجاست که می‌خواهند به کسی یا کسانی بگویند که فلانی هدف را‌اشتباه گرفته ای. این روزنامه دیروز رو تیتر «روابط تجاری ایران و چین کاهش یافته است» را برای گزارش صفحه بازار خود انتخاب کرد و با تیتر «شریک دزد و رفیق قافله» به چین تاخت.
در این گزارش آمده است: «سال گذشته که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا از برجام خارج شد و بعد هم نفت ایران را تحریم کرد، دیدگاه خوش‌بینانه این بود که چون چین متحد ایران است و از طرفی با آمریکا در جنگ تجاری به سر می‌برد، مشکلی از [بابت] تجارت و خرید نفت ایران پیش نمی‌آید. در طرف دیگر گروه محافظه‌کارتر معتقد بودند که اگر از طرف آمریکا به چین فشار بیشتری وارد شود، چین هم تجارت و خرید نفت از ایران را فراموش می‌کند. حالا بعد از یک سال از آن زمان، چین تجارت با ایران را کاهش داده و خرید نفت هم کم شده است، البته طی یک‌سال گذشته فعالان اقتصادی مدام از این بدعهدی صحبت می‌کردند. اما حالا دیگر کابوس اژدها به واقعیت تبدیل شده است. چین که سال‌ها متحد اصلی تجارت با ایران بود و دوست قافله محسوب می‌شد، حالا با فشارهای آمریکا بر سر تحریم‌ها علیه ایران به شریک دزد تبدیل شده است.» حالا ارتباط آن مثل و مطلب روزنامه سازندگی چیست؟ یحتمل موقع انتخاب تیتر خیلی حواس‌شان به این موضوع نبوده که اگر چین «شریک دزد است و رفیق قافله» پس در این گزاره مصداق «قافله» و «دزد» کدام کشورها هستند؟ پر واضح است که مصداق قافله در این گزاره ایران است و مصداق «دزد» هم آمریکا و اروپاست.
چه کسانی بسترساز اعتماد به «دزدها» بودند؟
به این عبارت است که روزنامه زنجیره‌ای سازندگی خواسته بگوید چین هم با دزدها (آمریکا و اروپا) شراکت دارد و هم با قافله (ایران) طرح دوستی و رفاقت. به این موضوع که این تیتر احساسی، غیرحرفه‌ای و از سر استیصال روزنامه سازندگی تا چه حد درست است کاری نداریم. چرا که همواره گفته ایم که روابط کشورها با یکدیگر بر پایه منافع ملی و احترام به حق حاکمیت و حقوق بین‌المللی تعریف می‌شود. البته در این میان روابط کشورهایی نظیر سوریه با ایران به راستی از این معنا فراتر بوده همچنانکه در زمان دفاع مقدس وقتی یک جهان پشت سر صدام ایستاده بودند و بطور خاص کشورهای عربی، «حافظ اسد» رئیس‌جمهور فقید سوریه و پدر «بشار اسد» در کنار ایران ایستاد.
با همه این اوصاف باید به این روزنامه طیف موسوم به اصلاح‌طلب یادآور شد: دزد را رها کرده‌اید و به فریاد زدن بر سر شریک آن (البته به تعبیر این روزنامه) می‌پردازید؟! اگر دزدی نباشد لاجرم شریک دزد نخواهد بود اما بدون شریک هم دزد می‌تواند باشد. پس عقل حکم می‌کند که به عاملین این شرایط بپردازیم.
اگرچه ذکر این موضوع نیز ضروری می‌نماید که این روزنامه انتظار دارد که اگر چین قصد همکاری با کشورمان را نیز داشته باشد بیاید و آن را در رسانه‌هایش فریاد بزند؟!! سیاست حکم می‌کند که اگر کشوری هم این کار را بخواهد انجام دهد به این صورت باشد که در ظاهر سخن طوری گفته شود و در خفا طوری دیگر رفتار شود. البته آنچه گفته شد به صورت کلی بود و بطور خاص به چین و آنچه روزنامه سازندگی از حاکمیت چین گفته مربوط نیست.
پرسش مهم پایانی: چه کسانی یا چه طیفی و چه رسانه‌هایی دست کم شش سال است که به دنبال غرب (آمریکا و اروپا) راه افتاده و امضای آنها را تضمین می‌دانستند و بسترساز اعتماد بی‌جا به دزدها شدند؟!
سیاه‌نمایی و دروغگویی زنجیره‌ای‌ها
روزنامه همدلی در مطلبی نوشت: «جامعه ما و در اصل نظام سیاسی ما دچار چند بحران است که در این میان سه بحران را شاید بتوان به عنوان بحران‌های اصلی نام برد: اول، بحران مشروعیت که بهدلیل کاهش اعتماد عمومی به حکومت ایجاد شده است. دوم، بحران کارآمدی که بهدلیل عدم وجود عقلانیت مناسب و کافی و صدور اوامر کارشناسی نشده، در بسیاری از تصمیم‌های اتخاذ شده از سوی مدیران ارشد حکومت و فرصت‌سوزی‌های متعدد و به مخاطره انداختن منافع ملی ایجاد شده است. سوم، بحران اخلاقی است که بهدلیل وجود فساد ساختاری گسترده در درون حکومت به‌وجود آمده است.»
طیف مدعی اصلاحات با بحران‌نمایی، مبهم‌سازی آینده و بن‌بست‌نمایی حل مسائل کشور، در پی ناامیدی مردم از نظام جمهوری اسلامی و ایجاد شکاف میان ملت و حکومت است. این رفتار در حالی است که اکنون اکثریت مطلق دولت در اختیار این طیف سیاسی است. قوه مجریه، اختیارات و امکانات گسترده‌ای دارد. اکنون و در آستانه 6 ساله شدن دولت روحانی، زنگ حساب فرا رسیده است ولیکن طیف اصلاح‌طلب با بی‌اخلاقی از پذیرش وضع موجود طفره رفته و قصور و تقصیرهای دولت را به گردن دیگران انداخته و شرایط کشور را بحرانی جلوه می‌دهد!
وضعیت رسانه‌ها چه بوده و چه شده؟!
روزنامه آرمان روز گذشته در مطلبی به نقل از معصومه ابتکار معاون زنان و خانواده رئیس‌جمهور درباره اقدام‌هایی که اصلاح‌طلبان باید برای افزایش مشارکت مردم در انتخابات انجام دهند، نوشت: «جریانات اصلاحات در عین حال که نقدهای منصفانه خود را درباره کارهایی که باید انجام می‌شد و نشد، بیان می‌کنند، باید درباره محدودیت‌ها و مشکلات دولت حرف بزنند و دستاوردها و پیشرفت‌های این دوره را برای مردم بگویند. بگویند چه شرایطی قبل و بعد از دولت یازدهم در دانشگاه‌ها بود، وضعیت روزنامه‌ها و رسانه‌ها چطور بوده و الان چطور شده و فضای عمومی جامعه، برگزاری کنسرت‌ها، ایجاد نشاط و فرهنگی چه تغییراتی کرده است.»
گفتنی است چندی پیش علی شکوری راد فعال اصلاح‌طلب و دبیرکل حزب اتحاد ملت با اشاره به «بحران دستاورد» اصلاح‌طلبان گفته بود: «اصلاح‌طلبان.. در وضعیتی قرار دارند که نمی‌توانند دفاع لازم را از دولتی که با حمایت آنها بر سر کار آمده انجام دهند. به این دلیل که هم فاصله ارتباطی با آن دارند و هم عملکرد دولت برای آنان قابل توجیه نیست. لذا نمی‌توانند مردم را هم توجیه کنند. بنابراین ما با بحران دستاورد مواجه شدیم.»
از سوی دیگر مدعیان اصلاحات با وجود آنکه امروز در پست‌های مهم اجرایی حضور دارند، یا مشکلات کشور را با کارنامه خود بی‌ارتباط می‌دانند و یا تلاش می‌کنند با برجسته‌کردن مسائل حاشیه‌ای و بی‌اهمیتی مثل برگزاری کنسرت و... برای دولت برآمده از خود دستاوردتراشی کنند. ضمن اینکه بر خلاف ادعای معاون اصلاح‌طلب رئیس‌جمهور دولت تدبیر و امید از جمله رکورد‌داران شکایت از رسانه‌ها و لغو نشست‌های منقدین خود در دانشگاه‌ها بوده است.
ضمنا باید به این مقام دولتی (معاون زنان و خانواده در نهاد ریاست جمهوری) یادآور شویم که وضعیت رسانه‌ها را بهتر آن است که اهالی رسانه بگویند. از منظر مسایل فنی و مایحتاج ضروری برای انتشار روزنامه باید گفت که هیچ زمانی به دشواری این چندسال نبوده است. بحث کاغذ و ذینک از یک طرف و سوءاستفاده برخی از عدم نظارت دولت بر ارزهایی که با قیمت دولتی اعطا شد سبب شده است تا وضعیت بحرانی برای نشریات پیش آید، تا جایی که سه نماینده مجلسی که مدیرمسئول روزنامه (از طیف موسوم به اصلاح‌طلب) هم هستند در نامه‌ای به رئیس‌جمهور به همین مشکلات اشاره کردند.
از جنبه نقدپذیری هم باید گفت که نسبت به دولت‌های قبل، دولت تدبیر و امید از جهت شکایت از مطبوعات و رسانه‌های دیداری و نمایندگان مجلس با فاصله‌ای بسیار زیاد در صدر ایستاده است. مدیرمسئول کیهان گاه در یک روز برای چندین مورد شکایت دولتی از روزنامه کیهان تنها به خاطر انتقاد از عملکرد دولت به دادگاه احضار شده و این در حالی است که هربار با ارائه اسناد و مدارک خود تبرئه شده است.
گره زدن اقتصاد به توان موشکی و قدرت منطقه‌ای ایران!
روزنامه دنیای اقتصاد در مطلبی نوشت: «خروج آمریکا از برجام و اعمال مجدد تحریم‌ها، اقتصاد ایران در سال ۱۳۹۷ را در شرایط بسیار سختی قرار داد که اثرات آن به تعبیر کارشناسان در سال ۱۳۹۸ بیشتر خود را بروز خواهد داد. با توجه به رویکرد خصمانه آمریکا علیه ایران در چارچوب پروژه فشار حداکثری، ابهامات درخصوص راه‌اندازی کانال مالی اروپا برای حفظ توافق هسته‌ای و داد و ستد با ایران و اشتراک نظر در مواضع اروپا، آمریکا و برخی دولت‌های عرب منطقه بر سر فعالیت‌های منطقه‌ای و موشکی تهران، سمت و سوی دیپلماسی ایران در سال ۹۸ را با سؤالات و ابهامات زیادی مواجه کرده است که می‌تواند تاثیرات مهمی بر چشم‌انداز اقتصاد بر جا بگذارد». حامیان دولت پیش از این با گره زدن صنعت هسته‌ای به معیشت مردم، مدعی بودند که اگر در توان هسته‌ای محدودیت ایجاد کنیم، همه مشکلات اقتصادی و حتی مشکل آب خوردن مردم رفع می‌شود. اما در نهایت برجام دلار 3 هزارتومانی را تا حدود 19 هزارتومان افزایش داد و اکنون نیز دلار در کانال 13 هزارتومان قرار دارد.
برجام امضا و اجرا شد و علیرغم ایجاد محدودیت گسترده در صنعت هسته‌ای، سفره مردم را کوچک کرد و ارزش پول ملی کشورمان را به شدت کاهش داد. اما طیف مدعی اصلاحات بدون توجه به تجربه عبرت‌آموز برجام همچنان در پی تعمیم این روند خسارت‌بار به دیگر مولفه‌های قدرت‌ساز کشورمان است.
قانونی که نیاز به بازنگری دارد
روزنامه شرق در شماره دیروز خود در گزارشی نوشت: «رئیس سازمان جنگل‌ها در اقدامی عجیب از نگاه کارشناسان منابع طبیعی فراقانونی تلقی می‌شود، در میان مردم «دوزه» سیمکان از توابع جهرم واقع در استان فارس از مدیران استانی می‌خواهد که پرونده‌های شکایتی که از سوی اداره منابع طبیعی برای بررسی تصرف اراضی ملی در دادگاه تشکیل شده است، پیگیری نشود.» این گزارش در ادامه آورده: «این دستور شفاهی که مکتوب هم نشده استعفای دو نفر از مسئولان اداره منابع طبیعی جهرم را به همراه داشت. کارشناسان حقوقی بر این باورند که دستور رئیس سازمان جنگل‌ها فراقانونی است و او نمی‌تواند مانع از تشکیل پرونده برای زمین‌خواران شود اما رئیس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور با استناد به ماده 45 قانون رفع موانع تولید... می‌گوید از حقوق قانونی خود استفاده کرده است... در زمان تصویب این قانون هم حرف و حدیث وجود داشت و از نگاه کارشناسان منابع طبیعی این قانون بیشتر به نفع متصرفان اراضی بود...»
قانون وضع می‌شود تا راه‌های سودجویی و سوءاستفاده را ببندد اما به نظر می‌رسد قانون فعلی دارای مفرهایی است که از آن سوءاستفاده ممکن است. برای نمونه تصور کنید که کسی به تخریب جنگل یا زمین‌خواری می‌پردازد و با اطلاع از این شکل قانون بلافاصله با احداث حداقل‌هایی مانند گلخانه یا سیلو مدعی شود که به کار تولید مشغول است!!
نکته دیگر اینکه باید مرجع تصمیم‌گیری در این‌باره که آیا اشخاصی شامل این قانون مذکور می‌شوند یا نه توسط مراجع ذیصلاح قضایی انجام شود. ضمن آنکه سیلاب‌های ویرانگر اخیر به همه اهمیت جنگل‌ها و مراتع و بطور کلی طبیعت را گوشزد کرد.