اگرچه از زمان نمایش فیلم «همه می‌دانند» در جشنواره کن که در پایین‌ترین درجه نظرسنجی‌های اغلب لیست‌های منتقدین آن جشنواره قرار گرفت، معلوم بود که با یکی از ضعیف‌ترین کارهای سینمایی اصغر فرهادی روبه‌رو هستیم اما اکران بسیار ناموفق فیلم یاد شده در فرانسه نیز دلیل دیگری بر افول جدی این کارگردان بود. افولی که از چندین سال پیش و پس از فیلم «جدایی نادر از سیمین»، با تن دادن فرهادی به ساخت آثار سفارشی برای اتحادیه اروپا و امیر قطر و کمپانی ممنتو آغاز و شدت یافته بود. متاسفانه اصغر فرهادی متوجه نشد که توفیق فیلم‌هایی مانند «گذشته» به خاطر قوت سینمایی آن نبوده و یا اسکار فیلم «فروشنده»، نه بابت ویژگی‌های سینمایی‌اش بلکه در واقع به دلیل لابی‌های خواهر امیر قطر و کمپانی فیلمسازی‌اش یعنی «انستیتو فیلم دوحه» بوده که پیش از آن نیز چندین فیلم خود را در جشنواره‌هایی مانند کن و یا مراسم اسکار به موفقیت رسانده بود.
همین توهمات باعث شد که جناب کارگردان، تمام و کمال به آن سوی مرز اسباب‌کشی کرده و هیچ نشانی از ایران و ایرانی بودن در فیلمش باقی نگذارد که شاید بتواند به قول خودش بدون محدودیت‌های داخلی، همه توانایی‌های هنری خودش را به منصه ظهور برساند. ولی هیهات که وقتی آرزوها بر تیر توهمات و تصورات و تخیلات بنشیند، هدفش جز باد هوا نخواهد بود. آیا اصغر فرهادی نیز به همین زودی به پایان راه رسید؟!