آقا تقی روی قرآن خیلی تاکید داشت. همیشه به من توصیه می‌کرد که به یاد خدا باشم و قرآن بخوانم.
يك دفعه كه آقاى رضوى به منطقه غرب رفته بود، وقتى به خانه برگشت از حال و هواي آنجا برايم چنين نقل كرد:
«غرب يك حالت خاصى دارد. تا وقتی‌که آدم كار مى‏كند و مشغول است تنها به نتیجه‌ كار و این‌که مورد قبول خدا باشد مى‏انديشيد؛ ولى همين كه كار به انجام رسيد، ديگر نمى‏داند چه بايد انجام دهد.»
 او سپس ادامه داد:« من اين دفعه در اوقات فراغت قرآن تلاوت كردم و به قدرى از آيات خدا لذت بردم كه گویی تابه‌حال اين همه حلاوت از قرآن نچشيده بودم...»
خاطره‌ای از شهید محمدتقی رضوی مبرقع
راوی: عطیه سادات سیدآبادی، همسر شهید