محمدحسین کاویانی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت تولید، واردات و قیمت پنبه اظهار کرد: پارسال حدود ۱۷۰ هزار تن پنبه وش برداشت و حدود ۵۵ هزار تن پنبه تصفیه شده تولید شده و در اختیار صنایع نساجی قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه صنعت نساجی سالانه به ۱۲۰ هزار تن پنبه نیاز دارد، افزود: در شرایط فعلی حدود ۵۰ درصد از نیاز صنایع نساجی از تولید داخل و ۵۰ درصد نیز از طریق واردات تامین می‌شود. میزان واردات پنبه از فروردین تا اسفند پارسال هم ۶۶ هزار تن بوده است. طبق آمار گمرک تا پایان اردیبهشت امسال ۱۳ هزار و ۸۰۰ تن پنبه وارد کشور شده است. قیمت واردات هر کیلوگرم پنبه تصفیه شده هم ۱۱هزار و ۲۰۰ تومان است.
رئیس ‌صندوق پنبه ایران با بیان اینکه هر کیلوگرم پنبه وش در داخل ۳۲۰۰ تا ۳۴۰۰ تومان است که پس از تصفیه به کیلویی ۹ هزار تومان می‌رسد، ادامه داد: امسال نیز با برنامه‌هایی که وزارت کشاورزی داشته تولید پنبه بین ۵۰ تا ۵۵ هزار تن خواهد بود که باید حدود ۶۰ هزار تن از کشورهای دیگر وارد کنیم.
کاویانی درباره افزایش تعرفه واردات پنبه گفت: این موضوع در اختیار وزارت جهاد کشاورزی است و اگر بنا باشد تعرفه‌ای گذاشته شود حتما با وزارت صنعت هماهنگ و اعلام می‌شود. اما در حال حاضر واردات پنبه تعرفه ندارد.
وی افزود: در زمان برداشت محصول (از مهر تا پایان اسفند) وزارت جهاد کشاورزی تعرفه برای واردات پنبه در نظر می‌گیرد و از اول فروردین تا شهریور آن را حذف می‌کند اما در سال گذشته که تعرفه برداشته شد دیگر برقرار نشد.
رئیس‌ صندوق پنبه ایران یادآور شد: پنبه‌هایی که از ازبکستان وارد می‌شوند از تعرفه ترجیحی برخوردارند و تخفیف ۵۰ درصدی دارند. اما این نگرانی وجود دارد که این کشور دیگر به ما پنبه ندهد و به جای آن نخ یا پارچه یا حتی لباس آماده بفروشد.
به گفته کاویانی، پنبه محصول زراعی نیست که آب زیادی مصرف کند و در شرایط سخت هم محصول مناسب تولید می‌شود. با این وجود موسسه تحقیقاتی پنبه هم به نوبه خود واریته‌هایی که مقاوم به کم آبی باشند را تولید می‌کند و در اختیار کشاورزان قرار می‌دهد که در شرایط کم‌آبی هم بتوانند محصول مناسب برداشت کنند.
وی خاطرنشان کرد: در سال ۱۳۸۲ نیز صندوق پنبه ایران ۱۲ هزار تن پنبه مازاد مصرف صنایع نساجی را صادر کرد. اما همان سال باتوجه به اینکه نرخ جهانی پنبه زیر یک دلار بود مجوز واردات پنبه به صنعت نساجی داده شد که پنبه ارزان وارد کشور کنند و همین امر باعث دلسردی کشاورزان شد و به تدریج از کشت پنبه به سمت زراعت‌های دیگر که عایدی بیشتر و زحمت کمتر داشتند،
رفتند.