به گزارش پایگاه خبری دیلی میل، تخت‌خوابی بزرگ و پرده‌هایی از جنس ابریشم که کنار زده شده‌اند و در کنار این‌ها، حمامی با حاشیه‌های طلایی که یک صندلی اصلاح در آن قرار دارد.اما صدام حسین هیچ‌گاه به کشتی ۸۲ متری «نسیم بصره» که در سال ۱۹۸۱ برای او ساخته شده بود، پا نگذاشت و حالا ملوانانی که به بصره می‌آیند از آن لذت خواهند برد.
این کشتی نیز همچون سایر گنجینه‌های به جا مانده از صدام، پس از او به مسئله‌ای برای دولت عراق تبدیل شد تا کاربردی دیگر برای آن پیدا کند.
این کشتی در پی مجادله قضایی و سه دهه دور بودن از عراق، در سال ۲۰۱۰ پس گرفته شد و از آن زمان بیشتر در بصره لنگر گرفته است.
این کشتی بسیار باشکوه با اتاق مجلل ریاست جمهوری که به عنوان اقامتگاه خصوصی صدام ساخته شده، اتاق‌های نشیمن و حمام‌ها و همچنین ۱۷ اتاق کوچک‌تر برای مهمانان، ۱۸ کابین برای خدمه و درمانگاه،  به قیمت ۳۰ میلیون دلار برای فروش گذاشته شد، اما دولت عراق نتوانست خریداری برای آن پیدا کند.
عبدالزهره عبدالمهدی صالح، کاپیتان این کشتی گفت: کشتی تفریحی ریاست جمهوری در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد. دو موتور و ژنراتورهای آن هم کار می‌کنند و تنها به نگهداری دوره‌ای نیازمندند.
اما مسئولان عراقی تصمیم گرفتند این کشتی را به طور دائم به یک هتل و امکاناتی تفریحی برای ملوانان این بندر تبدیل کنند که محل سکونت بسیاری از آنان دور از این شهر است.
این کشتی که در زمان جنگ ایران و عراق از جانب یک شرکت کشتی‌سازی دانمارکی ساخته شده، به عربستان، متحد وقت صدام منتقل شد تا در برابر حملات هوایی بصره از آن محافظت شود.
پادشاهی عربستان اما پس از حمله عراق به کویت در سال ۱۹۹۰، این کشتی را به اردن داد و حرکت بعدی این کشتی مشخص نبود تا آن که عراق رد آن را در شهر ساحلی نیس در جنوب فرانسه گرفت. در آنجا دادگاه این کشتی را ضبط کرد و آن را دوباره به عراق تحویل داد.
در حالی که «نسیم بصره» از آشفتگی‌های عراق جان سالم به  در برد، کشتی «المنصور» که صدام هیچ‌گاه وارد آن نیز نشده بود، سرنوشت دیگری داشت.
این کشتی پس از حمله هواپیماهای آمریکا در  اروند غرق و پس از سرنگونی صدام پیدا شد.در سال ۲۰۰۳ صدام در اقدامی بی‌حاصل دستور داد که این کشتی بندر «ام قصر» که در آن لنگر گرفته بود را به مقصد بصره ترک کند تا از حملات هوایی آمریکا به نظامیان جلوگیری شود.
موزه بصره برای متقاعد کردن این بندر برای گرفتن مجوز قرار دادن این کشتی در کنار سالن‌های این موزه که یکی از کاخ‌های سابق صدام در جوار رود اروند است، امید خود را از دست نداده است.
معاون مدیر این موزه می‌گوید: نسل‌های آینده می‌توانند ببینند که یک دیکتاتور چگونه زندگی کرده است.