روحانی شهید حامد (فرامرز) ابراهیمی در سال 1345 در محله نارمک تهران متولد شد. حامد ابراهیمی در سال 61 برای اولین بار به جبهه‌های جنوب اعزام شد، و با حضور در عملیات‌های خیبر، والفجر، کربلای 4 و 5 همراه با دیگر رزمندگان حماسه‌ها آفرید. مسئولیت نظامی او بیشتر تبلیغات در جبهه بود. وی تحصیلات حوزوی را تا مقطع لمعتین ادامه داده بود که سرانجام در عملیات کربلای 5 به تاریخ 30 دی‌ماه سال 65 و در درگیری مستقیم با دشمن بعثی، بر اثر اصابت تیر خمپاره به گردن و چندین ترکش به پهلو و کمر و شکم به فیض شهادت نائل آمد.
بخشی از وصیت‌نامه شهید:خدایا! از غضب و خشمت مرا بازدار و به قلّه بلند رضایت و خشنودی خود برسان؛ خدایا، ای معبود من! ایاک نعبد و ایاک نستعین. بار الها، گناهان لباس ذلّت بر تنم پوشانده‌اند و دوری از تو، تن‌پوش خواری بر من پوشانده و قلبم را گناهان و جنایات بزرگم میرانده است؛
اما بعد: با سلام به صاحب و رهبر اصلی انقلاب اسلامی حضرت ولی‌الله‌الاعظم ـ ارواحنا لتراب مقدمه الفدا ـ و نایبش امام خمینی ـ رحمت‌الله‌علیه ـ و بر تمام مسلمین و عباد صالح خدا و همه کسانی که این حقیر را می‌شناسند.
... هیچگاه معصیت نکنیم و نسبت به خدای خود سرکشی نکنیم؛ گناهان چه کوچک و چه بزرگ به منزله سرکشی، عصیان و طغیان نسبت به اوست؛ از آنها حذر کنیم و هیچ گناهی را کوچک نشماریم. همیشه او را شکر کنیم، هم به زبان و هم در عمل؛ شکر در عمل این است که نعمات الهی را در جایش و به موقع استفاده کنیم؛ جوانی، ثروت، علم و ... را به موقع به کار بندیم که این خود شکر بر نعمت است.