شهیده پروانه ابراهیم‌زاده در بیست و پنجمین روز ماه شهریور سال 1335 در خانواده‌ای متوسط متولد شد.
دوران ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان را در تهران به اتمام رساند و در آخرین سال تحصیلی به کار در شرکت مخابرات واقع در میدان توپخانه مشغول شد و به عنوان اپراتور 118 به فعالیت پرداخت. ایشان در دوران طاغوت با وجود رواج بی‌حجابی مقید به رعایت حجاب و انجام واجبات بود و نماز را لحظه‌ای ترک نمی‌کرد.
شهیده ابراهیم‌زاده مردم را تشویق به نماز و شرکت در مساجد می‌کرد و شبهای جمعه به برپایی دعای توسل در منزل اهمیت فراوانی می‌داد.
در راهپیمایی‌های اوایل انقلاب حضور گسترده‌ای داشت و از هر فرصتی برای برپایی نظام جمهوری اسلامی استفاده می‌کرد.
او در تاریخ 23 اسفند 1366 در اثر اصابت موشک در زمان موشکباران تهران به منزلشان به همراه همسرش شهید رحیم احمدی سلوطا و فرزند کوچکش طاهر احمدی و جنین کوچکی که در شکم داشت به دیدار حق شتافتند.
مزار ایشان در بهشت زهرای تهران قطعه 40 ردیف 13 می‌باشد.