به گزارش فارس، پروفسور مسعود درخشان، استاد برجسته اقتصاد انرژی اظهار داشت: امید این دولت برای اصلاحات اقتصادی، عمدتاً معطوف به سرمایه‌گذاری‌های خارجی است غافل از اینکه سرمایه‌گذاری‌های خارجی به شرطی ثمربخش است که ظرفیت‌های مناسب داخلی برای جذب و بهره‌گیری مناسب از آن وجود داشته باشد و حال آنکه هم اکنون چنین ظرفیت‌هایی در کشور ایجاد نشده است.
وی افزود: از سوی دیگر، ضروری است که نهادهای نظارتی و راهبردی با کارایی‌های لازم و کافی نیز وجود داشته باشند که از مضرات و خساراتی که معمولاً سرمایه‌گذاری‌های خارجی بر اقتصاد ملی کشورهای در حال توسعه وارد می‌کنند جلوگیری کنند و حال آنکه هم اکنون این نهادها در کشور ما به خوبی شکل نگرفته‌اند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به اینکه متأسفانه آنچه ما در سال‌های اخیر در دولت تدبیر و امید دیده‌ایم سوءتدبیر در بهره‌برداری از ظرفیت‌های داخلی بوده است، گفت: این دولت، فاقد برنامه‌های راهبردی برای توسعه صنعتی، کشاورزی، خدمات و تجارت خارجی است و با بی‌توجهی به ورشکستگی و تعطیلی بنگاه‌های تولیدی که به صورت فزاینده در حال رشد است، چگونه می‌تواند اقتصاد مقاومتی را به تحقق برساند؟
درخشان اضافه کرد: اگر دولتمردان، خود را در قبال پیشرفت اقتصادی کشور مسئول و متعهد می‌دیدند آنگاه ورشکستگی و تعطیلی هر یک از بنگاه‌های اقتصادی را همچون از دست دادن عزیزان خود، مصیبتی می‌دانستند و از اقتصاددانان و صاحب‌نظران و کارشناسان آگاه و با تجربه دعوت می‌کردند که علل و پیامدهای این فجایع اقتصادی را تجزیه و تحلیل کنند و راهکارهای جلوگیری از تکرار آن را توضیح دهند تا بدین ترتیب، فرهنگ حمایت از تولید و اشتغال در دولت و در دانشگاه‌ها و مجامع کارشناسی و حتی در سطح ملی شکل بگیرد.
وی با طرح سؤالی در این خصوص ادامه داد: سؤال می‌کنم که در چند سال اخیر در چند مرکز علمی و کارشناسی دولتی شاهد برگزاری جلسات تجزیه و تحلیل و علت‌یابی و چاره‌اندیشی تعطیلی بنگاه‌های تولیدی و پیامدهای ناشی از آن به ویژه در حوزه اشتغال بوده‌ایم؟
این کارشناس برجسته انرژی بیان کرد: تجزیه و تحلیل مشکلات اقتصادی و طراحی سیاست‌های بهینه که متناسب با شرایط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور باشد نیازمند همدلی و همکاری دولتمردان با کارشناسان و دلسوزان آگاه و باتجربه اقتصادی است که در دولت فعلی ملاحظه نشده است. متأسفانه به جای این همکاری‌های علمی و سازنده صرفاً به انتشار آمارهای بعضاً متناقض بسنده کرده‌اند، آمارهایی که حکایت از معجزات اقتصادی دارد، مثلاً تبدیل نرخ رشد منفی هفت درصدی به مثبت هفت درصدی.
درخشان با بیان اینکه نکته جالب توجه این است که همین دولتمردان می‌پذیرند رشد 60 درصدی خام‌فروشی در بخش نفت، نقش اصلی و عمده را در مثبت نشان دادن این رشد اقتصادی ایفا کرده است، تصریح کرد: همه دولتمردانی که با الفبای علم اقتصاد آشنایی دارند معتقدند که چنین جهشی در خام‌فروشی چیزی جز ضربه مهلک دیگری بر پیکر اقتصاد ملی نیست، پس چرا از یک سو خام فروشی را محکوم می‌کنند و از سوی دیگر، رشد 60 درصدی آن را مایه مباهات می‌دانند؟