دفن زباله شهری در چرنوبیل اتمی
انباشت زباله در برخی شهرهای اوکراین سبب شده، موضوع دفن زبالهها در محوطه ممنوعه نیروگاه اتمی چرنوبیل این کشور مطرح شود که براساس گزارشها تا 20 هزار سال دیگر نیز قابل سکونت نیست.
به گزارش ایرنا، شهرداری کی یف پایتخت اوکراین هم اکنون در حال بررسی دفن زبالههای شهری در منطقه ممنوعه چرنوبیل است که شامل 230 هزار هکتار میشود.روزنامه روسی راسیسکایا گازتا روز سه شنبه نوشت: پتر پانتلیف معاون شهردار کییف اعلام کرده است میتوان در این منطقه با ایجاد زباله گاههای بزرگ، زبالههای شهری مناطق مختلف را دفن کرد.
براساس قانون، گستره منطقه ممنوعه چرنوبیل شامل 30 کیلومتر مربع دایره وار از مرکز نیروگاه میشود که سال 1986 زمان شوروی در پی یک انفجار اتمی ویران شد.اوکراین پیش از فروپاشی شوروی در سال 1991 از چهار مرکز نابودی زباله برخوردار بود، ولی اکنون فقط یک کارخانه فعال است و نمیتواند پاسخگوی زباله تولیدی باشد که سالانه به یک میلیون و 100 هزار تن میرسد.براساس آمارها، 97 درصد زبالهها در 6700 زباله گاه در مناطق مختلف اوکراین انباشته میشود.حادثه چرنوبیل ساعت یک و 24 دقیقه بامداد 26 آوریل سال 1986 رخ داد و شعلهای رنگین کمان به بلندای 1000 متری آسمان اوکراین را نورانی کرد که حتی سبب فوران ابرهای اتمی به جو شد.
اکنون نیز مناطق نزدیک نیروگاه چرنوبیل پس از گذشت 30 سال به دلیل وجود ماندگاری آلودگی شدید پرتویی و رادیو اکتیوی برای 20 هزار سال و مناطق پیرامونی هم حداقل برای سه هزار سال غیرقابل سکونت تشخیص داده شده است.انفجار در راکتور شماره 4 نیروگاه هستهای چرنوبیل شمار زیادی کشته و مصدوم برجای گذاشت، صدها هزار نفر را از خانه و کاشانه خود کوچاند و یک منطقه بزرگ با پیشرفتهترین تاسیسات و یک شهر با امکانات رفاهی عالی ویژه کارکنان این نیروگاه نیز غیرقابل استفاده شد.
اکنون میانگین خطر آلودگی رادیواکتیوی برای سلامتی انسان در منطقه چرنوبیل چهار بار کمتر از زمان وقوع سانحه است، ولی باز هم خطرناک ارزیابی میشود و هنوز حدود 200 تن مواد رادیواکتیو در این محل وجود دارد.
این واقعه با هزینهای بالغ بر 200 میلیارد دلار پرخرجترین حادثه تاریخ به شمار میرود و در زمان حاضر نیز اقدامها برای تامین ایمنی راکتور منفجر شده نیروگاه هزینههای سنگینی در بردارد که مهمترین آن احداث طاق پوششی فولادی به ارزش 1/5 میلیارد یورو میباشد که مراحل نهایی آن در حال تکمیل است.بر اساس طرح موجود، طاق فولادی بنای برجای مانده از راکتور چهارم را به صورت کامل خواهد پوشاند و از نشت بیشتر مواد رادیواکتیو برای 100 سال آینده جلوگیری خواهد کرد. بودجه آن با کمک بیش از 40 دولت تامین شده است.