چند ماهی است که به دلایل نامشخص وزیر راه و شهرسازی در برخورد با مردم و رسانه‌ها رفتارهای عجیبی دارد. در روزهای پایانی سال گذشته آخوندی رفتار ناشایستی را در برابر یک شهروند خانم در فرودگاه مهرآباد داشت. رفتاری که طیف عظیمی از انتقادات را برای وزیر دوستدار حقوق شهروندی به دنبال داشت.
در جدیدترین برخورد نیز وزیر راه و شهرسازی چهارشنبه‌ گذشته در حاشیه جلسه هیئت دولت، حاشیه‌ساز شد. وی در پاسخ به سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان مبنی بر این‌که آیا ایرباس سوم وارد شده به ایران مرجوعی کشور کلمبیا است، گفته بود: «مرجوعی یعنی چی، این حرف‌های عجیبی است. خبرنگار باید یک جُو عقل داشته باشد».
وزیر راه و شهرسازی در ادامه پاسخگویی به افکار عمومی میکروفون خبرنگار را گرفته و می‌گوید: «شما حرفه‌ای نیستید و از خبرنگاری سر در نمی‌آورید، بروید بابا.»
هرچند که این گونه حرکات و توهین‌ها از سوی مسئولان ارشد و وزرای دولت تدبیر و امید در حال عادی شدن است اما بسیاری از رسانه‌ها و کاربران شبکه‌های اجتماعی به این حرکت واکنش نشان دادند.
روزنامه وطن امروز در تیتر یک خود با عنوان «لات بازی در پاستور» نوشت: وزیر راه در حیاط ریاست جمهوری به جای پاسخ به سوال خانم خبرنگار میکروفن را از دست او کشید و پرتاب کرد.
روزنامه افکار نیز در گزارشی با عنوان «گردنکش‌ترین وزیر اعتدالی » نوشت: رای اعتماد سلسله وار نمایندگان مجلس به وزیر پرحاشیه و سرکش دولت به نظر ناظران سیاسی به عنوان اصلی‌ترین دلائل ترکتازی‌های آخوندی برشمرده می‌شود. وقتی یک وزیر احساس مصونیت از تنبیه نمایندگان ملت را در خود احساس می‌کند، قطعا سرنوشتی غیراز آخوندی نخواهد داشت.
روزنامه جوان نیز در گزارشی با عنوان «درگیری پرخاشگرانه دولتمردان با سوال!» نوشت: قطعاً روحاني همانطور كه آخوندي ميكروفون را از دست خبرنگار دختر قاپيد، سعي مي‌كند براي روزهاي باقيمانده تا انتخابات، ميكروفون‌ها را از جلوي وزيران بداخلاق خود بقاپد و آخوندي را با عتاب بيشتري از عتابي كه وزير با خبرنگار داشت، خطاب خواهد كرد كه فعلاً ساكت باش! روحاني كه با عناوين «راستگويان»، «اميد» و «تدبير» وارد انتخابات شد و دولت خود را روي پايه اين شعارها قرار داد، حالا اميدي به تدبير برخي وزرايش در راه باقي مانده تا انتخابات نداشته باشد و نتواند درباره چرايي اين همه عصبانيت همكارانش، راستش را به مردم بگويد.
بر خلاف رسانه‌های اصول‌گرا، رسانه‌های اصلاح‌طلب که همیشه دم از آزادی اندیشه می‌زنند در قبال این حرکت سکوت اختیار کردند!
از سوی دیگر محمد دهقان عضو کمیسیون قضایی مجلس شورای اسلامی در واکنش به  برخورد نامناسب عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی با یک خبرنگار، گفت: وزیر راه و شهرسازی وقتی با سوال خبرنگار موضوع خرید هواپیما که از سوی دولت محرمانه و حساس جلوه داده شده، مواجه می‌شود خود را در یک دوراهی دید لذا ممکن است از نظر وزیر محترم هزینه برخورد تند با خبرنگار به مراتب از هزینه شفافیت قرارداد مربوط به هواپیما کمتر باشد.
وی با تاکید بر نامناسب بودن برخورد وزیر راه با خبرنگاران افزود: طبیعتا زمانی که وزیری علی‌رغم نص قانون اساسی به سختی حاضر است اموال خود را و شرکت‌های تحت مالکیت خود و خانواده و اطرافیانش را به قوه قضائیه اعلام کند انتظار مردمی بودن از اینگونه افراد مطابق واقع نیست.
توهین آخوندی همچنین در شبکه‌های اجتماعی بازتاب بیشتری داشت به طوری که حتی برخی کاربران حامی دولت نیز از این حرکت سرخورده شده و حرفی در مقام دفاع نداشتند.
حدود 24  ساعت بعد و پس از واکنش‌های متعدد به رفتار توام با خشونت وزیر راه و شهرسازی، آخوندی طبق روال چند ماه اخیر باز هم دست به قلم شد و این بار در خصوص رفتار خود با یکی از خبرنگاران در حاشیه جلسه هیئت دولت به جای عذرخواهی، در توهینی دیگر این بار خبرنگاران را به جریان‌های موهومی وابسته دانست که برابر ملت ایستاده، ثروت ملت را به یغما برده و جز لجاجت و عناد هیچ چیز ندارند.
آخوندی در مطلب خود نوشت: جریانی که تخم ناامیدی می‌افشاند و در عین حالی که خود سهم اصلی را در ایجاد وضع نابسامان کنونی کشور دارد، در لباس یک مدعی تمام عیار ظاهر می‌شود. آنان که در جریان به یغما دادن ثروت ملت و آینده این نسل و نسل‌های بعدی یا مشارکت داشته‌اند و یا حامی بوده‌اند، اکنون هر تلاشی برای توسعه و آبادانی و بازگرداندن عزت ایرانیان را در هاله‌ای از شک و تردید و دودلی فرو می‌برند.
باور کنید که من بسیار صبورم لیکن با جریانی مواجهیم که جز لجاجت و عناد هیچ چیز ندارد. البته می‌پذیرم که باز باید صبورتر بود».
این اظهارات توام با توهین آخوندی این سوالات را  به ذهن متبادر می‌کند که آیا پرسش از وزیر راه و شهرسازی درباره محدودیت‌های تحمیل شده به ایران با خرید هواپیماهای آمریکایی و فرانسوی «افشاندن تخم‌ ناامیدی» است؟
 آیا پرسش درباره مرجوعی بودن هواپیمای تازه وارد هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران «لجاجت و عناد» است؟
و سؤال دیگر آنکه آن همه شعار دولت درباره نقدپذیری و شفافیت و... چه شد و کجا رفت؟!