اخبار ویژه
طرح بازداشت سؤال کنندگان کودک سر راهی که کسی مسئولیتش را نمی‌پذیرد!
طرح سؤال برانگیز جریان ائتلافی در مجلس روی زمین مانده و کسی مسئولیت آن را قبول نمی‌کند.
سایت دولتی خبر آن‌لاین و نشریه کارگزارانی صدا در گزارش‌های مشابهی تصریح کردند طرح موسوم به تأمین امنیت برگزاری مراسم رسمی روی زمین مانده و متوقف شده است.
طبق ماده اول این طرح هر کس در مراسمی اقدام به طرح سؤالی یا جلب توجه کند، به 6 ماه تا 2 سال حبس محکوم می‌شود! خبر‌آن‌لاین در گزارشی نوشت: «دو طیف امضا کنندگان این طرح، نقاط تاریک آن را به طیف مقابل نسبت می‌دهند و این طرح عملاً بی متولی و روی زمین مانده و کسی مسئولیت آن را قبول نمی‌کند»!!
همچنین نشریه صدا تصریح کرد: طرح یاد شده نیامده متوقف شد و طراحان آن می‌گویند؛ چیز بیشتری برای بیان ندارند(!)
یادآور می‌شود اکثریت قریب به اتفاق امضاکنندگان طرح یاد شده عضو فراکسیون امید هستند و 3 امضای دیگر مربوط به نمایندگان شبه اصولگرای حامی دولت است.
مشاوران به روحانی بگویند که توجیه ناکارآمدی بدتر از خود آن است
سخنان رئیس‌جمهور درباره نسبت دادن نتیجه ناکارآمدی‌های دولت به عذاب الهی و اظهار رضایت کامل از کارنامه دولت، با نقد مطبوعات روبرو شده است.
روزنامه جوان نوشت: همگی به یاد داریم که آقای روحانی قبلا در جملاتی عجیب‌تر گفته بودند که «مردم را به زور به بهشت نبریم» و البته بسیاری این‌گونه برداشت کردند که این جمله در تعارض با فریضه «امر به معروف و نهی از منکر» است. حال آقای روحانی در گفته‌هایی 180 درجه متفاوت، خشکسالی کشور و ریزگردهای خوزستان را به زیر پا گذاردن معروف و ترویج منکر منتسب می‌کنند. اکنون باید از ایشان پرسید آیا تخطئه این فریضه خود از مصادیق بارز زیر پا گذاردن معروف و ترویج منکرات نیست؟
اگر منطق بیانی آقای روحانی را بپذیریم، در واقع یکی از دلایل مصیبت‌هایی که بر مردم اقصی نقاط کشور - از جمله خوزستان - می‌آید، اظهارات شخص ایشان و جملاتی از این دست است. بر این اساس آیا مردم خوزستان حق دارند بپرسند که چرا رئیس‌جمهور بابت اشتباه خود که دامن‌گیر مردم این خطه شده است، عذرخواهی نمی‌کند؟
این روزنامه افزود: مردم رنج‌دیده خوزستان بعد از مدت‌های متمادی تحمل آلودگی در فواصل متمادی، انتظار تدبیر واقعی برای حل مشکلات را دارند و منتظرند تا بشنوند دولت در این سال‌‌ها چه کرده است. تا چه زمانی قرار است مدل‌هایی همچون «حرف درمانی»، «وعده‌های بی‌سرانجام»، «دعوت به صبر و تحمل»، «مقصر دانستن دولت قبل»، «گره زدن به مذاکرات» و «مشغول‌سازی جامعه با دوقطبی‌های کاذب» جایگزین حل واقعی مسائل و مشکلات جامعه شود؟ آیا مسئولان از مشکلات واقعی مردم مطلع نیستند؟ اگر اطلاع ندارند که خود مصیبتی بزرگ است. اگر اطلاع دارند و راه‌حل واقعی را نمی‌دانند، چرا از نخبگان دلسوز سؤال نمی‌کنند یا آنکه کرسی مسئولیت خود را به افراد متخصص نمی‌سپارند؟ اگر راه‌حل را می‌دانند و توان یا حوصله اقدام و عمل را ندارند، چرا مسئولیتی را که صلاحیت تصدی آن را ندارند، اشغال کرده‌اند.
روزنامه وطن امروز نیز در یادداشتی خاطرنشان کرد: آقای روحانی در همایش سراسری مجریان برگزاری انتخابات 96 که انتظار می‌رفت در آن توصیه‌هایی کلی از باب رعایت انصاف در برگزاری انتخابات طرح شود به ارزیابی عملکرد دولت و به تبع آن تمجید از عملکرد دولت پرداخت. جناب روحانی در همین سخنرانی در 3 فراز اشاره می‌کند که با عنایت به عملکرد اقتصادی دولت شرمنده مردم نشده است؛ نخست فارغ از خیمه سنگین و طاقت‌فرسای رکود که منجر به پدید آمدن بالاترین نرخ بیکاری در کشور شده است.
سپس درباره نرخ تورم و در حالی که بیشتر رسانه‌های حامی دولت هم از رشد افسارگسیخته قیمت کالاهای اساسی و ضروری مردم در آستانه سال نو می‌نویسند، می‌گوید: «ما به مردم قول دادیم در سال 95 تورم را تک‌رقمی خواهیم کرد البته برنامه ما این بود و فکر می‌کردیم در نیمه دوم سال تک‌رقمی شود اما الحمدلله ما شرمنده نشدیم.»
در جمع‌بندی عملکرد دولت در یک سال اخیر هم فارغ از نگاهی به آمار بیکاری و حس عمومی مردم در حوزه اقتصاد می‌گوید: «امسال از فروردین تا امروز، بنده خوشحالم که خدمت ملت بزرگوار و عزیز ایران اعلام کنم دولت به قول‌هایی که به مردم از اول سال یا پایان سال گذشته داده، عمل کرده و خدا را شکر‌گزاریم که خداوند به ما توفیق داد برابر مردم شرمنده نشویم.»
نویسنده خاطرنشان می‌کند: روی سخن با مشاوران جناب روحانی است که به ادامه این مسیر و این دست فرمان علاقه دارند. کسانی که کاش به ایشان بگویند برای مردم بدتر از ناکارآمدی‌ها، توجیه مبتذل آنهاست. کاش بگویند برای مردم سخت‌تر از نارسایی‌ها در سیستم اجرایی این است که صریح بگوییم حتی شرمنده هم نیستیم. کاش بگویند اگر هیچ نگویید هم، مردم آن‌قدر شریف هستند که فراموش کنند در وعده‌های انتخاباتی گفته شد «آنچنان رونق اقتصادی ایجاد بکنیم که دیگر کسی نیاز به یارانه هم نداشته باشد.» مردم آن‌قدر بزرگوار هستند که بگذرند از اینکه قرار بود پس از برجام هر روز یک گشایش در کار باشد. اما عایدی 3 سال رفت و آمد و قدم زدن و لبخند ژکوند تحویل دادن به تعبیر رئیس بانک مرکزی تقریبا هیچ است.
مردم شریف ما همه اینها را شاید ببخشند شاید اگر سرت را جلوی‌شان خم کنی و عذرخواهی کنی که وعده دادی و عمل نکردی بگذرند اما به شرطی که حداقل دیگر کسی نگوید الحمدلله همه چیز گل و بلبل است و شرمنده هم نیستیم که در منطق حکومترانی اسلامی برای کارهای پر کرده هم کارگزار باید شرمنده مردم باشد چه رسد برای این همه وعده نکرده!
هشدار روزنامه‌های اصلاح‌طلب درباره سیر صعودی تورم
دو روزنامه اصلاح‌طلب نسبت به افزایش تورم و بازگشت تورم دو رقمی هشدار دادند.
روزنامه دنیای اقتصاد در این باره ضمن اظهار نگرانی نوشت: آمارهای بانک مرکزی در بهمن ماه سال جاری نشان می‌دهد که در سه متغیر «تورم ماهانه»، «تورم نقطه به نقطه» و «تورم متوسط» سطح تورم نسبت به ماه قبل، افزایش یافته است. در بهمن ماه، نرخ تورم نقطه به نقطه پس از یک سال و دو ماه، از سطح تک رقمی خارج شده و این احتمال وجود دارد در سال آینده، تورم متوسط نیز به سطح بالای 10 درصد برسد.
بررسی آمارهای بانک مرکزی نشان می‌دهد در بهمن ماه سال جاری نرخ تورم نقطه به نقطه پس از یک سال و دو ماه از محدوده زیر تک رقمی خارج شده و تداوم روند صعودی در تورم نقطه به نقطه می‌تواند، نرخ تورم متوسط را در نیمه سال آینده به سطح دو رقمی برساند.
این سومین ماه متوالی است که نرخ تورم متوسط روند افزایشی را تجربه کرده است و این آمار تأیید می‌کند که نرخ تورم، تغییر مسیر داده است.
در نتیجه حرکت صعودی، تورم نقطه به نقطه مواد خوراکی از 9 درصد در آذر ماه سال جاری به حدود 13 درصد در بهمن ماه سال جاری رسیده است. البته به نظر می‌رسد که بخشی از این افزایش به دلیل، رشد قیمت خوراکی‌ها در پایان سال و همچنین نوسانات فصلی باشد. اما تداوم این موضوع باعث می‌شود که تورم به سایر گروه‌ها نیز سرایت کند.
همچنین روزنامه تعادل گزارش داد: نرخ تورم متوسط 12 ماهه، بعد از 41 ماه کاهش، در ماه بهمن افزایش یافت و به 8/7 درصد رسید. براساس آمارهای بانک مرکزی نرخ تورم 12 ماهه بهمن بعد از 3 ماه (آبان، آذر و دی) توقف در کف خود و کانال 8/6 درصد، در ماه بهمن با یک دهم واحد درصد افزایش رو به سوی افزایش نهاد.
با توجه به اینکه شاخص نقطه به نقطه تغییرات را زودتر از شاخص 12 ماهه نشان می‌دهد، این شاخص در ماه‌های گذشته افزایش شاخص متوسط را قابل پیش‌بینی کرده بود. نرخ تورم نقطه‌ای کالاها و خدمات مصرفی شهری در بهمن به میزان 10/6 درصد نسبت به بهمن سال گذشته افزایش یافته که نشان دهنده افزایش یک واحد درصدی این شاخص در دی سال جاری است. در ماه اول زمستان شاخص نقطه‌ای تورم شهری 9/6 درصد افزایش یافته بود. این شاخص در بهمن سال 94 نسبت به بهمن سال قبل‌تر خود به میزان 8/9 درصد افزایش یافته بود. از میان 14 گروه از کالاها و خدماتی که خانوارهای شهری ایرانی استفاده می‌کنند، گروه بهداشت و درمان در شاخص نقطه به نقطه از بقیه گروه‌ها بیشترین افزایش را داشته است.
می‌گفتید مسئول بهشت و جهنم مردم نیستیم اما حال عذاب نازل می‌کنید؟!
سخنان رئیس‌جمهور در شورای اداری خوزستان با نقدها و اعتراض‌های مختلف در فضای مجازی این استان مواجه شد.
در یکی از این انتقادها، مطلبی با عنوان «معلم اخلاق یا رئیس قوه مجریه؟!» به نقد از سخنان دکتر حسن روحانی رئیس‌جمهوری در شورای اداری استان خوزستان پرداخته و می‌نویسد: روحانی در آغاز دوران ریاست جمهوری دولت یازدهم اعلام کرد «ما مسئول بهشت و جهنم رفتن مردم نیستیم» حال در ماه‌های آخر کار دولت از دین و عذاب الهی سخن می‌گوید، این تغییر موضع از چند منظر قابل تامل است؛ این اظهارات در ماه‌های پایانی کار دولت نشان از استیصال و سردرگمی و بی‌برنامگی دولت در حل مشکلات کشور دارد. آقای رئیس‌جمهوری چندی قبل نیز منتقدان برجام و دولت را وعده قهر و غضب الهی داده‌‌اند. قطعا این سطح از معارضه با منتقدان سخیف‌ترین سطح معارضه یک رئیس‌جمهور با مردم است.
اینکه آقای روحانی در اهواز گفته «اگر منکر ترویج شد عذاب الهی می‌آید برخی عذاب‌ها همین است که می‌بینیم» به طور کلی صحیح است، نکته اینجاست که اگر عذاب الهی نیز در میان باشد ناشی از ناکارآمدی و خبط و خطای مسئولان است نه مردم شریف و صبور خوزستان که در طول تاریخ این مرز و بوم شهدای بسیاری را در حراست از اسلام و خاک این سرزمین تقدیم کرده‌اند.
آقای روحانی باید توجه داشته باشد که در کسوت معلم اخلاق سخن نمی‌گوید، بلکه به عنوان یک مقام عالی اجرایی باید بگوید که برای رفع این مشکلات در 3 سال و نیم گذشته چه کرده است و راهکارش برای آینده قضیه چیست؟ شاید بتوان گفت یکی از دلایلی که مسئولان، درد و رنج مردم را درک نمی‌کنند، فاصله عمیقی است که بین مدیران و وزرای دولتی و عموم مردم در شهرستان‌ها وجود دارد. پدیده اشرافیگری در دولت سبب فراموشی آلام دیگر هموطنان ما در شهرستان‌های مختلف شده به نحوی که با فرافکنی، سیل سیستان را از رخدادهای طبیعی فصلی دانسته و سیل شیراز را موهبت الهی و مشکلات خوزستان را ناشی از نزول عذاب الهی می‌دانند!
نمره روزنامه اصلاح‌طلب به دولت 20 از 100!
یک روزنامه اصلاح‌طلب نسبت به ناکارآمدی دولت و معطل ماندن در برجام اظهار نگرانی و ناخرسندی کرد.
روزنامه بهار نوشت: عملکرد دولت در حوزه سیاست خارجی در این سه سال و نیم، نسبت به آنچه که انتظار می‌رفت و وعده داده شده بود بسیار محدودتر بود. انتظاری که با توجه به وعده‌ها ایجاد شده بود این بود که ما با همه کشورهای جهان؛ چه کشورهای منطقه خاورمیانه و چه سایر کشورهای جهان وارد روابط بسیار خوب سیاسی شویم. در واقع انتقاد دولت یازدهم این بود که در گذشته و دوره‌های قبلی در این زمینه خوب کار نشده و باعث شده که روابط بسیاری کشورها با ما محدود شود اما دیدیم که متاسفانه همه توان دولت صرف روابط با اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل یعنی کشورهای 5+1 شد. در واقع یعنی اگر ما در دوره‌های گذشته از ظرفیت‌های 120 کشور عدم تعهد به خوبی استفاده کردیم، در این دوران به کلی از آن بهره‌برداری نشد.
قبل از ریاست‌جمهوری یازدهم، 120 کشور عضو جنبش غیرمتعهدها ما را به عنوان ریاست پذیرفته بودند و ما اصرار داشتیم که حداقل دولت کنونی از این ظرفیت ریاست بر جنبش غیرتعهد به نفع منافع ملی به خصوص در پیشبرد پرونده هسته‌ای بهره‌برداری درستی بکند که نکرد. ما از ظرفیت عضویت در سازمان همکاری‌های اسلامی هم بهره‌برداری لازم را نکردیم و فعالیت‌های دیپلماسی ما در اینجا به حداقل رسید. همچنین در آفریقا به عنوان شریک راهبردی شناخته می‌شویم و عضو ناظر اتحادیه آفریقا هستیم. در آنجا هم متاسفانه کمترین تحرک لازم را در گسترش روابط و رفع نیازها داشتیم.
در واقع به نظر می‌رسد در این سه سال و نیم وزارت خارجه واقعا تعطیل شده و یک دایره کوچکی از آن که مربوط به ستاد پیشبرد موضوع برجام است، کار می‌کند. با نگاهی به رفت و آمدهای سیاسی دیپلمات‌های ما و سران دیگر کشورها و نگاهی به فعالیت‌هایی که دیپلمات‌های ما در کشورهای دیگر داشتند و نگاهی به فهرست کمیسیون‌های مشترکی که در این سه سال تشکیل شده می‌بینیم که اینها همه حداقل‌ها هستند یعنی کمترین جلسات کمیسیون مشترک در این سه سال و نیم با کشورهای مختلف برگزار شده و کمترین رفت و آمدها انجام شده است. حتی دیپلماسی عمومی ما هم فرصت پیدا نکرد که در این فاصله از این اهرم استفاده کنیم و در مجموع آنچه که حاصل شد برخلاف توقعات و انتظارات و شعارهای داده شده بود.
این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه تصریح کرد: ما زمانی می‌توانستیم به این فعالیت‌ها افتخار کنیم که ببینیم بخشی از اهداف ما از طریق این دیپلماسی تحقق پیدا کرده است. بخشی از اهداف داخلی ما که مربوط به پیدا کردن بازارهای صادراتی می‌شود و همچنین بخشی از اهداف ما که به پیشبرد اهداف فرهنگی و سیاسی مربوط می‌شود، به دیپلماسی وابسته است.
ما بر خلاف بسیاری از دیگر کشورها محبوبیت مردمی زیادی داریم و به همین دلیل دولت‌ها هم مشتاق هستند که برای همسویی با ملت‌هایشان با ما رابطه داشته باشند. در آمریکای لاتین شرایط بسیار خوبی برای روابط ما ایجاد شده است. کارخانه‌های ما که در حال حاضر در دوره رکود به سر می‌برند، بازار صادراتی دارند و ما اگر فضای خوبی برای صادرات ایجاد کنیم از این رکود هم خارج می‌شویم. یکی از دلایل اصلی رکود ما این است که صادرات ما به طور کلی متوقف است.
اینکه در حال حاضر بیشتر مردم دیپلماسی خارجی دولت روحانی را مهم‌ترین و تاثیرگذارترین بخش عملکردش می‌دانند، به این خاطر است که تبلیغاتی که شده متاسفانه بسیار پررنگ بوده و همه توجهات را به این نقطه جلب کرده است. در اکثر سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های مطبوعاتی روحانی، موضع‌گیری‌های اعضای دولت همه درباره بررسی برجام و تبلیغاتش بوده و این احساس را در مردم به وجود آوردند که مهم‌ترین مسئله است که البته همین عرصه هم دستاورد قابل تحسینی نداشته است و این تبلیغات است که می‌تواند چنین کاری بکند، توجهات مردم را به یک موضوع جزئی جلب کرده و آن را به صورت یک موضوع کلی نشان دهد.
روشن است که خود برجام هم دستاورد قابل توجهی نداشته است. با گذشت یک سال و خرده‌ای از زمان اجرای برجام اهدافی که گفته شد، همچنان سر جای خودش است و تحقق پیدا نکردند. این چیزی است که خود آمریکایی‌ها به آن اعتراف می‌کنند. حتی در زمان اوباما بود که تحریم‌ها را تمدید کردند و ترامپ همس که در حال حاضر بسیار راحت یکی از اصولش افزایش تحریم‌ها علیه ماست. بنابراین در نهایت اگر توقعاتی که عملکرد سیاست خارجی دولت در مردم ایجاد کرده بود را 100 در نظر بگیریم، شاید برای مجموعه این سیاست باید نمره‌ای کمتر از 20 در نظر گرفت.