چرا در ماه‌های آخر دولت یازدهم بیکاری برای دولتمردان مهم شده است؟!(خبر ویژه)
مقامات ارشد دولت در آخرین ماه‌های مدیریت خود تأکید می‌کنند مسئله بیکاری و اشتغال موضوع مهمی است.
آقای روحانی رئیس‌جمهور امروز در دیدار برخی علما و نمایندگان اهل سنت گفت: مشکلی که در کشور وجود دارد، مشکل شیعه و سنی و یهودی و مسیحی نیست.
وی افزود: مشکل شماره یک بیکاری است؛ مشکل ما، تورم و مهار آن، کمبود آب و مشکلات محیط زیستی است.
این در حالی است که رئیس‌جمهور قبل از توافق هسته‌ای گفته بود «تحریم‌ها باید لغو شود تا مشکل رکود و تورم و بیکاری و آلودگی هوا و آب خوردن مردم و تولید حل شود» و «تمام تحریم‌ها یکباره در روز اجرای توافق برداشته خواهد شد».
همزمان با سخنان رئیس‌جمهور، اسحاق جهانگیری معاون اول وی نیز در نشست نمایندگان اتاق اصناف ایران خاطرنشان کرد: مهم‌ترین چالش پیش روی امروز کشور اشتغال است که این چالش با شعار حل شدنی نیست و راهکار آن روشن است.
وی خاطرنشان کرد: هیچ اقدامی امروز در کشور مهمتر از ایجاد اشتغال نیست و از سوی دیگر باید فعالان اقتصادی به علم و دانش روز و فضای رقابتی مجهز شوند و سیستم خدمات‌دهنده نظام بانکی نیز باید بستر لازم را برای تولیدکننده فراهم کند.
سخنان رئیس‌جمهور و معاون اول وی در حالی است که مردم از آخرین ماه‌های دولت انتظار ارائه کارنامه از جمله درباره حل مشکل بیکاری و ایجاد اشتغال را دارند و نه آسیب‌شناسی و توضیح واضحات از جنس «شیره شیرین است»، «بیکاری، یک مشکل است»، اشتغال خوب است و...
یادآور می‌شود مطابق آمار رسمی دولت، نرخ بیکاری در یک سال اخیر که اتفاقاً برجام هم اجرا شده یک درصد افزایش یافته و به بالای 12 درصد رسیده است. آقای روحانی بلافاصله پس از سفر پاریس (بهمن 94) اظهار داشت: رئیس‌جمهور فرانسه به من گفت دغدغه من ایجاد اشتغال برای جوانان ایران است(!)
طبق آمارهای رسمی 15 هزار واحد تولیدی در یک سال گذشته تعطیل شده‌اند که به معنای تشدید بیکاری است.
طبق نظرسنجی‌های متعدد و مداوم مراکز دولتی، اکثریت مردم، بیکاری و اشتغال را مشکل اول خود یا اطرافیان خویش توصیف کرده‌اند. همین واقعیت دولتمردان را برای انتخابات ریاست‌جمهوری اردیبهشت 96 (5 ماه پیش) نگران کرده و گویا آنها راه‌حل را در تأکید بر اهمیت اشتغال و رفع بیکاری یافته‌اند.