جایگاه امام رضا(ع) درنزد اهلسنت
حجت‌الاسلام محمدمحسن طبسی
بسیاری بر این باورند که زیارت امام رضا(ع) و ارادت به آن حضرت مختص شیعیان و آن هم شیعیان اثنی‌عشری است و فرق دیگر اسلامی به این مسئله توجهی ندارد، این در حالی است که مذاهب اربعه اهلسنت به آن حضرت ارادت ویژه‌ای داشته‌اند.
آنچه در پی می‌آید روایت حجت‌الاسلام محمدمحسن طبسی صاحب کتاب «امام رضا (ع)به روایت اهل سنت» از عشق و علاقه برادران اهلسنت و غیرمسلمانان به امام رئوف است که آن را به نقل از فارس تقدیم خوانندگان عزیز می‌کنیم .
***
به طور کلی در بین دوازده امام اهل بیت علیهم السلام، امام بزرگواری که بیشتر علمای اهل سنت چه در زمان حیات ایشان و چه بعد از حیاتشان درباره ایشان صحبت کرده‌اند امام رضا(ع) هستند.
یعنی زمانی که کتابها را ورق می‌زنیم، می‌بینیم بلا استثناء تمامی علمای اهل سنت هم عصر امام و یا بعد از شهادت ایشان به بزرگی از امام یاد می‌کردند.
راویان حدیث سلسله الذهب از اهل سنت
همچنین بیشترین اظهار نظرها و اعترافاتی که به مقام علمی و مقامات معنوی امام علیه السلام بوده توسط علمای اهل سنت صورت گرفته است و از حیث توجه علمای اهل سنت به مقام شامخ امام بیشترین آمار به امام رضا (ع) متعلق است اما نسبت به علمایی که در زمان امام رضا (ع) بودند، مشهورترین آنها شامل این افراد است که حدیث سلسله الذهب را نقل کرده‌اند.
1. اسحاق بن راهویه: از علمای بزرگ اهل سنت است که تعابیر عجیبی هم درباره ایشان نقل شده است که نشان‌دهنده جایگاه این عالم بزرگ نزد اهل سنت است. از جمله علمای بزرگ اهل سنت درباره ایشان گفته اند: «احد ائمه المسلمین و علماء الدین اجتمع له الحدیث و الفقه والورع و الجهد» ایشان متوفای سال 238 یعنی حدود 30 سال بعد از شهادت امام رضا (ع) از دنیا رفته است. این عالم بزرگ اهل سنت از راویان و شاهدان اصلی حدیث سلسله الذهب در نیشابور هستند.
2. احمد ابن حرب نیشابوری متوفای 234 هستند. درباره ایشان گفته شده: «الامام شیخ نیشابور کان من کبار الفقها و ...». ایشان نیز از شاهدان و راویان اصلی حدیث سلسله الذهب است و روایت این حدیث که نقطه عطفی است در تاریخ حدیث‌نگاری توسط ایشان ثبت و ضبط شده است. نقطه جالب توجه اینکه اینها از افراد عادی جامعه نبودند بلکه جزء فقهای بزرگ اهل سنت به شمار می‌رفتند که در زمان امام رضا(ع) زندگی می‌کردند.
3. یحیی ابن یحیی که درباره ایشان هم گفته شده است: «شیخ الاسلام و عالم خراسان» و «امام اهل الدنیا و اهل الدین». ایشان هم متوفی 226 یعنی حدود 25 سال بعد از شهادت امام رضا(ع) هستند. در زمان خودشان مرجعیت دینی اهل سنت را بر عهده داشتند.
4. محمد ابن اسلم طوسی نیز از فقهای زمان خود و جزء راویان اصلی حدیث سلسله الذهب بودند.
در کنار این علما و فقها که نسبت به امام رضا(ع) توجه و عرض ارادت داشتند علمایی هم بودند که نسبت به حضرت کم لطفی و بی‌مهری می‌کردند. با این حال قاطبه علمای اهل سنت به محضر امام رفته و از محضر امام بهره مند شده‌اند.
توجه اهل سنت به سیره امام رضا(ع)
هم سیره علمی امام رضا(ع) مورد توجه اهل سنت بوده و هم سیره اخلاقی ایشان. یعنی زمانی که به کتابهای اهل سنت مراجعه می‌کنیم می‌بینیم که به این دو بخش از سیره حضرت پرداخته‌اند. گل سر سبد زندگی علمی حضرت نزد اهلسنت حدیث سلسله الذهب و ورود تاریخی ایشان به نیشابور است. می‌توان گفت تقریبا تمامی مورخین اهل سنت این واقعه را گزارش کرده‌اند. بخش دوم ،بحثهای اخلاقی است و رفتارهای امام رضا (ع) که بسیار متواضعانه و اخلاق مدارانه بوده و در تمامی کتابهای اهل سنت نقل شده است. از جمله مصادیق آن نقل این ماجرا است «روزی حضرت در نیشابور در حمام بودند و بسیار ساده و بدون حشم و خدم مشغول حمام کردن بودند، شخصی خدمت امام می‌رسد و رو به او می‌گوید بیا و بدن مرا کیسه بکش. امام هم بدون اینکه حرفی بزنند این کار را انجام می‌دهند. مردی از راه می‌رسد و با دیدن این صحنه شروع به پرخاش به آن مرد می‌کند که با فرزند رسول الله چه می‌کنی!» این تواضع امام از سیره‌های اخلاقی و مهم امام رضا (ع)است که بسیار مورد تاکید قرار گرفته است.
از احادیث و فرمایشات حضرت درمیان عامه مردم و یا علمای اهل سنت دو حدیث مشهور است: حدیث اول همان حدیث سلسله الذهب است که :«کلمه لااله‌الا‌الله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی بشرطها وشروطها انا من شروطها»
حدیث دوم حدیث ایمان است: «الایمان معرفه بالقلب و اقرار باللسان و عمل بالارکان»
این دو حدیث بین احادیث اهل سنت برجسته‌ترین است.
جایگاه امام رضا(ع) بین عامه مردم اهل سنت
در میان عامه اهل سنت توسلات به قبر امام رضا(ع)، شفاعت‌ها و شفاهایی که به‌واسطه ایشان صورت می‌گرفت، از زمان شهادت حضرت تاکنون در طول تاریخ قابل مشاهده است. در بین اولین زوارها اگر نگوییم بیشتر زائران اهل سنت بودند قطعا کمتر از شیعیان نبودند. این یکی از مهمترین اتفاقات تاریخی بوده که خوب انعکاس داده نمی‌شود و حرفهایی زده میشود و وهابیت و داعش روی این مسئله مانور می‌دهند که زیارت قبر امام رضا (ع) یک مسئله مختص به شیعیان است. در حالی که هم علمای بزرگ اهل سنت و هم مردم اهل سنت به تبعیت از آنها به زیارت امام رضا(ع) می‌رفتند.
اگر بخواهیم به مصادیق زیارات و توسلات اهل سنت اشاره کنیم، هم علمای اهل سنت و هم عموم مردم اهل سنت را شامل میشود. پس این شبهاتی که وهابیت و سلفیت مطرح می‌کنند که زیارت قبور اهل بیت و خصوصا امام رضا (ع) یک زمانی توسط عموم اهل سنت انجام میشده حرف غلطی است.
از جمله این علما آقای «ابن خزیمه» شافعی مذهب متوفی 311 و از اولین علمای اهل سنت است که به زیارت قبر امام رضا (ع) می‌رفت.
این رفتار، سیره او بوده، نه یک بار نه دوبار بلکه بارها این کار را کرده بود. از طرف دیگر به همراه علما دیگر شاگردان خود را جمع می‌کرد وبه زیارت دسته‌جمعی می‌رفتند.
نکته مهم دیگر اینکه ایشان از نیشابور به قصد زیارت امام رضا(ع) به منطقه طوس می‌رفت، اینها نکاتی است که متاسفانه مکتوم می‌کنند و نمی‌گویند. در کتاب فرائد السمطین اثر جوینی شافعی و کتاب تهذیب التهذیب ابن حجر عسقلانی ذیل اسم مبارک امام رضا(ع) این مطالب وجود دارد.
ابن خزیمه از علمای بزرگ اهل سنت است که درباره ایشان گفته شده یکی از استوانه‌های علم در لغت و فقه و حدیث است. اینقدر جایگاه بالایی دارد. در زمان خودش رئیس حوزه‌های علمیه اهل سنت در قرن سوم و چهارم بود.اطرافیان شاهد تواضع و گریه ایشان نسبت به قبر امام بودند به حدی که همه شگفت‌زده می‌شدند.
از بزرگان دیگر مثل «ابن حبان بُستی» شافعی مذهب متوفی 354 ه.ق در کتاب الثقات جلد 8 صفحه 457 خودشان می‌گوید :«هرگاه برای بنده مشکلی پیش می‌آمد به زیارت قبر امام رضا میرفتم و به برکت توسل به امام رضا خداوند متعال مشکل مرا حل می‌کرد» و در پایان می‌گوید: «هذا شی جربته مرارا فوجدته کذلک».این کار را نه یک بار نه دو بار بلکه به کرات انجام دادم و نتیجه گرفتم.
محمد ابن علی ابن سهل شافعی متولد سال 384ه.ق است. این آقا هم می‌گوید: «هر وقت برایم مشکلی پیش می‌آمد، چه مشکل دنیوی و چه مشکل دینی، به قصد زیارت امام رضا از نیشابور به طوس میرفتم و خداوند متعال به برکت مضجع شریف این حضرت مرا حاجت روا می‌کرد.» آقای حاکم نیشابوری شافعی متوفای 405 هجری می‌گوید: «من نقرس و پا درد داشتم کنار قبر امام رضا رفتم و مقداری از خاک قبر امام رضا را به پای خودم مالیدم و خداوند شفا عنایت کرد».
از این مصادیق ،بسیار زیاد است. اما در مورد زیارت عامه اهل سنت اگر بخواهیم نقل بکنیم، فقط به گزارش «عطا ابن عبدالله شیرازی» اشاره می‌کنیم؛ ایشان شافعی مذهب بود متوفای سال 803 هجری قمری، کتابی دارند به نام «روضه الاحباب»، در جلد 4صفحه 46، جمله‌ای را نقل می‌کند که این جمله نشان‌دهنده این است که زیارت قبر امام رضا(ع) تنها مختص به شیعیان نبوده و از تمامی اقصی نقاط دنیا با تمامی مذاهب و ادیان به زیارت قبر امام رضا می‌آمدند. او می‌نویسد: «مشهد و مرقد منور علی ابن موسی الرضا مرجع زائران از تمام طبقات و نقاط جهان است».
همین یک گزارش تاریخی کافی است که بدانیم چه جمعیتی به زیارت قبر امام رضا(ع) می‌رفتند. البته گزارش‌های دیگری هم است که آقای ذهبی در کتاب «سیر اعلام النبلاء» جلد6 صفحه 274 نقل می‌کند. از آقای صفدی شافعی در کتاب «الوافی بالوفیات» جلد 22صفحه 249. و سایر علمای اهل سنت که هر کدام با بیان‌های مختلف مرجعیت قبر امام رضا (ع) را بیان کردند.
فرهنگ زیارت امام رضا(ع) در میان اهل سنت
تمامی علمای اهل سنت و ازتمامی فرقه‌ها و تمامی مذاهبشان در طول تاریخ به زیارت قبر امام رضا(ع) می‌رفتند. همه مذاهب چه حنفی، چه حنبلی، چه شافعی و چه مالکی همه به زیارت قبر امام رضا(ع) می‌رفتند و این مسئله اصلا ربطی به تشیع ندارد.
نگارنده در کتاب «امام رضا به روایت اهل سنت» مستندات بیشتری در این زمینه آورده است و این مطلب واضحتر میشود که از اقصی نقاط دنیا و نه فقط ایران به زیارت قبر امام رضا(ع) می‌رفتند.
آقای «میر خواند» که حنفی مذهب و از نویسندگان و مورخان دوره صفویه و متوفی 903است، در کتاب «تاریخ روضه الصفا» جلد 3صفحه 41در باره امام رضا(ع) این گزارش را نقل می‌کند: «مشهد مقدس و مرقد این امام علی الاطلاق مرجع ایران و مقصد سالکان اکابر و اصاغر آفاق است طوایف امم و طبقات بنی آدم از اقصای روم و هند از جمیع مرز و بوم هر ساله مهاجرت انسان و مفارقت خلّان اختیار کرده و روی توجه به این آستان فرخنده نهاده است».
این گزارش در قرن نهم و دهم هجری گزارش شده و می‌گوید تمامی مردم از بلاد روم یعنی سمت اروپا، بلاد هند به سمت بودیست‌ها وهندویست‌ها اینها همه به زیارت قبر امام رضا(ع) می‌رفتند.
این نشان می‌دهد که زیارت قبر امام رضا(ع) مختص مسلمان‌ها نبوده چه برسد به شیعه و سنی! وقتی غیرمسلمان‌ها به زیارت قبر امام رضا(ع) می‌آمدند و مشکلات خود را حل می‌کردند پس این مسئله باید حل شود که در گذشته همه علمای اهل سنت و مردم زیارت را انجام می‌دادند.
آقای «بشاری مَقدسی» از قدیمی‌ترین مورخین و نزدیک به دوران امام رضا بوده است.وی در کتاب احسن التقاسیم، گزارشی ،هم از گنبد و بارگاهی که بر قبر امام رضا(ع) نهاده شده و هم از زائرینی که به قبر امام رضا(ع) می‌آمدند، ارائه می‌کند.
باز در همین دوره آقای «حسین بن احمد مُهَلَّبی» نویسنده کتاب «العزیزی» در کتاب خود، هم به قبر و گنبد و بارگاه امام رضا(ع) اشاره می‌کند که نشان می‌دهد از همان وقت گنبد و بارگاه در مرجع شریف آن حضرت ساخته شده و هم به زائرینی که به زیارت قبر امام رضا(ع) می‌رفتند اشاره می‌کند. اینها اسنادی است که از قرن سوم و چهارم تا حال حاضر ادامه پیدا کرده است. شبهاتی که بعضی‌ها مطرح می‌کنند ناشی از عدم مطالعه آنهاست.