مجیدرضا حریری با تأکید بر اینکه باید مناطق آزاد را از لحاظ کیفی گسترش دهیم و از گسترش کمّی آن جلوگیری شود، گفت: وقتی یک لایحه در مجلس رأی نمی‌آورد، اما بعد از مدتی با عوض شدن ترکیب اعضای مجلس، مجدد همان لایحه رد شده (افزایش تعداد مناطق آزاد و ویژه) در مجلس مطرح می‌شود، این امر نشان می‌دهد که ما برای پیشبرد اهداف اقتصادی از حقه‌های سیاسی استفاده می‌کنیم که کار پسندیده‌ای نیست.
حریری در گفت‌وگو با فارس، بیان داشت: اگر لایحه افزایش تعداد مناطق آزاد و ویژه در مجلس رد شده، حتماً برای رد آن کار کارشناسی صورت گرفته است و در حال حاضر هم چیزی تغییر نکرده تا تصمیم کارشناسی در مجلس تغییر کند. رئیس سابق کمیسیون واردات اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه ایجاد مناطق آزاد در اقتصاد ما ابزار است، افزود: بعضاً تأسیس یک واحد تولیدی در مناطق آزاد سخت‌تر از سایر مناطق است.حریری گفت: به جز در منطقه عسلویه که در آنجا به صورت نسبی به برخی اهداف اقتصادی دست‌یافته‌ایم، در هیچ منطقه آزاد و ویژه دیگری به اهداف اقتصادی آن منطقه نرسیده‌ایم.
وی افزود: در منطقه عسلویه فرصت تجاری ایجاد نشد، بلکه فعالیت اقتصادی عمدتاً تولیدی بوده و با توجه به برخی شرایط از جمله لب مرز بودن منطقه، امکان صادرات نفت و گاز فراهم شده است.
حریری اظهار داشت: تأسیس و مکان‌یابی مناطق آزاد به جای اینکه با اقدامات کارشناسی صورت بگیرد، بیشتر تحت نفوذ مقامات محلی است، به عنوان مثال؛ برخی از نمایندگان مجلس برای همراهی رئیس‌جمهور برای بازدید از یک منطقه، شرط تأسیس منطقه آزاد یا ویژه را می‌گذارند.
وی با بیان اینکه مناطق آزاد در خدمت تولید و صادرات نیست، گفت: این مناطق بیشتر در خدمت واردات غیررسمی (قاچاق) قرار گرفته است.
نایب رئیس اتاق ایران و چین بیان داشت: اینکه عده‌ای در یک منطقه از مزایای غیررقابتی برای واردات استفاده می‌کنند، فضای عدم شفافیت را در اقتصادمان دامن می‌زند.
نایب رئیس اتاق ایران و چین تصریح کرد: در دنیا قبل از ایجاد مناطق آزاد، ابتدا زیرساخت‌ها را فراهم می‌کنند، اما منطقه آزاد در کشور ما بدون هیچ زیرساختی تأسیس می‌شود.وی با بیان اینکه بدون فراهم بودن زیرساخت‌ها بعد از ساخت منطقه آزاد، از رئیس آن منطقه خواسته می‌شود تا مخارج منطقه را تأمین کند، اظهار داشت: با این شرایط، بهترین راه برای تأمین مخارج، دادن اجازه واردات و فروش زمین است.
وی در پاسخ به این سؤال که بزرگترین مشکل مناطق آزاد چیست، گفت: بزرگترین مشکل مناطق آزاد، همان بزرگترین مشکل اقتصادی ما یعنی نداشتن استراتژی است.حریری گفت: ما نمی‌دانیم برای چه کار می‌کنیم، نمی‌دانیم برای چه منطقه آزاد تأسیس می‌کنیم و نمی‌دانیم برای چه کارنامه مناطق آزاد را طی این سال‌ها منتشر نمی‌کنیم.
نایب رئیس اتاق ایران و چین گفت: این به معنای نداشتن استراتژی در کل اقتصاد است و به تبع آن، نبود استراتژی در کل اجزای اقتصاد را هم می‌بینیم.